این شاهکار برای نخستین بار در سال ۱۳۴۳ در برنامه " موسیقی ایرانی"همراه ارکستر #حبیب_ الله_بدیعی_سوادکوهی اجرا شد. استاد #بنان در مصاحبه ای با مجله موسیقی دیماه ۱۳۴۳, از این آواز یاد می کند و می گوید که #دلکش با این آواز شاهکار کرده است. —————————————————- در کنار آشنایان، در میان بی وفایان، گر من بی دل نباشم شمع هر محفل نباشم عاشقی دیوانه کمتر ناله ای مستانه کمتر آتشی گر برفروزد گوشه ی کاشانه ی من نیمه شب از غم بسوزد جسم چون پروانه ی من مست و مدهوشی سحرگه بر در میخانه کمتر از من بگذر که این مجنون پی لیلا گرفته دل از کف داده ای اکنون ره صحرا گرفته شعله ور ای عشق رسوا آمدی تا من بسوزم آمدی با این همه غم تا چنین آید به روزم گر سرآید سوز و سازم این همه شوق و نیازم شکوه ای کم ناله ای کم قصه ی بی انتهایی با دو صد افسانه کمتر شعله ور ای عشق رسوا آمدی تا من بسوزم، آمدی با این همه غم، تا چنین آید به روزم
داستان تصنیف: بنا به گفتهٔ عارف قزوینی در دیوانش، "چه شورها" را در استانبول و پس از «معلوم شدن خیالات ترکها نسبت به آذربایجان(دست درازی به خاک ایران)» تصنیف کرد. این قطعه مانند دیگر آثار عارف قزوینی درونمایه اعتراضی دارد، که اینجا او به حاکمیت وقت ایران شکایت برده
متن ترانه: چه شورها که من به پا ز شاه ناز می کنم در شکایت از جهان به شاه باز می کنم جهان پر از غم دلم زبان ساز می کنم ز من مپرس که چونی؟ دلی نشسته به خونی ز اشک پرس که افشا نموده راز درونی اگر که جان از این سفر بدون دردسر اگر به در برم
ای ایران، ای مرز پرگهر را شهریور ۱۳۲۳ همزمان باحضور نیروهای #انگلیس و #متفقین درایران دکتر #حسین_گل_گلاب سرود و #روح_الله_خالقی آهنگ آنرا در آواز دشتی ساخت و استاد #بنان هم خواند همه واژههای این ترانه #پارسی_سره است در اوایل انقلاب، تا مدتی سرود ملی ایران بود
زمان ریاست #زهرا_احمدیپور بر سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری، در ۲۵اردیبهشت۱۳۹۶ این سرود با شماره۱۳۹۵ در فهرست آثار #ملی کشور #ثبت شد زهرا احمدی پور: به عنوان دستگاه فرهنگی این افتخار را داریم در این روز که در #تقویم_ملی ایران مزین به نام #فردوسی است و در شرایطی که همه اذعان داریم بخش زیادی از هویت ما ایرانیان وامدار #فردوسی است سرود ملی #ای_ایران را #ثبت_ملی کنیم تا دِین کوچکی برابر ایرانِ فرهنگی وفرصتهای فرهنگی فراروی ایران ادا شود. این سرود، ورای همه خواستههای مردم ایران است که از دل آنها برآمده و با آن ارتباط نزدیکی برقرارشده است. این حس نزدیکی که همه ما به ایران داریم یک "کُلِ" بزرگ میسازد که میتوانیم تعلق خاطرمان را به این سرزمین باهم زمزمه کنیم. ثبت ملی آن کوچکترین کاری بود که میشد به احترام #ملت وکشور انجام داد