انجمن اسلامی رویش دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران

برای شناخت بهتر این حادثه عظیم،انجمن اسلامی رویش دانشجویان به #معرفی_کتاب های مرتبط با قیام امام حسین(ع) می پردازد:

📚#شهید_جاوید ؛ نعمت الله صالحی نجف آبادی:

نویسنده در این کتاب حول بسط این اندیشه می کوشد که در باب قیام امام حسین دو دیدگاه افراطی وجود دارد: دیدگاه اول که طبق آن قیام امام حسین(ع) نارس و نسنجیده بود و امام در محاسبات خود به‌خطا رفت. دیدگاه عده‌ای دیگر نیز که بنابر آن قیام امام تابع محاسبات رایج و عقلایی نبود بلکه او به پیروی از فرمانی غیبی دست به قیام زد. هیچیک از این دو تفسیر، به ویژه تفسیر دوم مورد قبول صالحی نبود و او در این کتاب کوشید با تحلیل نصوص تاریخی و خدشه وارد ساختن به برخی مفروضات رایج، نظر دیگری ارائه کند. صالحی نجفی آبادی با طرح مقدماتی به این نتیجه می‌رسد که پس از مرگ معاویه، بستری برای تشکیل حکومت اسلامی فراهم شده بود و در این هنگام امام حسین احساس مسئولیت بیشتری کرد و بر خود لازم دانست که برای زنده کردن اسلام اقدام کند و با تشکیل حکومتی نیرومند، وضع موجود را تغییر دهد و اسلام و مسلمانان را از چنگال ستمگران برهاند.
اندیشه‌ محوری کتاب شهید جاوید آن است که امام حسین سه هدف را دنبال می‌کرد: نخست تشکیل حکومت، دیگری و در مرحلۀ دوم برقراری صلح و در درجۀ سوم حفظ عزت و تحمل شهادت. امام نخست در پی حکومت بر آمد و چون اوضاع دگرگون شد، خواستار صلح گشت و سرانجام ذلت را نپذیرفت و تن به شهادت داد.
با این وصف امام خود برای کشته‌شدن هیچ‌گونه فعالیتی نکرد بلکه این عمال حکومت ضد اسلام بودند که فرزند پیغمبر را کشتند و چنین خسارت بزرگی را بر جهان اسلام وارد ساختند
صالحی نجفی آبادی در این کتاب بر این باور است که کشته شدن در راه خدا مطلوب خدا نیست بلکه آن چه مطلوب است و خدا خواسته، دفاع از دین است نه کشته شدن. از نظر او شهادت یک حالت انفعالی قهری است که در اختیار مجاهد نیست و بنا بر این ممکن نیست امر خدا به شهادت تعلق گیرد و خدا به او گوید تو مسئولیت داری و مأمور هستی که شهید شوی. هدف مجاهد پیروزی است اما ممکن است به این هدف نرسد و بنابر این شهادت مرگی است که بر شهید تحمیل می‌شود.
این کتاب انتقادات فراوانی را از جانب روحانیت سنتی برانگیخت.


📚#حماسه_حسینی ؛ مرتضی مطهری:

این کتاب الهام بخش این واقعیت است که حادثه عاشورا از ظرفیت های فراوانی برخوردار است که می تواند در پربارتر کردن اخلاق و رفتار مخاطبان مؤثر افتد. شهید مطهری در این مجموعه تلاش کرده است تا زمینه ای مناسب را برای برخورداری بیشتر از آموزه های قیام عاشورا فراهم نماید و در این سخنرانی ها نشان می دهد که می توان همزمان نگاه عقلانی، نقادانه و عاطفی به حادثه عاشورا داشت به گونه ای که هیچ یک جای دیگری را تنگ نکند.
تبیین انحرافاتی که در تفسیر و نحوه بزرگداشت این قیام بزرگ صورت گرفته و نیز دقت و انصاف او در شیوه تحریف زدایی ستودنی است. علیرغم اینکه موضوع محوری همه سخنرانی ها قیام امام حسین(علیه السلام) است اما کتاب از این ویژگی برخوردار است که مطالب تکراری در آن اندک است.
همچنین مطهری در این کتاب،در مقابل کتاب شهید جاوید که معتقد است دعوت از جانب مردم کوفه را از عوامل اساسی قیام حسین ابن علی است،موضع میگیرد و می گوید:"اگر عامل اساسی این می‌بود، آن وقتی که به امام خبر رسید که زمینه کوفه دیگر منتفی شد، امام می‌بایست دست از آن حرفهای دیگرش هم بر می‌داشت». به عقیده او داغترین خطبه‌های حسین ابن علی بعد از شکست کوفه‌است.هم چنین عزم امام حسین در انجام اصلاحات اجتماعی به پیش از دعوت مردم کوفه از وی بر می داند و به وصیتنامه‌ای استناد می‌کند که امام حسین(ع) پیش از آنکه قضیه کوفه مطرح باشد برای محمد حنفیه فرستاده بود.
#بخشی_از_کتاب:«این رثاء و مصیبت نباید فراموش بشود، این ذکرى‏، این یادآورى نباید فراموش بشود و باید اشک مردم را همیشه بگیرید، اما در رثاى یک قهرمان. پس اول باید قهرمان بودنش براى شما مشخص بشود و بعد در رثاى قهرمان بگریید، وگرنه رثاى یک آدم نفله شده بیچاره بى ‏دست و پاى مظلوم که دیگر گریه ندارد، و گریه ملتى براى او معنى ندارد. در رثاى قهرمان بگریید براى اینکه احساسات قهرمانى پیدا کنید، براى اینکه پرتوى از روح قهرمان در روح شما پیدا شود و شما هم تا اندازه‏اى نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید، شما هم عدالتخواه بشوید، شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید، شما هم آزادیخواه باشید، براى‏ آزادى احترام قائل باشید، شما هم سرتان بشود که عزت نفس یعنى چه، شرف و انسانیت یعنى چه، کرامت یعنى چه. اگر ما صفحه نورانى تاریخ حسینى را خواندیم، آن وقت از جنبه رثائى ‏اش مى‏ توانیم استفاده کنیم وگرنه بیهوده است. »

#قیام_امام_حسین
#انجمن_اسلامی_رویش_دانشجویان_علم_و_صنعت
@rouyesh_iust