«مام وطن، اندوه تو را بر کول خسته از تاریخ تا سپیده دمان صبح آزادی می کشد. ای عاشقان بی مزار که درین دشت پر ظلمت، گمنام خفتهاید، روزی ز خون به ناحق ریخته شما، لالههای گلگون ز خاک پاکتان به سوی خورشید آزادی سر برون خواهد کرد و چون جامی، شراب عشق و زندگانی را به کام تشنگان مهر و انسانیت، خواهد ریخت. آن صبج هدهدی خواهد خواند: آنکه برین دشت خفته است، سرباز راستین وطن بوده است. آنکه دل ظلمت را خورشیدگون دریده، قلب آتشین فرزندان این مرز و بوم بوده که به عشق آزادی وطن شعلهور گشته است. بخوان هدهد آزاد که مام وطن را دیگر توان کشیدن بار سنگین اینهمه ظلم و جنایت نیست. بخوان، بخوان که صبح نزدیک است.
«کشور ما تاریخ ما درسی دگر فراگرفته گویی اهورا مزدا دوباره در نور خود مرا گرفته اکنون سرودی سر میدهم باز فارغ از رنج و تشویش ایران غرق انقلاب است به پیش به پیش به پیش خلقها به پا بهر دفاع از زن زندگی آزادی تا بشکنیم پشت ارتجاع پی ریزیم ایران آبادی تا زنده سازیم سنتهای ملی از هر آیین و کیش ایران غرق انقلاب است به پیش به پیش به پیش»
«ایران غرق انقلاب است» صدا : اجرای زیبای جمعی از دانشجویان موسیقی با برداشتی آزاد از اثر جاویدنام فریدون فرخزاد.