☭🌟مارکسیسم سنتر🌟☭

#تاریخ_واقعی_کمونیسم
#آنچه_که_نمیخواهند
#شما_بدانید

سیر کمونیسم ستیزی در ایران:
شاه، امام، اصلاحات

کمپین جهانی جعل تاریخِ کمونیسم و حمله به کمونیستها، در ایران نیز نمایندگان و سخنگویان خود را در هردو رژیم سلطنتی واسلامی
داشته است.

آنها در هیئت سازمانها و
وزارتخانه های امنیتی و اطلاعاتی ضمن سرکوب، دستگیری، شکنجه و کشتار کمونیستها و انقلابیون چپ، همواره یک بخش تبلیغی و انتشاراتی عریض و طویل با بودجه های عظیم علیه تاریخچه ی عملکرد سازمانها و احزاب چپ و کمونیست ایران و به طور کلی علیه تاریخ واقعی کمونیسم و تجربه کشورهای سوسیالیستی داشته اند.
برای مثال یکی از اولین کتابهای ضد کمونیستی در ایران را «سرهنگ ستاد» علی زیبایی در سال 1343 به رشته تحریر در آورد و آن را به محمد رضا شاه «تقدیم» کرد.
👈پس از شکست انقلاب ایران و به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، اسلامگرایان همراه با کشتار وسیع مارکسیستهای «کافر و بیخدا» دور دیگری از کمونیسم ستیزی را آغاز کردند که تا به امروز به اشکال گوناگون ادامه یافته است.

مؤسسات انتشاراتی وابسته به قوه قضائیه، وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران مانند «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» یا «مؤسسه اطلاعات» به ریاست جنایتکارانی همچون اسدالله لاجوردی، روح الله حسینیان، محمد محمدی ری شهری و همچنین حضور و فعالیت بازجویان و امنیتی کاران «بخش فرهنگی» و تبلیغاتی سپاه و وزارت اطلاعات مانند عطا الله مهاجرانی، سعید حجاریان، مصطفی تاجزاده، هاشم آقاجری، اکبر گنجی، محسن آرمین و دیگران به دروغ بافی و لجن پراکنی علیه تاریخ چپ و کمونیسم در ایران و جهان مشغول شدند.

علاوه بر تبعات منفیِ ناشی از احیای سرمایه داری در چین سوسیالیستی پس از مرگ مائو تسه دون که پایان یک مرحله از انقلابهای کمونیستی را رقم زد، شکست انقلاب ایران و قدرت گیری اسلامگرایان نیز مزید بر علت شد. این وضعیت خود را به شکل روحیه ی سرخوردگی از انقلاب و یأس نسبت به مبارزه ی رادیکال سیاسی و اجتماعی نشان داد و به ویژه در میان طبقات و اقشار میانه و متوسط جامعه تقویت شد. 👈بخشی از ایدئولوگها و نظریه پردازان راست و لیبرال که اکثر آنها از کار به دستان و مسئولین امنیتی و سیاسی جمهوری اسلامی نیز بوده اند، میکوشند ضمن حمله به هر گونه رادیکالیسم سیاسی و انقلابی گری به ویژه انقلاب کمونیستی این باور و سمت گیری ایدئولوژیک را در جامعه تقویت و تثبیت کنند که «انقلابها خواه ناخواه به فاجعه منجر میشوند پس تسلیم وضع موجود شدن و برای اصلاح همین سیستم دست و پا زدن بهترین کار است».
به این ترتیب دور جدید حملات مدافعین نظام سرمایه داری علیه انقلاب و کمونیسم و تاریخ و گذشته ی آن، از خرداد 76 آغاز شد و عمدتا توسط طرفداران جناح اصلاحطلب جمهوری اسلامی برنامه ریزی و اجرا شده است.

نشریات حکومتی و راست نئولیبرال مانند شهروند امروز، مهرنامه، اندیشه پویا و غیره در صف مقدم تعرض به اندیشه ی مارکسیستی و لجن پراکنی علیه تاریخ جنبش کمونیستی در ایران و جهان قرار دارند.
طی سالهای اخیر برخی از ناشران ثروتمند، شماری از معروفترین کتابهای جدید ضد کمونیستی جهان که مملو از دروغ و تاریک نمایی علیه رهبران جنبش کمونیستی مانند لنین، استالین و مائو هستند را در مجموعه ای تحت عنوان «رهبران سرخ» منتشر کرده اند. کذب نامه های بی اساسی که بیشتر شبیه داستانهای جنایی مجلات زرد هستند تا تحقیقات تاریخی علمی.
به عنوان نمونه یکی از مشهورترین و پر سر و صداترین آثار این مجموعه کتابی درباره زندگی مائو تسه دون بود با نام مائو داستان ناشناخته که توسط دو نویسنده ی ضد کمونیست نوشته شده و در میلیونها نسخه در سراسر جهان به ده ها زبان ترجمه و انتشار یافت. کتابی که به قول یکی از متخصصین دانشگاهی و محققین تاریخ معاصر چین، «یک افتضاح پژوهشی و علمی است».
داستانی تخیلی_جنایی و سرشار از ادعاهای بی پایه و تهمتهای بدون فاکت و جعلیات و تحریفات تاریخی که قصد دارد به مخاطبش القاء کند که مائو یک «بیمار روانی جنایتکار» و چین مائوئیستی یک «جهنم زمینی» و «کشتارگاه انسانی» بود.
همچنین تعدادی از روشنفکرانی که سابقا خود را با گرایشات چپ یا کمونیستی معرفی میکردند نیز در مقاطع گوناگون و به درجات مختلف به کارزار حمله به کمونیسم پیوستند. این روند به ویژه پس از شکست انقلاب ایران و خصوصا بعد از فروپاشی بلوک شرق شدت پیدا کرد.

✍از کتاب تاریخ واقعی کمونیسم.
#نوشته_ریموند_لوتا
#ترجمه_منیر_امیری
⬇️⬇️⬇️


☆ @maxismcenter ☆