«تکرار واژۀ
#دروغ توسط کاندیداهای ریاست جمهوری و فروریزش
#اعتماد مابین مردم و نظام»
@Social_Science✍عهدیه اسدپور، دانشجوی دکترای جامعه شناسی مسائل اجتماعی
در طول سه مناظره ای انتخاباتی سال ۹۶ که بنده هر کدام را دو بار دیده و شنیده ام و یک بار هم متن کامل آنها را در سایت ها خوانده ام، یک مسئله ذهن مرا به خودش مشغول نموده است و آن هم تکرار بیش از پیش واژۀ دروغ و هم خانواده ها (مانند نادرست) و متضادهای آن (همچون صداقت، درست و راستی) توسط کاندیداهای محترم است.
نمونه هایی از این تکرارها در مناظره اول:
آقای روحانی خطاب به آقای قالیباف: «من هیچوقت قول 4 میلیون شغل ندادم و این دروغ محض است».
آقای روحانی: «اینکه از هر جایی و هر سایتی و هر حرفی و کلامی درست و نادرست و دروغ و راست برای اینکه ما لطمه بزنیم به رقیب استفاده کنیم کار صحیحی نیست ... علت اینکه خواستم آقای قالیباف روی کلامش ادامه ندهد خواستم گناهش اضافه نشود؛ چون دروغ بود والا حاضرم بقیه وقت را هم به ایشان بدهم».
آقای جهانگیری: «اخلاق از مهمترین مسائلی است که در واقع باید مورد توجه قرار بگیرد با فریب و دروغ نباید با جامعه صحبت شود باطن و سحر فریب و دروغ آگاهی مردم است».
آقای قالیباف خطاب به آقای جهانگیری: «اگر آمدهآید گزارش ارائه کنید درست ارائه کنید ... شما واقعا این را دقت کنید که با صداقت جواب بدهید ... صداقت و بیصداقتی اینها است».
آقای قالیباف خطاب به آقایان جهانگیری و روحانی: «بحث از صداقت و اخلاق میگویید ... من میگویم که صداقت ندارید».
در پایان زمان رسمی مناظرات روحانی خطاب به مجری برنامه: «دو مورد تهمت و دروغ گفته شد که اگر فرصت باشد من جواب بدهم. چون دورغ گفته شد و من باید پاسخ بدهم».
آقای قالیباف خطاب به آقای روحانی: «در حقیقت این پدیده ای که ما با آن روبرو هستیم که به دوربین نگاه میکنیم و حرف میزنیم و بعد میگوییم آن حرف درست نیست».
جمع بندی حسن روحانی در بخش دوم: «اما چون سه نسبت به من داده شد که نادرست بود از فرصت استفاده میکنم ... من از همینجا به مردم میگویم هر سه مورد دروغ محض بوده است».
@Social_Scienceجملات فوق تنها از مناظره اول استخراج شدند و تمامی کسانی که مناظره دوم و سوم را نیز دیده باشند، دروغ و واژه های هم خانواده و متضاد آن را نیز شنیده اند. اما سوال بنده مطمئناً چرایی دروغ گویی یا اتهام دروغ زنی نیست. چرا که شاید ساده ترین جواب، بدست آوردن آراء و نشستن بر مسند قدرت باشد. سوال و تعجب بنده از این است که چرا کاندیداهای محترم به این نکته توجه نمی کنند که هزاران بیننده در حال نظاره آنها هستند. افرادی از جامعه که تنها رسانه ارتباطی آنها تلویزیون بوده و هیچ راهی برای راستی آزمایی سخنان کاندیداها ندارند یا اگر هم به فضای مجازی دسترسی داشته باشند، این فضا پر شده از سخنان طرفداران هر یک از کاندیداها که هر کس ساز خویش را می نوازد.
چرا کاندیداها به اثرات مخرب استفاده از این واژه توجه نمی کنند. یقیناً یکی از اثرات بسیار بسیار مخرب دروغگویی (به کار بستن واژه دورغ و اثبات نشدن ادعا)، فروریختن دیوارِ
اعتماد مابین مردم و نظام جمهوری اسلامی است. چرا که مردم تمامی کاندیداها را نمایندۀ نظام می دانند که هر کدام در طول عمر خویش مسئولیتها و پست های مهم و حساسی را در نظام داشته اند. در پسِ همۀ این جدل ها برای جذب آرا، مردم به این نکته پی می برند که مسئولین نظام در حال مکیدن خون نظام و انقلاب هستند و دعوا بر سر میزان آن است؛ اینکه چه کسی موفق شده بیشتر از این سفره انقلاب بخورد و چه کسی سهم کمتری برده است (نه اینکه نبرده باشد).
مناظره ها به جای اینکه باور مردم را به توسعۀ کشور بیشتر کند و منجر به افزایش
اعتماد و سرمایه اجتماعی در سطح جامعه گردد، اثری معکوس از خود برجای گذاشته است. باید نگران فروریزش
اعتماد اجتماعی بود که خود زنجیره ای از آسیب ها را در پی خواهد آورد.
👥کانال علوم اجتماعی
👥https://telegram.me/joinchat/B8dgVjzw2lSWh3ZSpj1VhQ