سوسیالیسم کارگران

🟣‌ هفته‌ی سی‌وسوم: تداوم کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" اعتصاب غذای جمعی از زندانیان در ۲۱ زندان کشور

در آستانه دومین سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱ ، قتل ژینا امینی، شاهد تشدید خشونت در جامعه توسط نیروهای سرکوبگر حکومت هستیم که طبق اخبار منتشر شده در رسانه‌های مختلف در شهریور ماه چندین نفر زیر شکنجه در زندان‌ها توسط نیروهای امنیتی حکومت به قتل رسیده‌اند و دست‌کم در همین ماه ۲۹ نفر اعدام شدند.

ادامه این سرکوب‌ها در آمار دستگیری ده‌ها و صدها نفر از فعالان سیاسی در شهریور ماه، عیان بوده‌ که اکثر این دستگیری‌ها در کردستان و بلوچستان انجام شده‌است.

با گرامیداشت ششمین سالگرد سه هموطن کُرد (#رامین_حسین‌پناهی، #لقمان_مرادی و #زانیار_مرادی)که توسط حکومت اعدامی، درسال۱۳۹۷ حلق‌آویز شدند و پیکر آنها هیچ وقت به خانواده تحویل داده نشد. آنها نیز مانند صدها قربانی شامل ناپدیدسازی قهری شدند، رویه‌ای غیرانسانی که حکومت سالها است برای زجر و شکنجه خانواده‌های اعدام‌شدگان انجام می‌دهد. این اقدام سرکوبگرانه در گزارش اخیر آقای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران ،با عنوان«جنایت سبعانه» اشاره شده‌است که در آن به اعدام‌ها و ناپدید سازی قهری قربانیان دهه‌ شصت و سال ۶۷  می‌پردازد گزارشی که راه را برای حسابرسی و محاکمه آمران و عاملان این جنایات باز می‌کند.

تمام این اقدامات سرکوبگران توسط حکومت به دلیل ناتوانی در پاسخگویی به معضلات جامعه و ساختار فاسد و غیرقابل اصلاح است تا سدی در برابر  اعتراضات مردمی و قیام باشد؛ اما اعتراضات کارگران، بازنشستگان، پرستاران، معلمان، زنان و دانشجویان  و... روز به روز ادامه دارد و با شعارهای علیه اعدام با زندانیان محکوم به اعدام و کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام  همراهی و مقاومت می‌کنند.

در مقابل حکومت با این اعتراضات مسالمت‌آمیز برخورد قهری می‌کند که در هفته پیش طبق اخبار منابع موثق در زندان ارومیه با دستور رئیس این زندان پیمان خانزاده و رئیس حفاظت نادر آذرنیا ،زندانیان اعتصابی در کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"را تهدید کردند تا از اعتراض و اعتصاب خود در این کارزار دست بکشند.

⚪️ اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام " در ۲۱ زندان مختلف از جمله جمعی از زندانیان در زندان اوین(بندزنان،بند۴و۶)، زندان قزلحصار(واحد۳و۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم آباد، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان اسدآباد اصفهان، زندان مشهد، زندان لاکان رشت(بند زنان و مردان)، زندان قائم شهر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان خوی، زندان نقده، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران ، روز سه‌شنبه، ۲۰ شهریور ۱۴۰۳، مقاوم و استمرار اعتصاب خود را ادامه می‌دهند. زندانیان اعتصابی، ضمن محکوم کردن احکام اعدام و دستگیری‌های بی‌اساس در هفته‌های اخیر و همچنین تهدید زندانیان زندان ارومیه توسط عوامل زندان، بر  تداوم کارزار و نفی کامل اعدام زندانیان با هر اتهامی که باشند تاکید می‌کنند و مجددا از تمامی زندانیان در زندانهای کشور می‌خواهند به این کارزار بپیوندند و خواهان بازدید گزارشگر ویژه خانم مای ساتو از زندان‌های ایران از جمله زندانیان سیاسی و زندانیان گمنام محکوم به اعدام هستند.

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
سه‌شنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۳


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌ صدور حکم صد میلیون تومان جریمه نقدی برای لیلا حسین‌زاده


لیلا حسین‌زاده، فعال سیاسی در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت: «با تاییدیه کمیسیون پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل کیفر قطعی و دائمی، ادامه‌ی حبس حکم پنج سال زندان اجرایی‌ام از پرونده‌ی سال ۹۸، بدل به مجازات جایگزین حبس، معادل صد میلیون تومان جریمه‌ی نقدی شد.

اول) تنها مصداق این حکم حبس ۵ ساله، شرکت در بزرگداشت تولد رفیق زندانیم مقابل دانشگاه شریف بود. در حالی بابت این تنها مصداق به من ۵ سال حبس اجرایی داده بودند که همین مصداق را در پرونده‌ی قبل از آن به عنوان معیار ادامه‌ی فعالیت لحاظ کرده و حکم حبس آن پرونده را تایید کرده بودند. یعنی بابت همین یک مصداق شرکت در تولد رفیقم دو بار مجازات شدم.
دوم) در حالی که در سال ۹۹ پزشکی قانونی به من تاییدیه‌ی عدم تحمل کیفر قطعی و دائمی داده بود با اعتراض مکرر اجرای احکام و دادگاه انقلاب، هفت بار معاینات پزشکی قانونی من از صفر و مجددا انجام شد و هر بار به همان رای سابق مبنی بر عدم تحمل قطعی و دائمی انجامید. اما آزارهای روانی هر بار ادامه یافت و معاینات هر بار از صفر و سخت‌گیرانه‌تر از قبل انجام شد، به طوری که آزمایشی تشخیصی همچون کلنوسکپی که به‌لحاظ پزشکی نباید در مدت‌زمان کوتاه تکرار شود برای من تکرار شد. بالاخره پس از بار آخر که پرونده در بالاترین سطوح کمیسیون پزشکی قانونی مجددا بررسی شد این مجازات جایگزین حبس صادر شد.

سوم) این پرونده‌ی پنج سال حبس، طبق قانون خودشان باید ذیل بخشنامه‌ی عفو عمومی بهمن ۱۴۰۱، که طی آن بسیاری از زندانیان سیاسی آزاد شدند محاسبه می‌شد و نامه‌ی آزادی صادر می‌شد؛ اما خوشبختانه بر خلاف آیین‌نامه‌ی خودشان عمل کردند و باصطلاح عفوشان شامل حال این پرونده نشد. درواقع آن که باید عفو کند و ببخشد ما مردمی هستیم که بدیهی‌ترین شرایط زیستمان نابود شده، عزیزانمان کشته‌شده‌اند، محیط زیست و منابعمان نابود شده‌اند و ثروت و جان و مالمان غارت شده؛ آن که باید ببخشد و عفو کند ماییم که نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم و چنانچه به کارگزار اجرای احکام گفتم در این خصوص صبوریم، بسیار صبور.

چهارم) در طول این مدت بارها برخلاف قوانینشان با وجود گواهی پزشکی قانونی مرا بازداشت و زندانی کردند که متاسفانه علاوه بر پیشروی بیماری اول شد که سال ۹۸ در زندان به آن مبتلا شده بودم بلکه به بروز بیماری دومم هم انجامید؛ امری طبیعی و پیش‌پاافتاده در وضعیتی که کشتار و مرگ عادت است. باید بگویم تا اینجای کار تازه بسیار خوش‌شانس بوده‌ام چرا که سرنوشت هر کشته‌شده تحت شکنجه، در خیابان یا در زندان می‌تواند سرنوشت اکثریت دیگر هم باشد.

پنجم) صد میلیون تومان جریمه‌ی نقدی معادل حدود یک سال دستمزد کار یک کارگر است که با احتساب تخفیفشان در زمان مقرر، می‌شود حدود ده ماه کار یک کارگر.

ششم) همچنان دو پرونده‌ی قضایی دیگر برای من باز است که باید منتظر باشیم سَحَرشان چه می‌زاید».

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani