سی و پنج سال گذشت و هنوز در نخستین روز سال به یادت هستیم. تویی که به جای جملات پرطمطراق، در وصیت نامه ات ساده و صمیمی نوشتی «اگر ارزشمندتر از جانم هدیه ای داشتم حتما به این مردم خوب تقدیم می کردم.» و لحظاتی پس از تحویل سال نو برای دفاع از حریم هوایی کشور به دل آسمان زدی و به عهدت وفا کردی. سرت در دامنه #زاگرس جا ماند و پیکر بدون سرت -آنگونه که خود خواسته بودی- به زادگاهت بازگشت تا در قله های پرافتخار #البرز روحت پاسدار این کشور باشد.
هنوز هم پس از رفتنت پاسدار کشورمان هستی هم از فراز البرز و هم از فراز زاگرس، برای آن ازت سپاسگزاریم.