منبع مستند اطلاعیه ها، بیانیه ها، فراخوانها و نامه های سرگشاده شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، این کانال می باشد. (مقالات ونوشته های افراد، گروهها و احزاب که از این کانال پخش شود، لزومادیدگاه شورا نیست.)
جنبش معلمان ایران در یک سال اخیر مورد توجه نحله ها و جریان های مختلف بوده است.فارغ از اینکه هر کدام از این جریانات به کدام اردوگاه فکری و سیاسی تعلق خاطر دارند و چه داوری نهایی نسبت به جنبش معلمان دارند،مطالعه آنها می تواند،به شناسایی ما از منظر نگاه افراد بیرون از جنبش به اعتراضات معلمان منجر شود. در چهارمین ویدئو نظر #یاشار_دارالشفا پژوهشگر سوسیالیت از پی می آید:
🟡سالی که گذشت ما معنای جنبش بودن مبارزات معلمان را به اعتبار ایستادن آنها بر سه مولفه فهمیدیم . اول تشکل یابی مستقل و حضور متشکل در اعتراضات ، دوم حضور مستمر در خیابان به مثابه عرصه عملی نبرد و رها نکردن آن و سوم فعالیت رسانه ای.
در شرایطی که بیش از سه دهه حاکمان ایران،اصل ۳۰ قانون اساسی را به تعطیلی کشانده اند و در مناطق محروم هم دانش آموزان بی بضاعت را وادار به پرداخت هزینه ی تحصیل در مدارس کرده اند؛در شرایطی که بودجه برای پذیرش کارنامه سبز ها با شرایط تحصیلی عالی در دانشگاه های معتبر وجود ندارد؛در شرایطی که رتبه بندی سرهم بندی می شود و لایحه مدیریت خدمات کشوری به بایگانی سپرده می شود وحق التدریس بسیاری از معلمان ناقص پرداخت می شود،در شرایطی که بسیاری از معلمان در اعتراض به خصوصی سازی آموزشو محرومیت دانش آموزان از تحصیل رایگان پرونده دار می شوند و احکام زندان می گیرند،بر اساس کدام ساز و کار قانونی باید از بودجه عمومی و بیت المال چنین امتیازاتی را برای حوزه در نظر گرفت و چنین آشکارا این تبعیض گسترده را در میدان اصلی شهر تبلیغ و ترویج عمومی نمود؟