برای رفیق قدیمیام
#بکتاش_آبتین (۲۵ آذر ۱۳۵۳- ۱۸ دی ۱۴۰۰)
زیرا هنوز حافظه در هجدهِ دی است
نامت نشانگذارِ حضوری پیاپی است
با آن لباس آبی زندان که راه راه
تصویر خندههای تو از پشت میله، آه...
آهی نمیکشم، که نفسها شکستهاند
صدها پرنده لای قفسها شکستهاند
شاعرترین صدای رهایی در این کویر!
عاشقترین هوای از آواز ناگزیر!
آن شعر ناب را تو فقط خواندهای و بس
تاریخ شعر را تو فقط ماندهای و بس
طاقت نداشتم که بمانم کنار تو
هر پنجشنبه گریه کنم بر مزار تو
مریم چگونه گریه کند بر غمی که نیست
ای مرحبا به بودنِ تو، مریمی که نیست
#مریم_جعفری_آذرمانی ۱۳ شهریور ۱۴۰۱
|
@Maryam_Jafari_Azarmani |