آدمها بههمان خونسردی که آمدهاند چمدانشان را میبندند و ناپدید میشوند یکی در مه یکی در غبار یکی در باران یکی در باد و بیرحم ترینشان در برف آنچه بهجا میماند ردپایی است و خاطرهای که هر از گاه پس میزند مثل نسیم سحر پردههای اتاقت را #عباس_صفاری #شعر_سپید @ketabeabii
نه برایم شادی آوردی نه سیب سرخ کوه ها را در دستم مچاله کردی دریاها را در جمجمه ام ریختی راه ها را به آخر رساندی اما هنوز قلبت بزرگ تر از دست ها و پاهایت است تو بزرگ تر از آنی که درون خودت جا بگیری #ادریس_بختیاری #شعر_سپید @otagheabii