کودکان کار و خیابان

🔴 دوراهی چه کنمِ قاضی ساداتی

✍️ غلامرضا غلامی کندازی. عضو هیئت مدیره انجمن صنفی معلمان فارس

🔸 در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ تعداد ۲۶ نفر از معلمان فارس از میان ۱۵ هزار شرکت کننده در تجمعات قانونی و صنفی برای احقاق حقوق پایمال شده خود، همکاران و دانش آموزان شان، به اتهام اجتماع علیه امنیت ملی بازداشت گردیدند که ۸ نفر از آن‌ها در تاریخ ۲۰ خردادماه ۱۴۰۲ به ۳۴ سال حبس محکوم شدند.

🔸 یک سوال در ذهن همگان نقش می بندد که اگر تجمع اعتراضی صنفی آن هم در جلو اداره آموزش و پرورش جرم است، چرا برای ۱۵ هزار نفری که به جلو اداره کل آمدند حکمی صادر نشده است ؟؟؟

مگر نه این است که قانون امری همگانی و همه جایی است ؟؟؟

مگر می شود برای یک فعل، اکثر معلمان احضار نشوند!!!

مگر می شود معلمان معترض در دادگاه اهواز با همان جرم کذایی یعنی شرکت در تجمعات کاملا قانونی و مسالمت آمیز ( طبق اصل ۲۷ قانون اساسی و مطابق با رای نهایی دیوان عدالت اداری کشور در اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ ) تبرئه شوند اما در دادگاه شیراز به اشد مجازات محکوم شوند؟؟؟

مگر می شود سخنگوی دولت، اعتراضات معلمان را مسالمت آميز بخواند اما در ایالت خود مختار فارس، بازپرس پرونده ی معلمان بگوید من تفسیر خودم را از اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی قبول دارم؟؟؟

آیا میثاق نامه ی یک ملت یعنی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را می توان در هر استان جداگانه و سلیقه ای اعمال کرد؟؟؟

🔸 رئیس دادگاه انقلاب شیراز در یک دوراهی سخت قرار گرفته است و وجدانش بر او نهیب می زند، زیرا یا باید برای تمام معلمانی که در تجمع حاضر بوده اند رای ناعادلانه پنج سال زندان صادر کند یا باید به قانون احترام بگذارد و از این هشت نفر معلم محکوم به ۳۴ سال حبس عذرخواهی نماید و هر چه سریع تر این احکام ناعادلانه شکسته شود.

پی نوشت :
قضات موظف به اعمال و اجرای قانون هستند نه نقض آشکار و صریح آن

🔹🔹🔹
🟦 منبع : شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

#ما_خاموش_شدنی_نیستیم




https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN