■ فراوانی ترانه و سروده ها برای مادران در تاجیکستان و میان تاجیکان بالا است. تاجیکان پارسی زبانانی هستند که لهجه تاجیکی دارند و بیشینه جمعیت #تاجیکستان، نیمی از #ازبکستان، بخشی از #افغانستان و اندکی هم در #قزاقستان و... را در بر می گیرند
تاجیکستان و ازبکستان، بال شمال خاوری سرزمین های بجامانده از تمدن کهن ایران_زمین هستند که پیشتر با نامهای فرارود ( ماوراءالنهر)، و نیز رودهای سیحون و جیحون و دریاچه خوارزم شناخته می شدند.
نام های ازبکستان و تاجیکستان (مانند دیگر کشورهای تازه بنیان پیرامون ایران که با پسوند پارسی #ستان ساخته شدند) پس از فروپاشی #شوروی سابق و استقلال سرزمین های گوناگون از آن بر بخش فرارودان گذاشته شد.
ازبکستان که تقریبا ۳۰ سال از بنیانش پس از فروپاشی #شوروی سابق می گذرد، پیش از چنبره #روس ها بر سرزمین های خاور و باختر دریای #کاسپی/ #خزر/ #کاسپین/ آشکارا در زمان هایی دراز از تاریخ، بخشی از سرزمین های ایرانی بود( #خوارزم خانات #خیوه و بخارا) که #زبان#فارسی در آن هم برای کتابت و دیوانداری و هم زبان بسیاری از مردم بود. در سالهای دست اندازی روس های #کمونیست بر سرزمین های #ایران_زمین کهن تلاش های رسمی برای زدودن این زبان و جایگزینی #روسی شد که کاربرد امروزین خط #سیرلیک روس هم یادگار تلخ ان دوران است به جای #خط_فارسی پس از استقلال با جنگ میان تاجیک ها و #ازبک ها، منطقه به #تاجیکستان و ازبکستان بخش شد اما #تاجیکان ازبکستان در فشار سیستمی سرکوبگر ماندند گرچه امروز اندکی شرایطشان بهتر شده است