منبع مستند اطلاعیه ها، بیانیه ها، فراخوانها و نامه های سرگشاده شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، این کانال می باشد. (مقالات ونوشته های افراد، گروهها و احزاب که از این کانال پخش شود، لزومادیدگاه شورا نیست.)
🔸«روز چهارشنبه (۷ دی ماه ۱۴۰۱) تا شب منتظر تلفن همسرم آقای هاشم خواستار نمایندهی معلمان آزاده ایران که چهار سال است بدون ملاقات حضوری و بدون مرخصی در زندان وکیل آباد محبوس است، بودم. (یک ماه و نیم است که به علت عمل قلب باز و آریتمی قلبی به ملاقات کابینی همسرم هم نتوانستم بروم زندان) چهارشنبه شب به من خبر دادند که صبح چهارشنبه ماموران زندان آقایان خواستار و دکتر جعفری را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده، و به خاطر اینکه این خبر به بیرون درز نکند آنها را ممنوع الملاقات کرده اند! و بقیه افراد بند ۶/۱ هم شدیداً تحت کنترل هستند تا خبر به بیرون نشت نکند»
🔸خطوط پر درد در سطور فوق بخشی از یادداشت خانم #صدیقه_مالکی_فرد همسر معلم پیشکسوت زندانی #هاشم_خواستار است.اولین پرسش کانونی و مرکزی که ذهن هر مخاطب مستقل و بی طرفی را درگیر می کند این است که به راستی پیرمردی هفتاد ساله که ۴ سال است در زندان بدون یک دقیقه مرخصی به سر می برد،بر اساس چه باوری و مرامی و مسلکی چنین مجازات می شود و مجازات کننده در کدام وهن بی حاصل،گمان می سپرد که چنین نامروتی می تواند برای نگه داشتن سریر مُلک داری و آیین سروریش،بس مفید افتد؟
🔸اینگونه رفتارها مسلما نه مهمل حقوقی دارد نه قانونی و نه اخلاقی و شرعی تنها به کار فرادستان قدرت می آید که تصور می کنند این شیوه ی منسوخ «کوتاه ترین راه وصول» به پایداری قدرت لایزال دنیوی است.تصور اینکه با معلمی پیر و بیمار و اسیر چنین برخورد می شود چه صفتی جز «بی شرمی» می تواند توصیف کننده این رویداد دردناک باشد؟ امام علی در روایتی نهایت مردانگی را در آن می داند که انسان از خودش شرم کند...
🔸#مسعود_قبادی معلم شریف اهل استان کهگیلویه و بویراحمد، که با وجود بیماری قلبی در بازداشت بهسر میبرد، امرروز گذشته ۱۰ دی ماه ۱۴۰۱ به قبد وثیقه آزاد شدند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، آزادی این همکار عزیز را به ايشان، خانواده محترم و جامعه فرهنگیان مطالبهگر تبریک گفته و بر آزادی دیگر همکاران دربند تاکید میکند.