✒ "روزنامه‌نگاری جدید"
#زوم
Канал
4,37 тыс.
подписчиков
24,9 тыс.
фото
1,44 тыс.
видео
4,21 тыс.
ссылок
فصلنامه
مطالعات روزنامه نگاری جدید
مدیرمسوول و سردبیر:
رضا غبیشاوی
@reza_ghobeishawi
تماس با ادمین:
@Newjournalismadmin
#روزنامه‌نگاری #خبر
#زوم 🔸 خبر و آرای جان هارتلی
#جان_هارتلی (John Hartley) نویسنده ده‌ها اثر در عرصه روزنامه‌نگاری، رسانه‌ها و #مطالعات‌فرهنگی و پژوهشگر سرشناس دانش #ارتباطات می‌گوید: خبر عمدتاً محصول تاریخ است و تاریخ خبر از قرن نوزدهم به بعد، به بررسی این امر تبدیل شده است كه چگونه عبارت ”خبر برای مردم“ به عبارت ”خبر برای بازار“ تغییر یافت.
هارتلی معتقد است كه نحوه تولید خبر به نحوه تولید كالا شباهت یافته است و یكی از كالاهایی كه روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها مایل به تولید آن هستند، خواننده است. و از آنجا كه روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها نمی‌توانند صرفاً با تكیه بر فروش خود به بقا ادامه دهند، خواننده و كاربر را به آگهی‌دهنده می‌فروشند.
به این ترتیب هارتلی می‌كوشد تا نقش نیروهای بازار و به عبارت بهتر نقش سرمایه را بر حاصل كار روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها نشان دهد. چرخه‌ای كه او مطرح می‌كند، توجه ما را به سوی منابع خبری معطوف می‌سازد و به اینكه چرا برخی از روزنامه‌ها و وب‌سایت‌های بزرگ، تثبیت می‌شوند و چرا برخی از روزنامه‌ها و وب‌سایت‌های پرمحتوا از صحنه بیرون می‌روند. حاكمیت سرمایه شركت‌های فراملی بر بسیاری از رسانه‌های بزرگ بین‌المللی امری مشهود و آشكار است ولی متأسفانه بسیاری از این نوع رسانه‌ها نظیر نیویورك تایمز، واشنگتن پست، اشپیگل، شبكه تلویزیونی سی‌ان‌ان و شبكه رادیو - تلویزیونی بی‌بی‌سی عملاً به منابع خبری ثابت و منحصر به فرد كشورهای رو به توسعه تبدیل شده‌اند. به همین دلیل، در انتخاب منبع خبری ـ به ویژه از وجه اعتبار و سلامت آن ـ باید هوشیار بود و از نقش آن در تنظیم نقشه توزیع ثروت و قدرت اطلاع كافی داشت.
به عقیده جان هارتلی، منابع خبری جایگزین كه دیدگاه‌های آلترناتیو دارند در اقلیت قرار گرفته‌اند و كم‌كم از صحنه حذف می‌شوند، زیرا كه دیگر دوران آغازین قرن نوزدهم كه در آن فروش و نه #آگهی، رمز بقای روزنامه‌ها بود، سپری شده است (به علت كاهش یا محدودیت تیراژ) و اینك با روزنامه‌هایی ارزان اما پر آگهی سر و كار داریم و به همین دلیل است كه دیگر از آن دوران كه مشخصه‌اش رادیكالیسم سیاسی بود، دور شده‌ایم، حالا به جای رادیكالیسم سیاسی با مقوله ارتباط مؤثر با مخاطبان بیشتر سر و كار داریم و حلقه وصل این ارتباط، پول است. خوانندگان هم فقط همین منابع خبری مبتنی بر پول را در اختیار دارند و حتی اگر روزنامه‌های جانشین (Alternative Press) بتوانند منتشر شوند و بخواهند به منابع خبری جانشین برای مردم تبدیل شوند، نظام حاكم بر توزیع، كه در اختیار توزیع‌كنندگان كل است، اجازه چرخش این نوع از منابع خبری را در مجاری توزیع نمی‌دهد و به این ترتیب خوانندگان از دسترسی به این دسته از منابع خبری محروم می‌مانند.
موضوعی كه هارتلی مطرح می‌كند در مورد خبرگزاری‌های بین‌المللی هم صادق است. این خبرگزاری‌ها، در مقام منابع خبری كلیدی، اجازه ورود هر نوع خبر را به مجاری توزیع خود نمی‌دهند، به ویژه اگر خبر ـ ولو به طرزی اندك ـ با منافع حاكم بر این منابع خبری ناسازگار باشد/ کانال عرصه های ارتباطی
@NewJournalism روزنامه نگاری جدید
#زوم 🔸 خبر و آرای جان هارتلی
#جان_هارتلی (John Hartley) نویسنده ده‌ها اثر در عرصه روزنامه‌نگاری، رسانه‌ها و #مطالعات‌فرهنگی و پژوهشگر سرشناس دانش #ارتباطات می‌گوید: خبر عمدتاً محصول تاریخ است و تاریخ خبر از قرن نوزدهم به بعد، به بررسی این امر تبدیل شده است كه چگونه عبارت ”خبر برای مردم“ به عبارت ”خبر برای بازار“ تغییر یافت.
هارتلی معتقد است كه نحوه تولید خبر به نحوه تولید كالا شباهت یافته است و یكی از كالاهایی كه روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها مایل به تولید آن هستند، خواننده است. و از آنجا كه روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها نمی‌توانند صرفاً با تكیه بر فروش خود به بقا ادامه دهند، خواننده و كاربر را به آگهی‌دهنده می‌فروشند.
به این ترتیب هارتلی می‌كوشد تا نقش نیروهای بازار و به عبارت بهتر نقش سرمایه را بر حاصل كار روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها نشان دهد. چرخه‌ای كه او مطرح می‌كند، توجه ما را به سوی منابع خبری معطوف می‌سازد و به اینكه چرا برخی از روزنامه‌ها و وب‌سایت‌های بزرگ، تثبیت می‌شوند و چرا برخی از روزنامه‌ها و وب‌سایت‌های پرمحتوا از صحنه بیرون می‌روند. حاكمیت سرمایه شركت‌های فراملی بر بسیاری از رسانه‌های بزرگ بین‌المللی امری مشهود و آشكار است ولی متأسفانه بسیاری از این نوع رسانه‌ها نظیر نیویورك تایمز، واشنگتن پست، اشپیگل، شبكه تلویزیونی سی‌ان‌ان و شبكه رادیو - تلویزیونی بی‌بی‌سی عملاً به منابع خبری ثابت و منحصر به فرد كشورهای رو به توسعه تبدیل شده‌اند. به همین دلیل، در انتخاب منبع خبری ـ به ویژه از وجه اعتبار و سلامت آن ـ باید هوشیار بود و از نقش آن در تنظیم نقشه توزیع ثروت و قدرت اطلاع كافی داشت.
به عقیده جان هارتلی، منابع خبری جایگزین كه دیدگاه‌های آلترناتیو دارند در اقلیت قرار گرفته‌اند و كم‌كم از صحنه حذف می‌شوند، زیرا كه دیگر دوران آغازین قرن نوزدهم كه در آن فروش و نه #آگهی، رمز بقای روزنامه‌ها بود، سپری شده است (به علت كاهش یا محدودیت تیراژ) و اینك با روزنامه‌هایی ارزان اما پر آگهی سر و كار داریم و به همین دلیل است كه دیگر از آن دوران كه مشخصه‌اش رادیكالیسم سیاسی بود، دور شده‌ایم، حالا به جای رادیكالیسم سیاسی با مقوله ارتباط مؤثر با مخاطبان بیشتر سر و كار داریم و حلقه وصل این ارتباط، پول است. خوانندگان هم فقط همین منابع خبری مبتنی بر پول را در اختیار دارند و حتی اگر روزنامه‌های جانشین (Alternative Press) بتوانند منتشر شوند و بخواهند به منابع خبری جانشین برای مردم تبدیل شوند، نظام حاكم بر توزیع، كه در اختیار توزیع‌كنندگان كل است، اجازه چرخش این نوع از منابع خبری را در مجاری توزیع نمی‌دهد و به این ترتیب خوانندگان از دسترسی به این دسته از منابع خبری محروم می‌مانند.
موضوعی كه هارتلی مطرح می‌كند در مورد خبرگزاری‌های بین‌المللی هم صادق است. این خبرگزاری‌ها، در مقام منابع خبری كلیدی، اجازه ورود هر نوع خبر را به مجاری توزیع خود نمی‌دهند، به ویژه اگر خبر ـ ولو به طرزی اندك ـ با منافع حاكم بر این منابع خبری ناسازگار باشد/ کانال عرصه های ارتباطی
@NewJournalism روزنامه نگاری جدید