📌 از این کوزه، چیزی جز نارضایتی و اعتراض، برون میتراود؟
🔹 همگام با تشدید سیاستبازی در میدانِ آموزشوپرورش و ذلیل
سازی این نهاد زیربنایی بواسطهی مداخلهها و دستکاریهای سخیفِ عناصر سیاسی، شاهد تداوم رویکرد مخرب «پولی
سازی آموزش و پرورش» و عقبنشینی دولت از مسئولیتش در این حوزه هستیم.
🔹️ تجویزها و تکالیف برنامههای توسعه، بویژه برنامهی ششم، برای
#خصوصیسازی فراگیر در امر تعلیم و تربیت،
هر روز ثمرات هولانگیز خود را نمایان میکند؛
اما دریغ از بازاندیشی و بازنگری در این رویکردهای تخریبی.
🔹 در آخرین پرده از تهاجم آشکار به زیرساخت فرهنگی و آموزشی کشور، «اولویتهای تحولی وزارت آموزش و پرورش» به عنوان «سند انتظارات دولت از آموزش و پرورش» توسط رئیس جمهور ابلاغ شد.
🔹️ گذشته از مسائل و نکات مستتر در کلیت این سند، خط روشن «مسئولیتزدایی از دولت» و «پولی
سازی و
خصوصی
سازی و بازاری
سازی تعلیم و تربیت» برجستهتر از هر نکتهای است.
🔹 این رویکرد بازاری، در دو بند، آشکار است:
نخست: توسعهی مدارس هیئت امنایی به میزان حداقل ۲۵ درصد مدارس تا سال ۱۴۰۳.
و مورد دوم: تخصیص اعتبار به خانوادهها و هدفمندسازی اعتبارات تحصیل با هدف ارتقای بهرهوری منابع.
🔹️ این سیاستها، اعلام رسمی تشدید حرکت به سمت
خصوصی
سازی آموزش و پرورش.
🔹 عجیب است که اصولگرایان و نئواصولگرایان، مدام از رویکرد
#نئولیبرالی رقبای سیاسی خود فریاد میکنند اما هرگاه، خود نیز بر صدر نشستند، دقیقاً همان رویکرد را اختیار میکنند و چهارنعل در این مسیر بیهوده، میتازند. حتی شدیدتر و خشنتر از سایرین!
🔹️ اقتصاد و اجتماع و فرهنگ و آموزش و درمان و مسکن و... را به دست بازار میسپارند و سپس متظاهرانه شروع میکنند به اشک ریختن برای فرهنگ. و برمیآشوبند از اعتراض. آیا از کوزهی این رویکردهای خشن و فشارافزا، چیزی جز نارضایتی و اعتراض، برون میتراود؟
✍🏻 روحالله رشیدی
✔️ @SiyasatOnline | 1401/10/28