پایگاه ایران دوستان مازندران
#طب_سنتی
Канал
706
подписчиков
10,1 тыс.
фото
4,82 тыс.
видео
2,37 тыс.
ссылок
هر آنچه که درباره ی ایران ،شکوه تمدن و فرهنگ ایران و ایرانی است در این کانال ببینید.
🔴 هم نمکی درست می‌گوید و هم ملک‌زاده!
✍ مسعود جوزی، پزشک و روزنامه‌نگار
🔸در دعوای وزیر بهداشت و تیم مقابل (نوبخت-ملک‌زاده) به نظر می‌رسد هر دو طرف درست می‌گویند!
🔸وقتی سعید نمکی، وزیر بهداشت، می‌گوید ۹۸ درصد از تحقیقات نظام سلامت صرف انتشار مقالاتی می‌شود که به‌کار نمی‌آید، کاملاً درست می‌گوید.
🔸وقتی می‌گوید نظام تحقیقاتی دانشگاهی کشور در مورد #کووید_۱۹ حتی یک پیش‌بینی درست به وزیر نداده است، حق دارد.
🔸وقتی می‌گوید این روال تحقیقات به‌معنی دور ریختن منابع است و اصلاً نباید بر یافته‌هایی که به وزیر داده می‌شود اعتماد کرد، کاملاً برحق است.
🔸 از آن طرف وقتی رضا ملک‌زاده، معاون (حالا دیگر سابقِ) تحقیقات و فن‌آوری وزیر بهداشت، مدعی است «مدیریت بسیار غلط و پرنقص در پاندمی #کرونا به‌دلیل عدم مشورت و توجه [وزیر] به توصیه‌ها و هشدارهای متخصصان و محققان نظام سلامت، موجب تلفات انسانی بسیار در ایران شده است و در عین‌حال مدعی درس "مدیریت بحران کرونا" دادن به سایر کشورهاست»، ادعایش کاملاً برحق است.
🔸انتقادات ملک‌زاده از «اظهارات غیرعلمی و ناشی از شتاب‌زدگی وزیر در مورد تولید #واکسن ایرانی کرونا» و «ادعاهای بی‌اساس [وزیر] و سازمان غذا و دارو در خصوص موثر بودن داروهای گیاهی ... و همچنین دفاع و اقدام [وزیر] از ادغام #طب_سنتی در نظام شبکه بهداشت و درمان» نیز درست است.
🔸اما کلید حل این تناقضات کجاست؟
🔸وزیر بهداشت راست می‌گوید که اغلب پژوهش‌ها به‌کار نمی‌آید.
راست می‌گوید چون اغلب پژوهش‌ها در نظامِ ظاهربین و بی‌محتوای دانشگاهی ما فقط وسیله‌ای برای ارتقای اداری است و البته در دست کاربلدها و «خودی»ها ابزاری برای رسیدن به ثروت، قدرت و شهرت؛ و اساساً قرار نیست گرهی از مشکلات کشور باز کند. [به‌عنوان یک نمونه، در سال ۲۰۱۵ تعداد ۷۰ مقاله علمی (هر پنج روز یک مقاله علمی) با نام حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت وقت، و ۱۱۵ مقاله (تقریباً هر دو روز یک مقاله) به نام باقر لاریجانی، معاون آموزشی وی در مجله‌های علمی بین‌المللی منتشر شده بود؛ و این دو در ۱۰ ماهه نخست سال ۲۰۱۶ نیز به‌ترتیب ۴۰ و ۷۰ مقاله به نام خود ثبت کرده بودند. شما اگر وزیر یا معاون وزیر باشید، فرصت می‌کنید متن حتی یکی از این مقالات تولیدی دانشجویان خود را (که قرار است به اسم شما منتشر شود) بخوانید؟ واقعاً توقع دارید این‌گونه پژوهش‌ها گرهی از مشکلات کشور باز کنند؟ (این دو نفر چشم و چراغ نظام دانشگاهی و سیاسی و... ما هستند. گر حکم شود که مست گیرند، اول این دو «خودی» را بگیرید!)]
🔸معاون وزیر درست می‌گوید که به توصیه‌ها و هشدارهای متخصصان توجه نمی‌شود.
درست می‌گوید چون مبنای تصمیم‌گیری‌های کشور (از اقتصاد تا کشاورزی و سلامت و...) عمدتاً سیاسی است، نه علمی. اگر هم جایی بخواهند به یافته‌های علمی استناد کنند، فقط گوش به حرف «خودی»ها دارند که حرف‌شان برو دارد، نه پژوهشگران و دانشمندان راستین و ناوابسته‌ای که سال‌هاست به حاشیه رانده شده‌اند و مخصوصاً در ساختار بوروکراتیک وزارت بهداشت صدای‌شان به هیچ‌جا نمی‌رسد.
🔸چه کسی مقصر است؟
همه! هم وزیر و هم معاون (که خود زمانی وزیر بوده است) و هم تمامی «خودی»هایی که در این چند دهه از سد بلند گزینش‌های جورواجور گذشته و وزیر و وکیل و مدیر و... شده‌اند. آشی است که خودتان پخته‌اید!
🔸 پس دعوا بر سر چیست؟
هیچی! از من بپرسید، سیاسی است. سعید نمکی برکشیده حلقه «اعتدال و توسعه» است (بالِ راست هاشمی رفسنجانی) و با حمایت برادران نوبخت به وزارت رسیده، ولی پس از آن آینده‌نگری در پیش گرفته و به سمت اصولگرایان غش کرده است. این‌که سنگ طب سنتی را به سینه می‌زند هم برای دلبری از همان آقایان است. بقیه یارگیری‌ها هم از همان جنس است: از موید علویان (معاون وزیر دولت احمدی‌نژاد) که پشت نمکی درآمده تا سهم موسسه تحقیقاتی‌اش از بودجه پژوهش محفوظ بماند، تا خبرگزاری فارس و... که یک‌شبه سینه‌چاک وزیر شده‌اند. آن طرف هم مصطفی معین اصلاح‌طلب که هم از دل پری از رواج طب سنتی دارد و شاید هم گوشه چشمی به انتخابات نظام پزشکی سال بعد.
🔸بیچاره پژوهش! بیچاره علم! بیچاره ما ملت کرونازده چشم به این وزارتخانه دوخته! بیچاره ما... بیچاره ما...
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
✍ مسعود جوزی، پزشک و روزنامه‌نگار
🔸در دعوای وزیر بهداشت و تیم مقابل (نوبخت-ملک‌زاده) به نظر می‌رسد هر دو طرف درست می‌گویند!
🔸وقتی سعید نمکی، وزیر بهداشت، می‌گوید ۹۸ درصد از تحقیقات نظام سلامت صرف انتشار مقالاتی می‌شود که به‌کار نمی‌آید، کاملاً درست می‌گوید.
🔸وقتی می‌گوید نظام تحقیقاتی دانشگاهی کشور در مورد #کووید_۱۹ حتی یک پیش‌بینی درست به وزیر نداده است، حق دارد.
🔸وقتی می‌گوید این روال تحقیقات به‌معنی دور ریختن منابع است و اصلاً نباید بر یافته‌هایی که به وزیر داده می‌شود اعتماد کرد، کاملاً برحق است.
🔸 از آن طرف وقتی رضا ملک‌زاده، معاون (حالا دیگر سابقِ) تحقیقات و فن‌آوری وزیر بهداشت، مدعی است «مدیریت بسیار غلط و پرنقص در پاندمی #کرونا به‌دلیل عدم مشورت و توجه [وزیر] به توصیه‌ها و هشدارهای متخصصان و محققان نظام سلامت، موجب تلفات انسانی بسیار در ایران شده است و در عین‌حال مدعی درس "مدیریت بحران کرونا" دادن به سایر کشورهاست»، ادعایش کاملاً برحق است.
🔸انتقادات ملک‌زاده از «اظهارات غیرعلمی و ناشی از شتاب‌زدگی وزیر در مورد تولید #واکسن ایرانی کرونا» و «ادعاهای بی‌اساس [وزیر] و سازمان غذا و دارو در خصوص موثر بودن داروهای گیاهی ... و همچنین دفاع و اقدام [وزیر] از ادغام #طب_سنتی در نظام شبکه بهداشت و درمان» نیز درست است.
🔸اما کلید حل این تناقضات کجاست؟
🔸وزیر بهداشت راست می‌گوید که اغلب پژوهش‌ها به‌کار نمی‌آید.
راست می‌گوید چون اغلب پژوهش‌ها در نظامِ ظاهربین و بی‌محتوای دانشگاهی ما فقط وسیله‌ای برای ارتقای اداری است و البته در دست کاربلدها و «خودی»ها ابزاری برای رسیدن به ثروت، قدرت و شهرت؛ و اساساً قرار نیست گرهی از مشکلات کشور باز کند. [به‌عنوان یک نمونه، در سال ۲۰۱۵ تعداد ۷۰ مقاله علمی (هر پنج روز یک مقاله علمی) با نام حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت وقت، و ۱۱۵ مقاله (تقریباً هر دو روز یک مقاله) به نام باقر لاریجانی، معاون آموزشی وی در مجله‌های علمی بین‌المللی منتشر شده بود؛ و این دو در ۱۰ ماهه نخست سال ۲۰۱۶ نیز به‌ترتیب ۴۰ و ۷۰ مقاله به نام خود ثبت کرده بودند. شما اگر وزیر یا معاون وزیر باشید، فرصت می‌کنید متن حتی یکی از این مقالات تولیدی دانشجویان خود را (که قرار است به اسم شما منتشر شود) بخوانید؟ واقعاً توقع دارید این‌گونه پژوهش‌ها گرهی از مشکلات کشور باز کنند؟ (این دو نفر چشم و چراغ نظام دانشگاهی و سیاسی و... ما هستند. گر حکم شود که مست گیرند، اول این دو «خودی» را بگیرید!)]
🔸معاون وزیر درست می‌گوید که به توصیه‌ها و هشدارهای متخصصان توجه نمی‌شود.
درست می‌گوید چون مبنای تصمیم‌گیری‌های کشور (از اقتصاد تا کشاورزی و سلامت و...) عمدتاً سیاسی است، نه علمی. اگر هم جایی بخواهند به یافته‌های علمی استناد کنند، فقط گوش به حرف «خودی»ها دارند که حرف‌شان برو دارد، نه پژوهشگران و دانشمندان راستین و ناوابسته‌ای که سال‌هاست به حاشیه رانده شده‌اند و مخصوصاً در ساختار بوروکراتیک وزارت بهداشت صدای‌شان به هیچ‌جا نمی‌رسد.
🔸چه کسی مقصر است؟
همه! هم وزیر و هم معاون (که خود زمانی وزیر بوده است) و هم تمامی «خودی»هایی که در این چند دهه از سد بلند گزینش‌های جورواجور گذشته و وزیر و وکیل و مدیر و... شده‌اند. آشی است که خودتان پخته‌اید!
🔸 پس دعوا بر سر چیست؟
هیچی! از من بپرسید، سیاسی است. سعید نمکی برکشیده حلقه «اعتدال و توسعه» است (بالِ راست هاشمی رفسنجانی) و با حمایت برادران نوبخت به وزارت رسیده، ولی پس از آن آینده‌نگری در پیش گرفته و به سمت اصولگرایان غش کرده است. این‌که سنگ طب سنتی را به سینه می‌زند هم برای دلبری از همان آقایان است. بقیه یارگیری‌ها هم از همان جنس است: از موید علویان (معاون وزیر دولت احمدی‌نژاد) که پشت نمکی درآمده تا سهم موسسه تحقیقاتی‌اش از بودجه پژوهش محفوظ بماند، تا خبرگزاری فارس و... که یک‌شبه سینه‌چاک وزیر شده‌اند. آن طرف هم مصطفی معین اصلاح‌طلب که هم از دل پری از رواج طب سنتی دارد و شاید هم گوشه چشمی به انتخابات نظام پزشکی سال بعد.
🔸بیچاره پژوهش! بیچاره علم! بیچاره ما ملت کرونازده چشم به این وزارتخانه دوخته! بیچاره ما... بیچاره ما...
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali