انجمن اسلامی رویش دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران

Threnody: to the vitcims of Hiroshima
Krzysztof Penderecki

مرثیه برای قربانیان هیروشیما
کرژیستف پندرسکی (۱۹۳۳-۲۰۲۰)

در واپسین سال‌های دهه ۱۹۵۰ گروهی از آهنگسازان آوانگارد در لهستان ظهور کردند. طی سالیان متمادی اتحاد شوروی و دیگر رژیم‌های اروپای شرقی در عمل تمام جنبش‌های تجربه‌گرای هنری را منع می‌کردند. پس از شورش بر ضد استالینیسم در سال‌های ۱۹۵۵-۱۹۵۶، حکومت جدید لهستان به تشویق استقلال فرهنگی و بیان آزاد هنری در سینما، نقاشی، تئاتر و موسیقی پرداخت. هنگام اشغال لهستان توسط نازی‌ها و کشتار یهودیان پندرسکی پسرکی خردسال بود. او گرچه خود در معرض تهدید نازی‌ها نبود اما با قربانیان احساس همدردی بسیار می کند و چنین می‌نویسد:«بی‌تردید این جنایت عظیم جنگی از آن زمان در ذهن ناخودآگاهم ماندگار شده، زمانی که به عنوان یک کودک شاهد ویرانی محله یهودیان شهر کوچک زادگاهم، دِبیکا، بودم».
همراهی او نسبت به رنج‌های بشری در آثاری همچون دی‌یَس ایره (۱۹۷۶) به یادبود قربانیان آشویتس، مرثیه برای قربانیان هیروشیما به بیان در آمده است. وی در این آثار و برخی دیگر از آثارش، از آوازخوان و سازهای معمول صداهای بدیع برمی‌آورد و از خوشه‌های صوتی، گلیساندو، جلوه‌های سر و صدا گونه و کوبشی و نیز همهمه، خنده، فریاد و نجواهای گروه کر بهره می‌گیرد.
مرثیه یا آواز سوگوارانه پندرسکی اثری کم‌وبیش تحمل‌ناپذیر و خشن است. صداهای آن برای خوشایند بودن پرداخته نشده‌اند.

گردآورنده: بهار برادران
منبع: درک و دریافت موسیقی، راجر کیمین

#14
#موسیقی_سده_بیستم
#قطعه‌هایی_که_نشنیده‌اید

🆔@Rouyesh_iust