یکی از شاعران ایل بهمئی در واکنش به نزاع های دسته جمعی و درگیری های خونین با سلاح گرم در بین قبایل ایل بزرگی بهمئی، شعری زیبا و جانسوز سرود و با زبان شعر خواهان زمین گذاشتن سلاح های غیرضروری شد:
#صدای_ناله_ی_برنو⛔️تفنگت را زمین بگذار
⛔️در این دنیای وانفسا
میان کوی و برزنها
چرا آواره ای ای مرد
چرا اینگونه ای تنها
تفنگت را زمین بگذار
⛔️⛔️⛔️ تفنگ آن یار دیرینه
همان میراث شوم از پدر مانده
که در ایلم نماد یک پسر بوده
و در دستان مردان دلیر ما
برای حفظ آزادی و ناموس وطن بوده
دگر از چشم ما افتاد
تفنگت را زمین بگذار
⛔️⛔️⛔️ صدای ناله برنوکه روزی ایلمان را
بهر همدردی فرا میخواند
و یا گاهی برای جشن و شادی
در کنار هم
چه زیبا شادمان می کرد
کنون گشته سفیر مرگ
به خون غلطیدن یک مرد
صدای ضجه یک زن
صدای ناله یک مادر افسرده و مغموم
نگاه کودکی مبهوت
که بغضش در گلو
چون سنگ باشد
دل هر کافری را می گدازد
تفنگت را زمین بگذار
⛔️⛔️⛔️ نکش بابای یک کودک
که عمری او یتیم و بی کس و آواره میگردد
درون سینه خود کینه می کارد
و روزی حاصل این عقده ها
هم خون و خونریزیست
تفنگت را زمین بگذار
⛔️⛔️⛔️ تفنگ کارش برادر کشتن و ظلم و تباهی نیست
تفنگ تو قداست دارد و حرمت
تفنگ ایلیاتی حافظ ایل است
برادرجان!!
تفنگت را زمین بگذار
#سید_فرخ_هاشمیان - آبان ماه1395
با ما همراه باشید در
👇👇#کانال_رسمی_لرتباران_تهران_نشین👇https://telegram.me/joinchat/BwuNyTvBPjeDjhd1KmHhwQ