وقتی آدمی
قتل پروانه را در پیله اش ،
احکام طبیعت می پندارد
یا چونان خاطره ای دور :
به خودکشی نهنگ ها می خندد
یعنی تیتر روزنامه ها ...
و تقوای تو
حتا یقین من
غباری بر هیأت جانان است
وقتی چمدان
مملو از تصاویر و خاک ،
می شود
یعنی وطن :
عطش تبعید دارد
وقتی زنان فاحشه به اجبار !
قانون را در پرتو گنگ معابد
یا بر رخوت سست مناره ها
می جویند
یعنی شیاطین تا حاشیه نگار پرندگان
کوچیده اند
وقتی معلم ...
با آفاق مترسک در جوهر فصول
به خواب می رود
یعنی آسیابان در امتداد آب ریز بلوط
بیدار و پیدا ،
نیست
✅ برشی کوتاه از
#شعر ( مجله ی انقلابی )
✅ #برای #هستی_نارویی✍ #امید_آدینهhttps://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN