شعر بختیاری (بُهارون)
زنو هم ساز کرنا وی به گوشم
صدای کوگِ تِهنا وی به گوشم
وُریستین گویل و دُریَل بهاره
نِشونِ کَن کَنِ مالا دیاره
دُواره کوگِ دل بَنگ ایدراره
سراغی از دلِ تَنگ ایدراره
دُواره سالمون باوینه زاره
بهیگِ مالمون مَستِ بُهاره
بُهارِ روزگارون ، شُو نداره
دلِ افتوسُوارون ، خُو نداره
دلت خَش وا ، دلِ خَش چی بُهاره
دیارِ بی غل و غش چی بهاره
زمستونی نَمنده رَهده پُوییز
زَمندم نادُمه سر مینه شُولیز
به شادی پِر بِکَش تا مینه اورا
دلی که هی خشه هَرگِش نَمیرا
بهاره و بهاره و بهاره
بدونین بختیاری سَردیاره
شعر از
#حجت_تختایی#کانال_شهرستان_الیگودرزhttps://telegram.me/joinchat/By0c4zyGmUG2TzL_Xym9rw