#دوهفتهنامهـآذر#سرمقاله
۱۳۹۸/۰۹/۰۴
✔️جای خالی مردم در خوانش حکومت از اعتراضات
عارف توانگر
دبير
انجمن اسلامی پيشرو دانشگاه تربيت مدرس
◾️مردمی که در دو سال اخیر بارها با جهش قیمتها در فقر خویش غنیتر شدهاند، در تقلای تامین معیشت دشوار خویشاند که اینبار با خبری مواجه میشوند که حتی در میانهی از هیچ خبری در شگفت نیامدن، شوکآور است و در هنگامهی از هیچ زخمی دم نزدن، برآشوبنده!
اینبار مصوبه نهادی که در قانون اساسی وجود ندارد، بحرانساز شد. گران شدن بنزین به صورت دفعتی، مصوبه نهاد نوپای شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران سه قوه است و معلوم نیست که تصمیمگیری درباره قیمت بنزین، بعد از سالها رایزنی در دولت و مجلس، چگونه در صلاحیت این شورا تشخیص داده شده است. اصول حاکمیت ملی حکم میکرد که نمایندگان منتخب مردم در این باره تصمیمگیری کنند. پس از اعلان این تصمیم توسط این شورای نوپا و دور زدن مجلس، بعضی نمایندگان اندک ارادهای برای بازپسگیری شأن قانونگذاری از خود نشان میدهند، اما در مجلسی که تابع اوامر و اشارههاست، پیگیری صورت نمیگیرد. به روایتی «مجلس دیگر در راس امور نیست».
این مسئله از دستور کار مجلس کنار گذاشته میشود، اما مردمی که با مشکلات معیشتی دست به گریبانند، نمیتوانند این مصوبه را نادیده بگیرند و بر اساس حقوق بنیادین خود تجمعاتی در شهرهای مختلف شکل میدهند. ولی در پاسخ چیزی به جز سرکوب، برخورد قهری، نادیده گرفتن و برچسب زدن نصیبشان نشده است. مشکل اصلی در اینجا، خوانش حکومت از اعتراضات مردم است. سابقه طولانی به رسمیت نشناختن تجمعها و نادیده گرفتن جماعتِ در میدان، مگر به چشم مجرم، باعث میشود تا بستر مناسب برای اعتراض فراهم نشود. اما این موضوع نمیتواند توجیهی برای برخورد خشن و خونبار نسبت به معترضین باشد، کشته شدن هموطنانمان محکوم است و مسببان این وضعیت باید در فضایی عادلانه قضاوت شوند.
در کنار این برخوردها، دستگیری جمعیِ دانشجویان و برخورد غیرقانونی و سرکوبگرایانه در دانشگاهها نیز، به واکنشی تکراری و عادت حکومت تبدیل شده است. فرمودند: «با اغتشاشگران و اراذل و اوباش مماشات نداریم و به سختی برخورد میکنیم، کسانی که به اموال عمومی آسیب میزنند از مردم نیستند و مستحق شدیدترین برخورد هستند». سیاستگذاران امنیتی باید پاسخ دهند که دانشجویان داخل دانشگاه با چه سنجه و معیاری در زمره آشوبگر و اغتشاشگر قرار گرفتند. اعتراض دانشجویی که در داخل محیط دانشگاه مشغول شعار دادن است پیامی جز همدلی با مردم و ایجاد حس همبستگی بین دانشجویان و باقی طبقات جامعه ندارد. باعث دلگرمیست که تمامی اقشار جامعه بدانند که جامعه آکادمیک همدرد آنهاست و دغدغههای مشترکی دارند. برخورد نیروی امنیتی با دانشجویان تنها جناحبندیها را مشخص میکند و عامه مردم و دانشجویان را در یک صف و در مقابل خود قرار میدهد.
راهکارهای حل بحران در عالیترین سطوح تصمیمگیری خود به معضل و بحران تبدیل شدهاند. قطع سراسری اینترنت، ادامه روند بهکارگیری راهبردهای ناکارآمد بود که نشان از توانایی فنی بالا در محصور کردن مردم به لحاظ اطلاعاتی، و ناتوانی مسئولان در کنترل اوضاع کشور دارد. به گفته سایتهای نظارتی ارتباطات اینترنتی، به طور میانگین تنها ده درصد کاربران ایرانی امکان اتصال به شبکه جهانی اینترنت را داشتند. دلیل اعلام شده توسط مراجع رسمی برای قطع شدن اینترنت نیز برای مردم چندان قابل باور نبود. جلوگیری از گردش آزاد اطلاعات دوای هیچ دردی نیست مگر فرونشاندن التهاب جامعه به هر قیمتی... و بهای آن نابود شدن بخشی از اقتصاد کشور شامل بورس و کسب و کارهای اینترنتی و فلج شدن بسیاری از امور علمی و اداری و از همه مهمتر حصر اطلاعاتی بود.
موردی که پس از وقایع اخیر، بیش از گذشته رخ مینماید این است که ناکارآمدی و سردرگمی بیداد میکند. مکانیزم تصمیمگیری درباره این مسئله کلان، نحوه اعلام خبر، سلسله تصمیمات و واکنشهای نهادهای دولتی و امنیتی، هر یک به نوبه خود در بحرانسازی موثر بوده است. در این میان طبق معمول ضرر بیشتر از آن مردم است و مشخص نیست این دومینوی تصمیمات غلط به کجا ختم خواهد شد.
#انجمن_اسلامی_پیشرو #آذر@tmuanjoman