اگر انسان،انسان باشد و روابطش با جهان روابطی انسانی،آنگاه میتوان عشق را فقط با عشق،اعتماد را با اعتماد و ... رد و بدل کرد.اگر بخواهیم از هنر لذت ببریم،باید هنرمندانه پرورش یافته باشیم،اگر میخواهیم بر دیگران تاثیر بگذاریم،باید به راستی قادر به برانگیختن و تشویق دیگران باشیم.هر کدام از روابط ما با انسان و طبیعت باید جلوهی ویژه ای باشد منطبق با ابژهی اراده و زندگی فردی واقعیمان.
اگر یک طرفه عشق میورزی،یعنی عشقت به عنوان عشق ناتوان از برانگیختن عشق متقابل است،اگر با تجلی زندهی خود به عنوان انسانی عاشق،محبوب دیگری نمیشوی،آن گاه عشقت ناتوان است و این عین بدبختی است.
✍ #کارل_مارکس 📚 برشی از کتاب دستنوشته های اقتصادی و فلسفی ۱۸۴۴
📝#ترجمه_حسن_مرتضوی✅ #انقلاب_زن_زندگی_آزادیhttps://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN