کودکان کار و خیابان

بخوان به نام گُل سرخ در صحاری شب
که باغ­ها همه بیدار و بارور گردند
بخوان، دوباره بخوان، تا کبوتران سپید
به آشیانه خونین دوباره برگردند.

بخوان به نام گُل سرخ در رواق سکوت
که موج و اوج طنین­‌اش ز دشت­‌ها گذرد
پیام روشن باران
ز بام نیلی شب
که رهگذار نسیم­‌اش به هر کرانه برد.

ز خشک سال چه ترسی
که سد بسی بستند
نه در برابر آب
که در برابر نور
و در برابر آواز
و در برابر شور.

در این زمانه­‌ی عسرت
به شاعران زمان برگ رخصتی دادند
که از معاشقه­‌ی سرو و قمری و لاله
سرودها بسرایند ژرف­تر از خواب
زلال تر از آب.
تو خامشی که بخواند؟
تو می­‌روی که بماند؟
که بر نهالک بی‌برگ ما ترانه بخواند؟

از این گریوه به دور
در آن کرانه ببین
بهار آمده
از سیم خاردار گذشته
حریق شعله­‌ی گوگردی بنفشه چه زیباست.

هزار آینه جاری‌ست
هزار آینه
اینک
به هم­سرایی قلب تو می­‌تپد با شوق
زمین تهی‌ست ز رندان
همین تویی تنها
که عاشقانه‌ترین نغمه را دوباره بخوانی.
بخوان به نام گُل سرخ و عاشقانه بخوان
حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی.





✍ #شفیعی_کدکنی

✅ #انقلاب_زن_زندگی_آزادی




https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN

بخوان به نام گُل سرخ در صحاری شب
که باغ­ها همه بیدار و بارور گردند
بخوان، دوباره بخوان، تا کبوتران سپید
به آشیانه خونین دوباره برگردند.

بخوان به نام گُل سرخ در رواق سکوت
که موج و اوج طنین­‌اش ز دشت­‌ها گذرد
پیام روشن باران
ز بام نیلی شب
که رهگذار نسیم­‌اش به هر کرانه برد.

ز خشک سال چه ترسی
که سد بسی بستند
نه در برابر آب
که در برابر نور
و در برابر آواز
و در برابر شور.

در این زمانه­‌ی عسرت
به شاعران زمان برگ رخصتی دادند
که از معاشقه­‌ی سرو و قمری و لاله
سرودها بسرایند ژرف­تر از خواب
زلال تر از آب.
تو خامشی که بخواند؟
تو می­‌روی که بماند؟
که بر نهالک بی‌برگ ما ترانه بخواند؟

از این گریوه به دور
در آن کرانه ببین
بهار آمده
از سیم خاردار گذشته
حریق شعله­‌ی گوگردی بنفشه چه زیباست.

هزار آینه جاری‌ست
هزار آینه
اینک
به هم­سرایی قلب تو می­‌تپد با شوق
زمین تهی‌ست ز رندان
همین تویی تنها
که عاشقانه‌ترین نغمه را دوباره بخوانی.
بخوان به نام گُل سرخ و عاشقانه بخوان
حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی.



✍ #شفیعی_کدکنی

✅ #زن_زندگی_آزادی




https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN

📝 برای ماه‌منیر‎ مولایی و کیان پیر فلک

‎کارتونی از #مانا_نیستانی

می پرسد:
«این مرغ را گلو هرگز،
ز کارِ خواندن و
خواندن نمی شود خسته،
که با نوایش در هُرمِ روز و
سایه ی شب،
نگاه می دارد این باغ و
بیشه را بیدار؟ »

می گویم:
صدا یکی ست
ولیکن پرندگان بسیار.

✍ #شفیعی_کدکنی


#کیان_پیرفلک #ماه‌منیر_مولایی #مهسا_امینی 
#مقاومت_زندگیست
#علیه_جمهوری_کشتار_سرکوب
#جنبش_دادخواهی



https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN

در دور دستِ باغ برهنه
چکاوکی بر شاخه می‌ سراید:

"این چند برگ پیر
وقتی گسست از شاخ
آن دم جوانه‌ های جوان
باز می‌شود
بیداری بهار
آغاز می‌شود"

#شعر
#شفیعی_کدکنی


#زن_زندگی_آزادی



https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN

محمدرضا #شفیعی_کدکنی

«کمترین تحریری از یک آرزو این است:
آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی

کمترین تصویری از یک زندگانی:
آب
نان
آواز
ور فزون‌تر خواهی از آن
گاهگه
پرواز.


آن‌چنان بر ما به نان و آب
این‌جا تنگ‌سالی شد
که کسی در فکرِ آوازی نخواهد بود!

وقتی آوازی نباشد
شوقِ پروازی نخواهد بود!»

🌺🌺با ما همراه باشید!


@NA_BE_KAR_KOODAKAN

آخرین روزهای اسفند است
از سرِ شاخِ این برهنه چنار
مرغکی با ترنمی بیدار
می زند نغمه ،
نیست معلومم
آخرین شکوه از زمستان است
یا نخستین ترانه های بهار ؟!

#شفیعی_کدکنی

🌺🌺با ما همراه باشید!


@NA_BE_KAR_KOODAKAN

آن صداها به کجا رفت؟
صداهای بلند
گریه‌ها ، قهقه‌ها
آن امانت‌ها را
آسمان آیا پس خواهد داد؟
پس چرا حافظ گفت
آسمان بار امانت نتوانست کشید
نعره های حلاج
بر سر چوبه ی دار
به کجا رفت کجا؟
به کجا می رود آه
چهچه گنجشک بر ساقه‌ی باد
آسمان آیا
این امانت‌ها را
باز پس خواهد داد؟

#شفیعی_کدکنی


@NA_BE_KAR_KOODAKAN