سلام دوستان. خواستم امروز از شهید علی عابدینی بعد از تدفیتش براتون چیزهایی تعریف کنم.
یک روز بعد از تدفین علی آقا غروب جمعه حرکت کردم به سمت مزارش.
حدودا نیم ساعت ایستادم، تا ماشینی بگیرم برم. ولی خبری از ماشین نبود. تودلم گفتم ای شهید بزرگوار میخوام بیام پیشت یه ماشینی سر راهم، بایسته بیام . چون هوا تاریک شده بود میترسیدم. همینو که تو دلم گفتم دیدم، ماشینی چراغ داد ایستاد. سوال کردم دیدم ، خودشون دارن هم میرن سر مزار شهید علی عابدینی، خیلی خوشحال شدم. همراشون رفتم.
باز رسید به فردا که قرار بود دوباره برم مزار ش ولی هر چی ایستادم خبری از ماشین نبود، بازم مثل دیروز تو دلم حرفی زدم بازم ماشینی ایستاد قرار بود خودشون بر سر مزار شهید علی عابدینی. منم باز خیلی خوشحال شدم گفتم خدایا واقعا شهدا زنده هستن و حرفهای مارا میشنونن.
ولی امروز پنچ شنبه بود دلم خیلی گرفته بود، هر وقت هم دلم تنگ میگرفت به مادر شهید علی عابدینی زنگ میزدم حرف میزدم آروم میشدم ولی امروز با دلتنگی زیاد به عکسای شهید نگاه میکردم. تو دلم میگفتم کاش امروز میتو نستم مزارش بروم.
ولی به دلیل خیلی کارا نمیشد برم. ولی در همین حال گوشیم دستم بود به عکسا ی شهید نگاه میکردم گوشیم زنگ خورد. شماره مادر شهید. خیلی شوکه شدم. گفتم خدایا.....
امروز هم مثل روزای قبل شهید صدامو شنید.
انشالله بتوانیم راه شهدا را خوب ادامه بدهیم....
@SHAHID_ALIABEDINI