تصاویری از عدم حضور شهروندان در شعبههای اخذ رای #سیرک_انتخابات جمهوری تروریستی اسلامی در بوکان (دبیرستان اندیشه، سیزده آبان) ، دبستان سمیه و دبستان عصمت
جمعی از مادران دادخواه جانباختگان راه آزادی در بوكان که شهامت و همبستگیشان زبانزد است با هم گلهاىی را دور قاب عكسهاى فرزندان جاویدنامان زدند. را گلهایی قرمز به عنوان نماد خونهاى به ناحق ريخته فرزندانشان این مادران قبل از خريدن اين گلها بارها ميميرند و زنده ميشوند كه چرا ماهم مثل بقيه براى عروسى و تولدشان گل نميخريم و بايد در فكر گل براى مزارشان باشيم.
دایه فاطمه ،معروف به “داپیرهی شهید” مادر محمد حاجی رسولپور (زندانی سیاسی که در آذر ماه ۱۴۰۱ در اثر شکنجه شدید، جان باخت)، خانواده جاویدنامان بوکان را در آغوش میگیرد با آرزوی نابودی قاتلان فرزندانشان. خانوادههای دادخواه باید الگویی برای اتحاد همه باشند، نزدیک به ۲۰ روز است همین خانوادههای دادخواه دهها روستا و شهر دعوت شدند و رفتهاند چون آنها بهتر درک کردند که بدون اتحاد هیچ اتفاقی نمیافتد.
#بوکان زنان بوکان، زنان شجاعی که مثل کوه پشت هم ایستادهاند و کنشگری جمعی را به ما درس میدهند. این اتحاد و همبستگی است که دشمن را میترساند. ما همه زخم خوردهی یک حکومتایم. ما همه سرما خوردهی یک زمستانیم…. پس دستهای هم را محکمتر از همیشه میگیریم تا از شر ویروسی به نام جمهوری اسلامی در خاورمیانه رها شویم.
This is how women in Iran celebrate international women’s day by removing their forced hijab, holding a sign of Woman Life, Freedom and singing the song of equality in the city of Bukan: I will grow a sprout from the wound on my body. #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگى_آزادى
ترجمه سخنان دایه مینا: «امروز روز جهانی زنان است. همیشه در حق زنان ظلم شده، هیچ وقت زن و مرد برابری نداشتهاند و بچههایمان را هم برای دفاع از حقوق زنان به قتل رساندند، به نشان اعتراض به ظلم و نا برابری حجابمان را از سر برمیداریم.»
«دايه مينا مادر جاویدنام شهريار محمدی، كه جمهورى رژيم درنده يكى از پسرهاش رو كشت و اون يكى رو زخمى و آوارهى غربت كرد و حمايت مادرهاى شهيدان بوكان به حمايت از تحصن ميلاد محمدى در كانادا ميگن كه ميلاد پسر تك به تك ماهاست و ميلاد بايد انتقام خون تك به تك پسرهامون رو بگيره»
ابراهیم شریفی جوان ۲۹ ساله اهل بوکان در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در تاریخ ۲۶ آبانماه به خیابان رفت و در تظاهرات ضد حکومتی شرکت کرد. در آن روز نیروهای سرکوبگر هر تجمعی را به گلوله میبستند و در این میان، گلولهای جنگی به سینه فراخ ابراهیم اصابت کرد. او را با حالی وخیم ابتدا راهی منزل و بعد بیمارستان ارومیه کردند. ۱۳ روز پس از آن واقعه، ابراهیم در بیمارستان در روز ۹ آذر ۱۴۰۱ جان باخت و در آرامگاه بوکان آرمید.
ابراهیم شریفی جوان ۲۹ ساله اهل بوکان در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در تاریخ ۲۶ آبانماه به خیابان رفت و در تظاهرات ضد حکومتی شرکت کرد. در آن روز نیروهای سرکوبگر هر تجمعی را به گلوله میبستند و در این میان، گلولهای جنگی به سینه فراخ ابراهیم اصابت کرد. او را با حالی وخیم ابتدا راهی منزل و بعد بیمارستان ارومیه کردند. ۱۳ روز پس از آن واقعه، ابراهیم در بیمارستان در روز ۹ آذر ۱۴۰۱ جان باخت و در آرامگاه بوکان آرمید.
تعدادی از هموطنان، روز ۸ آذر ۱۴۰۲ بر سر مزار او و سایر جانباختگان بوکان حضور یافتند.
من مادرم شهید هیوا هستم. اجازه نداند سر خاک پسرانمان برویم و برای سالیاد شهید شدنشان مراسم بگیریم. در منزل خودمان برای آنها مراسم گرفته ایم. یاد و خاطرشان گرامی باد و یادشان همیشه در دل و قلب ما خواهند ماند. روحشان شاد.
«سخنان مادر شید امجد عنایتی امجد عنایتی روی دستان شهید شهریارمحمدی و من میلاد محمدی نفس های آخرش را کشید گلوله جنگی به جم جمه مغزش خورده بود این صحنه هیچ وقت از مغر من بیرون نمیره.
مادر امجد عنایتی: امروز سالروز (شهید شدن ) پسرانمان است ، شهیدانمان است. اجازه نداند در قبرستان و روی مزارشان مراسم بگیریم. ما هم در خانه برایشان مراسم گرفتیم. سالگردشان مبارک باشد. ایشالله خدا خونشان را از یاد نبرد. دادخواه خونشان هستیم. خون همه شهدای انقلاب ژینا.»
این مادران شجاع الگو یک ملت هستند الگو اتحاد و شرافت هستند درود به مادران انقلابی
ترجمه به فارسی
امروز سالروز شهید شدن پسرانمان است. سالروز شهیدان انقلاب ژیناست. سالروزشان مبارک باد. راهشان ادامه دارد. راهشان پر راهرو باشد. ما مادران انقلاب به هیچ وجه از خون پسرانمان نمی گذریم و تا آخرین قطره خونمان و آخرین نفسمان دادخواه خون به ناحق ریخته شده فرزندانمان به دست رژیم جمهوری اسلامی هستیم. به ناحق خونشان ریخته شده و تا آخرین نفس دادخواه خون آنها خواهیم بود. سالروز شهید شدنشان مبارک باد»
اطلاعات سپاه پاسداران در #بوکان، مصادف با سالگرد جانباختگان جنبش زن، زندگی، آزادی، با حضور پرشمار در ورودی آرامستان این شهر، از حضور مردم در این قبرستان ممانعت کردهاند.
طی روزهای ٢۵ و ٢۶ آبان ماه ١٤٠١، نه شهروند اهل بوکان با اسامی محمد حسنزاده، اسعد رحیمی، سالار مجاور، غفور مولودی، مصطفی شعبانی، هیوا جانجان، امجد عنایتی و هژار مامخسروی در اعتراضات این شهر با شلیک نیروهای امنیتی جان باختند.
روز گذشته، برنامهای با عنوان «دادخواهی، امتداد مبارزه، روایت خانوادههای جانباختگان جنبش زن، زندگی، آزادی» در دانشگاه تورنتو برگزار شد. یکی از سخنرانان این برنامه میلاد محمدی، برادر جانباختهی راه آزادی «شهریار محمدی»، بود. میلاد خود از مبارزانی بود که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ مجروح شده بود. این ویدیو سخنرانی میلاد است. او از ضرورت اتحاد، همدلی، ایثار و از خودگذشتگی برای پیروزی سخن میگوید.
«ما با دوستان هر پنجشنبه، با رفتن به مزار شهیدان، خانواده شهیدان رو تنها نمیذاریم، امروز ۲۰ مهر هم در سالگرد جانباختن کمال فقهی بر سر مزارش حاضر شدیم»
کمال فقهی شهروند بوکانی، ۲۰ مهر ۱۴۰۱، در حالی که هنگام اعتراضات در پشت بام خانه خود بود، هدف گلوله ماموران امنیتی قرار گرفت و کشته شد.
کمال فقهی ۵۲ ساله اهل بوکان کارمند نیروگاه حرارتی بناب، بعد از شنیدن خبر کشتهشدن مهسا امینی، شجاعانه در اعتراضات سراسری شرکت میکرد و در تاریخ ۲۰ مهر، در پشت بام خانهاش واقع در منطقه "حسار" توسط نیروهای سرکوبگر از ناحیه ران و شکم مورد هدف گلوله قرار گرفت و چند ساعت بعد در بیمارستان قلیپور جان باخت به دلیل استقرار نیروهای حکومتی در بیمارستان او پذیرش نشد. در برگه پزشکی قانونی دلیل مرگش "اصابت جسم سخت"عنوان شده است. در گزارش پزشکی در قفسه صدری به وضوح آثار متعدد ساچمه دیده شده در ادامه آسیب نخاع گردنی در رفتگی با جابجایی شدید مهرههای گردنی در اثر اصابت جسم سخت تعیین گردید.