سوسیالیسم کارگران

تنها راه مقابله با حمله به زنان، سازماندهی اعتراض برای سرنگونی حکومت داعشی جمهوری اسلامی است

در دو روز گذشته ویدئوهایی در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده که اوباش گشت ارشاد با وحشی‌گری تمام زنان بی‌حجاب را همراه با ضرب و شتم بازداشت می‌کنند؛ صحنه‌هایی که قلب هر انسانی را عمیقا به درد می‌آورد و موجب خشم، انزجار و اعتراض گسترده مردم در شبکه‌های اجتماعی شده است.

این ویدئوها اسنادی تصویری هستند که بر شعار مردم ایران یعنی «بسیجی سپاهی، داعش ما شمایی» صحه می‌گذارد؛ اسنادی است که قتل حکومتی مهساها، آرمیتاها و نیکاها توسط قاتلین اسلامی را به روشنی تصویر می‌کند؛ گواهی است بر این خواسته مردم ایران از دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی که صرف زن‌ستیزی جمهوری اسلامی کافی است تا حکومت آپارتاید جنسیتی را در سطح جهان بایکوت کنند.

با این وجود انتشار این تصاویر دردناک از حمله جمهوری اسلامی به زنان، ما مردم ایران را یادآور می‌شود، مادامی که این اوباش اسلامی قدرت سیاسی را در چنته دارند، باید شاهد چنین صحنه‌هایی علیه زنان باشیم؛ به ما یادآور می‌شود که تنها راه مقابله با حمله جمهوری اسلامی به زنان، سازماندهی اعتراضات و اعتصابات گسترده و سراسری است؛ راه دیگری برای‌مان باقی نمانده جز اینکه با سازماندهی اعتراضات با جمعیت‌های پرشمار و تسخیر خیابان‌ها، بار دیگر به مصاف حکومت بیاییم.

جمهوری اسلامی با حمله به زنان و تبدیل حجاب اجباری به قانون متولد شد؛ مرگ او هم باید با پایان دادن به حملات اخیرش به زنان با شعار «نه روسری نه توسری، آزادی و برابری» و با پرچم «زن زندگی آزادی» متحقق شود.

مرگ بر حکومت ضدزن
تشکل دانشجویان پیشرو
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

🟠#کمیته_خیابان:
✊#جمهوری_اسلامی_نابود_باید_گردد
📞 @isf_uni_admin
🔗ایکس(توییتر) | اینستاگرام | تلگرام

گلرخ ایرایی از زندان: تنها ماندن فرزندانمان پای چوبه‌های دار، از سرکوب، انفعال و بی‌عملی خودمان است. باید خیابان را پس بگیریم

«پرونده‌شان را با نام #قاسم_آبسته می‌شناسیم و #فرهاد_سلیمی که با #محمد_قبادلو سَربه‌دار شد. بعدها فهمیدیم هفت نفر بودند که ۱۴ سال پیش بازداشت شدند و جوانی‌شان را پشت میله‌های زندان و در انتظار طناب دار سپری کردند و در ماه‌های اخیر یک‌به‌یک در چرخه‌ی قتل حکومتی کشته شدند.

حالا در سالروز قتل #فرزاد_کمانگر و در یکمین سالگرد سَربه‌دار شدن #یوسف_مهراد و #صدرالله_فاضلی‌زارع می‌خواهند، #خسرو_بشارت و #کامران_شیخه، دو تن دیگر از هم‌پرونده‌ای‌های آبسته را بکشند و همچنان کسی به دادخواهی بر درهای زندان‌ها نمی‌کوبد. حتا در این شب‌ها که با دستانی بسته، با چشم‌بند و پابند به‌سوی مرگ می‌برندشان.

سرکوب هست. سرکوبِ بی‌امان. ابعاد هولناکی هم دارد. اما تنها ماندن فرزندانمان پای چوبه‌های دار، نه فقط از سرکوب، که بخشی از آن از انفعال و بی‌عملی خودمان است. ما که مبهوت در خلسه، بر جنایات رژیم چشم دوخته‌ایم و خیابان را رها کرده‌ایم و به کنجِ خانه‌ها، به کنجِ عافیت پناه برده‌ایم.

نترسیم از مصرف خیابان. آنان‌که حضورمان در کف خیابان را به مصرف خیابان تعبیر می‌کردند و مسیر قیام و خیزش انقلابی را به کنج خانه‌ها منحرف کردند، تشت رسوایی خودشان و اربابان پخمه‌شان بر زمین افتاده است.

جمهوری اسلامی با ابتذال و بی‌آبرویی در پی کسب مشروعیت است و به واسطه‌ی باج دادن به هم‌پیمانان شرقی خود و به واسطه‌ی لابی‌گری و زد و بند با حامیان غربی خود و به واسطه‌ی عرضه‌ی هر آنچه حق ما مردم تحت ستم است، به هم‌پیمانانش در منطقه؛ در پی ترمیم تَرَک‌هایی‌ست که بر اقتدار پوشالین‌شان افتاده است.

این ماهیت جمهوری اسلامی‌ست و آن نیز ماهیت بازوان پنهانش است که با فریبِ ما و دور کردن‌مان از خیابان، سرنگونی را به تعویق بیاندازند.

باید خیابان را، که به هزار ترفند از ما گرفته‌اند پس بگیریم.»

گلرخ ایرایی - اردیبهشت ۱۴۰۳ - زندان اوین

🟠#کمیته_خیابان:
✊#جمهوری_اسلامی_نابود_باید_گردد
📞 @isf_uni_admin
🔗ایکس(توییتر) | اینستاگرام | تلگرام