سوسیالیسم کارگران

انترناسیونال - اوژن پوتیه
این ترجمه را شاملو در شماره ۳۳ کتاب جمعه(ویژه‌نامه اول ماه مه ۱۳۵۹)انتشار داد.

برخیزید، دوزخیان زمین!
برخیزید، زنجیریان گرسنگی!
عقل از دهانۀ آتشفشان خویش تندر وار می‌غرد
اینک! فورانِ نهائی‌ست این.
بساط گذشته بروبیم،
به‌پا خیزید! خیل بردگان، به‌پا خیزید!
جهان از بنیاد دیگرگون می‌شود
هیچیم کنون، «همه» گردیم!
نبرد نهائی‌ست این.
به‌هم گرد آئیم
و فردا «بین‌الملل»
طریق بشری خواهد شد.
رهانندۀ برتری در کار نیست،
نه آسمان، نه قیصر، نه خطیب.
خود به رهائی خویش برخیزیم، ای تولید گران!
رستگاری مشترک را برپا داریم!
تا راهزن، آنچه را که ربوده رها کند،
تا روح از بند رهائی یابد،
خود به کورۀ خویش بردمیم
و آهن را گرماگرم بکوبیم!
نبرد نهائی‌ست این.
به‌هم گرد آئیم
و فردا «بین‌الملل»
طریق بشری خواهد شد.
کارگران، برزگران
فرقۀ عظیم زحمتکشانیم ما
جهان جز از آن آدمیان نیست
مسکن بی‌مصرفان جای دیگری است.
تا کی از شیرۀ جان ما بنوشند؟
اما، امروز و فردا،
چندان که غرابان و کرکسان نابود شوند
آفتاب، جاودانه خواهد درخشید.
نبرد نهائی‌ست این.
به‌هم گرد آئیم
و فردا «بین‌الملل»
طریق بشری خواهد شد.
#اوژن_پوتیه
#احمد_شاملو

اجرای سرود انترناسیونال به رهبریِ آرتور توسکانینی(۱۸۶۷ - ۱۹۵۷)؛ بزرگ‌ترین رهبر ارکستر ایتالیایی در قرن بیستم

🔻شعر سرود انترناسیونال را «اوژن پوتیه» (یکی از اعضای حکومت کارگری کمون پاریس) در فردای شکست کمون و در ژوئن سال ۱۸۷۱ میلادی سروده است.

در ماه ژوئن سال ۱۸۸۸، شش ماه بعد از مرگ «اوژن پوتیه» ، کارگری به نام «پی‌یر دوژیته» با دستگاه ارگ بسیار ساده‌ای که در خانه داشت ریتم و آهنگی بر این شعر گذاشت که «سرود انترناسیونال» نام گرفت.

چند ماه بعد از خلق آهنگ این سرود، در ژوئیه سال ۱۸۸۸؛ در یک گردهمایی از سوی روزنامه‌فروشان شهر «لیل» در فرانسه، نخستین اجرای کُر «سرود انترناسیونال» به رهبری «پی‌یر دوژیته» انجام شد. پس از آن، این سرود تبدیل به نماد همبستگی جهانی کارگران همۀ کشورها شد.

#اول_ماه_مه
#سرود_انترناسیونال
#همبستگی_کارگری
#اوژن_پوتیه
#آرتور_توسکانینی

🎈🎈🎈
https://t.center/tajrobeneveshtan