توانمندسازی شرکت‌های دانش‌بنيان

پیش به سوی ایران دانش‌بنیان

✍🏻 مرضیه شاوردی

جامعۀ محصول‌بنیان عصر صنعت، دانش را داده‌ای معلوم فرض می‌كند كه نیروهایی خارج از چارچوب اقتصادی آن را شكل می‌دهد. مدل رشد اقتصادی عصر صنعت را رابرت سولو در دهۀ ۱۹۵۰ ارائه كرد كه آن را مدل رشد برون‌زا می‌نامند. اما با افزایش نقش علم و فناوری در اقتصاد كشورها، نظریه‌های جدید رشد مطرح شد كه «افزاینده به مقیاس» بودن تابع تولید را مطرح می‌كند. از دهۀ ۱۹۸۰، نظریه‌پردازانی مانند پال رومر (۱۹۸۶-۱۹۹۲)، مك‌كلاپ (۱۹۸۰-۱۹۸۴) و دراكر (۱۹۸۸) ظهور عصر جدید اقتصادی را پیش‌بینی كردند كه در آن، دانش منبع اصلی ثروت و تولید اقتصادی به شمار می‌رود. رومر در سال ۱۹۹۳، مدل یا نظریۀ جدید رشد اقتصادی را مطرح كرد و در آن دانش را پیشران رشد اقتصادی در نظر گرفت. این مدل، مدل رشد درون‌زا نامیده می‌شود. رومر معتقد است در اقتصاد مدرن باید تفسیر وسیع‌تری از مفهوم سرمایه ارائه كرد؛ دانش نیز نوعی سرمایه است. اقتصاد در عصر جدید از «اقتصاد منبع‌بنیان» فاصله گرفته است و به «اقتصاد دانش‌بنیان» نزدیك شده است. در این دوران، موفقیت بنگاه‌ها و اقتصادهای ملی، بیشتر از هر چیز دیگری به اثربخشی استفاده از دانش و نوآوری بستگی دارد. جامعۀ دانش‌بنیان، دانش را در چارچوب مدل رشد اقتصادی جای می‌دهد و شكوفایی و پایداری اقتصادی را به‌طور مستقیم به تولید انواع دانش مربوط می‌كند. بر اساس نظریۀ جدید رشد، دانش با ارتقای روش‌های تولید و بهبود محصولات و خدمات، نرخ بازگشت سرمایه را افزایش می‌دهد (قانون بازده فزاینده). درنتیجه، با افزایش پیوستۀ سرمایه‌گذاری روی دانش و فناوری می‌توان نرخ رشد اقتصادی كشور را به‌طور مستمر افزایش داد.
با بیان این مقدمه و با توجه به افزایش اهمیت دانش و فناوری در توسعۀ اقتصادی کشورها، نگاهی داریم به روند تاریخی سیاست‌گذاری علم و فناوری و نیز نام‌گذاری سال‌ها از جانب مقام معظم رهبری طی دو دهۀ اخیر.
...

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید:
https://iranaren.com/kb-iran/

#سال_تولید_دانش‌بنیان_اشتغال‌آفرین
#اقتصاد_دانش‌بنیان
#بوم‌سازگان_نوآوری
#صندوق_نوآوری_و_شکوفایی
#ایران_دانش‌بنیان


@IranArenThinkTank