🌿حتماً ببینید. ▪️فیلمی واقعی و بسیار آموزنده که در آن ،جوانان زیر ۲۰ سال چگونه برای زندگی بهتر و رسیدن به آزادی و دموکراسی حکومت دیکتاتوری را با استراتژی خشونت پرهیز سرنگون کردند💫
- فیلم کم حجم شده، تقدیم به تمام مبارزان آزادیخواه
🔺🔑 دستورالعمل تجمع و در نهایت تسخیر اماکن مهم سیاسی
از صفحه ۱۲ و ۱۳ و ۱۴
نحوه حفظ مکانهای بدست مردم افتاده چگونه است؟
این مورد را بخاطر بسپارید تسخیر مکان مهم تر از تصرف آن است هر چند این دو کلمه مترادف یکدیگر هستند (به لغت نامه ها مراجعه شود). ما بایستی مکان را تسخیر کنیم نه تصرف و این بدین معنی است که از هجوم هیجانی به این مکانها خودداری کنیم بلکه می بایست کاری کنیم که عوامل رژیم توان مقابله با مردم را از دست بدهند و محافظین این مکانها عملا نه انگیزه سرکوب داشته باشند و نه توان آن را. یک کلام این امر با جمعیت زیاد فقط میسر خواهد شد چون هیچ ماشین سرکوبی در دنیا توان ایستادگی در مقابل سیل جمعیت مردم را نخواهد داشت. وقتی مکان تسخیر شد کنترل آن کامل در دست مردم است اما وقتی تصرف شد رژیم برای رفع تصرف آن اقدام خواهد کرد. تسخیر با سیل جمعیت اتفاق می افتد و تصرف با تعداد خیلی کمتر نیز ممکن است و از پشتوانه مردمی برخوردار نیست.
سوالات مبارزین و پاسخ به آن:
یک: بهتر نیست تجمع در خیابان شکل بگیرد و سپس به سمت مکان سیاسی برویم؟
تجارب سالهای گذشته نشان می دهد که شکلگیری تجمع در خیابانها با مردم بوده اما ادامه و سرانجام آن با نفوذی های جمهوری اسلامی و با بیراهه بردن آن یا سرکوب شدیم یا بدون نتیجه خاتمه یافته پس بهتر است که این بار مستقیم در مقابل این مکانها جرقه تجمع زده شود.البته گفتیم با توجه به نوع و اهمیت مکان فاصله شکلگیری تجمع تا آنجا می تواند از یک متر تا چند صد متر باشد ولی مهم این است که مکان در دیدرس معترضین باشد تا انگیزه لازم جهت ادامه تجمع پابرجا بماند.
دو: آیا جمهوری اسلامی ما را در مقابل این مکانها سرکوب نمی کند؟
تجربه و سیاست رژیم نشان داده هر چند در رعایت مسائل حقوق بشری کمترین حقی برای مردم ایران قائل نیست اما به نحوی مرتکب جنایت و ظلم میشود که بتواند آنرا توجیه کند یعنی سرکوب مردم در خیابان را تحت عنوان اغتشاشگر خیابانی توجیه می کند(در این مورد به تفصیل توضیح داده شده است) و از لابی های خود در این خصوص به شدت کمک می گیرد. اما در صورتی که تجمع در مقابل مکانها و نهادهای سیاسی باشد رژبم دیگر نمی تواند سرکوب را توجیه کند چون از نظر بین الملل این افراد خواسته سیاسی دارند که در مقابل یک مکان سیاسی تجمع کرده اند و کوچکترین حرکت رژیم در این خصوص بزرگترین عواقب را برای وی دارد.اما از طرفی بروز هر نوع رفتاری از ج.ا بعید نیست. اما ما در خیابانها بارها بها داده ایم بدون اینکه دست آورد مهمی داشته باشیم اما این بار بهای ما نتیجه خواهد داشت و آن در نهایت سرنگونی ج.ا است. در مقابل مکانهای سیاسی نیروهای سرکوبگر در موضع دفاعی قرار دارند و به شدت مراقب هستند که کاری نکنند که جمعیت کنترل هیجان خود را به طور کامل از دست بدهند زیرا به خوبی آموزش دیده اند که هیچ نیروئی توان مقابله با هیجان جمعی معترضین را نخواهد داشت.
سه: همه میدانیم که تا مکانهای سیاسی در پایتخت تصرف و تسخیر نشود این حکومت رسما سقوط نخواهد کرد بنابراین تسخیر یک فرمانداری در یک شهر کوچک چه تاثیری بر سرنگونی ج.ا دارد؟
به چند دلیل مهم است، ۱) شروع دومینوی سقوط رژیم ۲) ایجاد انگیزه مبارزاتی در شهرهای مجاور ۳) از هم پاشیدگی ستاد سرکوب و ناتوانی در جابجایی نیروها در استانهای مختلف زیرا در اکثر شهرها قیام شکل گرفته است. ۴) ایجاد ترس و اضطراب در بین مسئولان جمهوری اسلامی
🔺🔖 دستورالعمل تجمع و درنهایت تسخیر اماکن مهم سیاسی
از صفحه ۱۰ و ۱۱ کتاب
🔑 ب: شیوه شروع تجمع:
یک: همان ابتدا شروع تجمع بایستی در مقابل مکان سیاسی یا اگر در ابتدا امکان آن وجود نداشت در نزدیکترین محل به آن برگزار شود.
نکته: به نظر نمیرسد به جز بیت خامنه ای خائن و نهاد ریاست جمهوری که هر دو در یک خیابان هستند منعی برای نزدیک شدن به سایر مکانها در همان شروع تجمع باشد.
دو: تجمع در ابتدا بایستی آرام و بدون ایجاد هیاهو و در فاصله مناسب از مکان شکل بگیرد تا مورد سرکوب قرار نگیرد چون پراکنده کردن تجمع کوچک بسیار راحت تر از تجمع بزرگ هست و این را فرماندهان سرکوب به خوبی می دانند. پس بایستی به مانند یک شطرنج باز قبل از انجام حرکت تمام جوانب آنرا سنجید.
سه: همراه داشتن پلاکارد با مضمون شعارهای سیاسی بسیار عالیست و اگر به زبان انگلیسی باشد بسیار تاثیرگذارتر است.
چهار: رفته رفته بایستی به تعداد جمعیت افزوده شود، استفاده از شعر و شعار حماسی و درخواست از مردم در شبکه های اجتماعی،همراهی شخصیت های سیاسی،ورزشی،هنری می تواند به سرعت این کار بیفزاید.
پنج: پرهیز از رفتارهای هیجانی در ساعات اولیه شکل گیری تجمع، زیرا تجمع در این زمان شکننده است و بایستی از آن مراقبت کرد تا جمعیت به حدنصاب لازم برسد.
شش: بعد از رسیدن جمعیت به حدنصاب لازم که ممکن است چند ساعت تا چند روز هم طول بکشد(بستگی به نوع مکان،جمعیت شهر،انگیزه مردم و... دارد) می توان قدم به قدم و با سنجش اوضاع به سمت ساختمان مذکور حرکت کرد اما بایستی این موارد توسط لیدرهای کارکشته سنجیده شود و از ریسک بی مورد بپرهیزند.فراموش نکنیم در هنگامی که جمعیت زیاد شد شعارهای حماسی و فریادهایی از سر خشم و نفرت بسیار تاثیرگذار خواهد بود در از بین بردن روحیه دیکتاتور و مزدوران آن.
هفت: تعدادی از مردم بایستی وظیفه پشتیبانی و حمایت لجستیکی مانند آب و غذا را بر عهده بگیرند تا تجمع ادامه دار شود،جهت استفاده از سرویس های بهداشتی میتوان از اماکن عمومی منطقه حضور مردم استفاده کرد یا مکانهایی که مالک، آن را در اختیار مردم می گذارد.
🔺🔑 دستورالعمل تجمع و در نهایت تسخیر اماکن مهم سیاسی
از صفحه ۸ و ۹ کتاب
مراحل تسخیر این مکانها از صفر تا صد به صورت ساده و قابل فهم برای همه
الف: ایجاد آمادگی ذهنی برای تجمع و مرحله های آن
یک: انتخاب یک یا چند مکان سیاسی برای شروع تجمع (بسته به بزرگی و کوچکی شهر و تعداد مکانهای سیاسی)
دو: انتشار این موضوع به صورت مستمر و روزانه درشبکه های اجتماعی تا مردم از لحاظ ذهنی آمادگی لازم را داشته باشند. و از جاهایی که سالها ملکه ذهن آنها شده رها شوند.
سه: استفاده از گوگل مپ یا برنامه های مشابه برای بررسی خیابانهای اطراف مکانهای مورد نظر (شناسایی دقیق مکان و کوچه و خیابانهای منتهی به آن جهت حضور مردم)
چهار: از آنجائیکه تعیین زمان برای تجمع در برابر این نقاط بنا به دلایلی به صلاح نمی باشد،بایستی از اعلام تاریخ و ساعت مشخص خودداری شود اما بایستی از لحاظ ذهنی آمادگی ذهنی را داشته باشیم تا اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم.
🔺🔑در پاسخ به سوال یکی از دوستان: ▪️تعریف و تفاوت ساماندهی و سازماندهی به بیان ساده و با ذکر مثال
ساماندهی: همانطور که از نام آن مشخص است یعنی سامان بخشیدن کلی به یک وضعیت که نوعی حالت سر درگمی در آن وجود داد
سازماندهی: بعد از مرتب کردن اجزا در یک قالب کلی، این بار در سازماندهی وظایف اجزا بصورت جزیی و دقیق تعیین میشود
مثال برای درک بهتر موضوع : برای رفتن به خدمت سربازی اعلام آمادگی کرده اید و بعد از حضور در پادگان آموزشی شما و همه مشمولان سر درگم هستید( از نقش و جایگاه خود مطلع نیستید)اما بعد در قالب گروهان،گردان و .... ساماندهی میشوید(مکان کلی شما). و پس از آن وظیفه یا نقشی برای شما تعیین میشود در آن یگانی که سامان داده شده اید(جز کدام گروه و دسته هستید. شما کدام نقش را دارید منشی،ارشد ،منظف،مقسم، نگهبان ، پاسبخشو... )که در قالب سازماندهی مشخص میشود
(ساماندهی مرحله پیش از سازماندهی است و هرکدام پیش نیازهایی دارند که باید تامین شوند)
کلیت موضوع برای انقلاب هم همین است فقط اسامی و نقش های نظامی را به اسامی و نقش های اجتماعی تبدیل کنید مثل ساماندهی و سازماندهی،گروها،اصناف و مشاغل مختلف،ورزشکاران،دانشجویان،و......
این موضوع جای بحث بیشتری دارد ولی کلیات آن مطرح شد جهت استحضار هموطنان محترم
🔺🔑 دستورالعمل تجمع و در نهایت تسخیر اماکن مهم سیاسی
از صفحه ۶ و ۷ و ۸ کتاب
پنج: تجمع بی هدف در خیابان یعنی عدم ارسال سیگنال مثبت به نیروهای نظامی که قصد پیوستن به مردم را دارند.( بر اساس تجربه و آگاهی که دارند می دانند در تجمع بی هدف در خیابان ثمری نخواهد داشت)
شش: تجمع بی هدف در خیابان یعنی همیشه در حالت تدافعی بودن(سیل متحرک) چون مسئولان سرکوب در جمهوری اسلامی ترس از دست دادن مکانی را ندارند، بی مهابا دستور سرکوب صادر میکنند.( در شورای امنیت کشور، قرارگاه ثارالله،شورای تامین استان و شهرستانها)
هفت: شروع تجمع در مقابل مکانهای مهم سیاسی ایجاد انگیزه میکند.(درست مثل برداشتن یک سنگ بزرگ که نیاز به نیروی جمعی دارد.با پخش این خبر سیل جمعیت به سمت این مکانها سرازیر میشود چون هدف دارد).
هشت: تجمع در مقابل مکانهای سیاسی نیروهای سرکوب را در حالت تدافعی قرار میدهد و معترضین را در موضع هجوم(این بار آنها سیل هستند)
نه: از آنجایی که محل تصمیم گیری در رژیم،توسط مردم محاصره شده اند این حرکت از لحاظ روانی تاثیر بسزایی بر روی مسئولان حکومت دارد زیرا بر خلاف گذشته که در سکوت و آرامش تصمیم های ضدبشری گرفته و آن را در قالب دستور به فرماندهان نیروهای سرکوبگر ابلاغ می کردند اکنون خود نیز در لبه پرتگاه قرار گرفته اند.
ده: تسخیر این مکانها (روش و جزئیات آن را در صفحات بعد بصورت ساده و کاربردی توضیح خواهیم داد) یعنی پایان ج.ا زیرا همچون هرحکومت دیگری که مراکز سیاسی آن تسخیر شد سقوط کرد،جمهوری اسلامی نیز سقوط خواهد کرد در این خصوص شک نکنید.
یازده: تجمع در مقابل مکانهای سیاسی این پیام را به جهانیان ارسال میکند که مردم ایران خواسته سیاسی دارند زیرا در قیام های گذشته ج.ا با استفاده از لابی هایی که داشته و دارد مردم معترض را اغتشاشگر خیابانی معرفی کرده و همیشه این علامت سوال در ذهن سیاستمداران خارجی مانده که چرا مردمی که مدعی خواسته سیاسی هستند در مقابل مراکز مربوطه حضور ندارند؟
دوازده: نیروهای سرکوبگر هنگامی که ببینند مقر فرماندهی آنها(محل صدور دستور) محاصر شده است و هر لحظه بیم تسخیر آن میرود از لحاظ روانی دچار تزلزل و ترس خواهند شد.
سیزده: با تسخیر هر مکان سیاسی و پخش خبر آن ضمن افزایش روحیه معترضان،دومینوی سقوط ج.ا شروع خواهد شد.
همه ما به این ضرب المثل پرمحتوا آشنا هستیم که برای غلبه بر مار و از بین بردن آن باید سر آنرا لِه کرد و همین مورد در خصوص جمهوری اسلامی نیز صادق است.
👌👌چرا نیروهای ویژه سپاه ولی امر در اعتراضات به اموال عمومی و مردم آسیب وارد میکند؟
🔑 هنگامیکه در چکسلواکی در بهار پراگ اعتراضات علیه سیاستهای شوروی آغاز شد، بخش عمده مردم در موضع بیطرفی بودند. آنها اگر چه علاقمند سیاستهای اتحاد جماهیر شوروی نبودند، اما انگیزهای هم برای بیان اعتراضات علنی و حضور در راهپیماییها نداشتند، چون معتقد بودند اگرچه شوروی دیکتاتور است، اما آینده چکسلواکی بی شوروی هم گنگ است. ضمن آنکه غرب هم همواره فقط به اعتراض لفظی به سرکوب بهار پراگ بسنده میکرد، و در عمل کاری انجام نمیداد.
کشورهای غربی با توجه به واقعیتهای رویارویی اتمی در جریان جنگ سرد، نه میتوانستند و نه میخواستند در اروپای شرقی به مقابله نظامی و یا سیاسی با شوروی برخیزند.
بهار پراگ را بیشتر جوانان و دانشجویان با شیوههای مدنی پیش میبردند، راهپیمای های سکوت، ایستادن در معابر عمومی، تجمع در میدانها و ... اما جمعیت عظیم همچنان در مقابل این اعتراضها سکوت کرده بودند. این بخش خاکستری جامعه بیمناک آینده بودند.
کا، گ، ب در حزب کمونیست مورد سؤال قرار گرفت و لئونید برژنف، رهبر شوروی به کا گ ب دستور داد تا از هر راهی که میتواند نه با نیروی پلیسی و امنیتی بلکه با ایجاد یک جو روانی قشر خاکستری و بیتفاوت جامعه را علیه معترضین بشوراند.
کا گ ب پیشنهاد داد تا نیروهایی از پلیس و وفاداران لباس شخصی حزب به اموال عمومی و همچنین خانههای مردم و فروشگاهها حمله ببرند و به غارت و تخریب مشغول بشوند. آنها به باجه تلفنهای عمومی، ایستگاههای اتوبوس ماشینهای مردم و فروشگاهها و خانهها حمله میکردند، و اینگونه القا کردند که معترضین غارتگر و دشمن مردم هستند!
رفتهرفته قشر خاکستری جامعه که از این آشوبها و غارت و تخریب خسته شده بودند، به حمایت از حزب و حکومت پرداختند، و از آنها خواستند تا جلوی این آشوبها گرفته شود. کار بهجایی رسید که اعتراضات عمومی رنگ عوض کرد. حالا همان قشر خاکستری و بیتفاوت جامعه بود که به خیابانها ریخته بودند و علیه معترضین شعار میدادند و خواستار برقراری آرامش بودند!
این عمل بعدها به دکترین سیناترا نیز مشهور شد. اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای کمونیستی و بلوک شرق از این شیوه خرسند شدند و بعدها در پس هر اعتراضی نسبت به آن اقدام میکردند.
سازمانهای امنیتی بلوک شرق این دکترین را بهعنوان بخشی از مهندسی عملیات روانی در جامعه بکار گرفتند و در دورههای آموزشی خود همواره نسبت به تربیت تیمهای ضربت باهدف «یارگیری خاکستری» اختصاص میدادند.
در اوایل دهه ۷۰ خورشیدی که سپاه پاسداران با کره شمالی همکاریهای نظامی و امنیتی خود را آغاز کرد، از میان دانشجویان دانشکدههای افسری نیروهای پنجگانه خود افرادی را بهمنظور آموزش مهندسی عملیات روانی به کره شمالی اعزام کرد. این دانشآموختگان اولین امتحان عملی خود را در حوادث و اعتراضات سال ۱۳۷۴ در اسلامشهر انجام دادند.
۱۵ فروردین ۱۳۷۴ شهروندان اسلامشهر در اعتراض به گران شدن کرایههای مینیبوس و سواریها در محلی به نام «سرنوری» دست به اعتراض زدند، و درست هنگامیکه آنها فقط شعار میدادند در نقطهای دیگر در روز ۱۷ فروردین ۱۳۷۴ در خیابان کاشانی جماعتی به آبرسانی اسلامشهر حمله بردند و با آسیب زدن به آنجا عملاً باعث مختل شدن خدمات شهری و قطع آب اسلامشهر شدند، همزمان گروه دیگری نیز از سمت منطقه چیچکلو اسلامشهر به آتش زدن خودروها و موتورهای پارک شده در خیابانها و شکستن شیشهها و تابلوهای خیابانها مشغول شدند و با شعارهای تند خواستار به آتش کشیدن اسلامشهر شدند!
این غارت و تخریب اموال مردم باعث نارضایتی شهروندان اسلامشهر شد، وعملاً این مردم بودند که به معترضین حملهور شدند. نهایتاً در روز جمعه در خیابان تختی قاسمآباد جمعیتی چند دههزارنفری به جایگاه نماز جمعه آمدند و خواستار برقراری آرامش شدند، امامجمعه اسلامشهر با دلجویی از مردم وعده داد تا سریعاً به ترمیم خرابیها توسط نیروی انتظامی و شهرداری اقدام شود و آرامش برقرار گردد!!
شاید پس از اسلامشهر حوادث تیرماه ۱۳۷۸ نیز یکی از ایامی بود که این حرکت امنیتی موفق واقع شد. هنگامیکه دانشجویان در اعتراضی آرام در حوالی خوابگاه امیرآباد و دانشگاه تهران مشغول بودند جماعتی از قرارگاه ثارالله به آتش زدن چند ماشین در حوالی بازار تهران و چند بانک در اطراف میدان توحید مشغول شدند و این ذهنیت را در اذهان عمومی به وجود آوردند که دانشجویان بدنبال غارتگری هستند!، و لذا، به حمایت عمومی از آنها نپرداختند.
در اعتراضات اخیر نیز دیده شد که نظامیان به تخریب اموال مردم مشغول هستند، نه معترضین!!!
🔺 از صفحات ۴ و ۵ کتاب دستورالعمل های تجمع و در نهایت تسخیر مکان های مهم سیاسی
🔑 اما چرا مکانهای مهم سیاسی بایستی هدف معترضین باشند؟
در طول چندین سال گذشته بویژه از سال ۷۸ تاکنون شاهد اعتراض ها و قیام هایی در ایران بوده ایم اما هیچ کدام منجر به نتیجه دلخواه مردم نشد.به عبارتی آنچه باید میشد نشد.زیرا اساسا تجمع بی هدف در خیابانها بلوارها بدون در نظر گرفتن مکانهای سیاسی نتیجه ای در بر نخواهد داشت.حتی اگر بارها تکرار شود. فقط تصور کنید جمعیتی که در سال ۸۸ در میدان شهیاد(آزادی) یا در سایر خیابانهای تهران بی هدف (با خیانت موسوی) می چرخیدن به سمت بیت خامنه ای خائن می رفتند.چه میشد؟ چرا از این نیروی عظیم مردمی استفاده نشد؟ و هم اکنون نیز برنامه ای برای استفاده از آن وجود ندارد.
دلایل
یک: تجمع بی هدف در خیابانها یعنی صدور راحت تر مجوز سرکوب چیزی که بارها شاهد آن بوده ایم.(رژیم معترضان سیاسی را اغتشاشگر خیابان معرفی میکند،دلایل شیوه های اجرایی آن توسط ج.ا را به تفصیل گفته ایم).
دو: نفوذ راحت عوامل رژیم در تجمعات و سعی در بیراهه بردن آن( با تخریب عمدی مراکز عمومی و خصوصی در خیابان سعی در ویرانگر نشان دادن معترضین را دارند). #دکترین_سیناترا
سه: نبود مکانی برای تسخیر که بتوان از آنجا را مدیریت کشور،استان،شهر و... را بر عهده گرفت.
چهار: بی هدفی ناشی از تجمع در خیابان موجب خستگی روحی معترضان و سپس مقطعی شدن اعتراضات و در نهایت خاموشی آن میشود. (از لحاظ روانی معترضین هدفی را برای تسخیر تعیین نکرده اند که به آنها انگیزه ماندن در خیابان را بدهد. ساده بگوئیم خود معترضان در ذهن هایشان میدانند چه یک ساعت چه بیست و چهار ساعت در خیابان ماندن تفاوتی با هم ندارد چون بیش از چیزی که هم اینک در خیابان دارند بدست نخواهند آورد).
🔺 مردم به من میگویند تو پیری برو خانه. تو را میکشند. بله من ٩١سال دارم. لحظات عمرم رو به پایان است. ولی مرا نگاه کنید. مرا نگاه کنید. هنوز جنم برای جنگیدن دارم. هنوز هم برای آزادی کشورم میجنگم.
🔺 بخش دیگری از کتاب دستورالعمل تجمع و در نهایت تسخیر مکانهای مهم سیاسی
🔑 در کتابها و جزوه هایی که در مراکز آموزش و دانشگاههای افسری نظامی و امنیتی تدریس میشود این مکانها هستند که بر اساس اهمیتی که برای رژیم دارند به چهار بخش حیاتی، حساس، مهم و قابل حفاظت تقسیم بندی میشوند نه خیابان و بلوار.
مکانهای مهم سیاسی در ایران که تجمعات بایستی مقابل آنها شکل بگیرد:
در تهران؛ ۱. بیت خامنه ای جنایتکار ۲. نهاد ریاست جمهوری ۳. وزارت کشور ۴. استانداری ۵. فرمانداری ۶. سازمان صدا و سیما
در مراکز استانها؛
۱. استانداری ۲. فرمانداری ۳. صدا و سیما
در شهرستانها؛ فرمانداری ها
در بخش ها بخشداری ها
*نکته چرا مجلس به عنوان یک نهاد سیاسی مهم در نظر گرفته نشد؟ در حالی که این مکان کاملا سیاسی است.
از آنجایی که هدف اصلی و نهایی اعتراضات و قیام مردم ایران سرنگونی کامل رژیم جمهوری اسلامی میباشد، بهتر است هدف و تمرکز خود را بر روی مکانهایی بگذاریم که تسخیر آن چندین نتیجه و ثمر داشته باشد. واضح تر بگوئیم در جمهوری اسلامی مجلس قدرت اجرایی و صدور دستور ندارد اما سایر موارد ذکر شده مراکز تصمیم گیری هستند یا در اصطلاح نظامی میتوان گفت مغز فرماندهی دشمن هستند. اگر به مانند برخی کشورها مجلس در انتخاب نخست وزیر و تعیین دولت نقش داشت، تسخیر آن نیز از اولویت ها بود اما مجلس ج.ا اینگونه نیست پس بهتر است نیروی مردم صرف مکانهای مهم تر شود. در خصوص صدا و سیما نیز به صورت مجزا توضیح خواهیم داد که چرا علیرغم اینکه محل تصمیم گیری نیست بایستی تسخیر شود.
🔺⚠️⚠️ دستورالعمل تجمع و در نهایت تسخیر مکانهای مهم سیاسی
🔑 در ابتدا بایستی بدانیم که چرا مکانهای سیاسی برای براندازی جمهوری اشغالگران اسلامی مهم هستند؟
در کتابهای تاریخی یا فیلم هایی که بر اساس واقعیت های تاریخی ساخته شده اند، خوانده و دیده ایم که پایان واقعی یک حکومت یا سلسله زمانی است که کاخ های حکام محلی آن و در نهایت مکان اصلی تمرکز قدرت به دست مخالفان تسخیر شده و اینگونه آن حکومت ساقط میشود و حکومتی دیگر جایگزین آن می گردد. عملا با تسخیر این مکانهای حکومتی، حاکم یا پادشاه قدرت خود را از دست میدهد. برای مثال یزگرد سوم ساسانی و لطفعلی خان زند علیرغم اینکه بعد از دست دادن پایتختهایشان برای مدتی زنده بودند اما چون کاخ شاهی و حکومتی خود را از دست داده بودند دیگر نتوانستند مانع سقوط نهایی حکومتهایشان شوند و دستورهایی که در آن زمان صادر می کردند عملا ضمانت اجرایی نداشت(برای نمونه های بیشتر به تاریخ مراجعه کنید حتی در تاریخ معاصر نیز خواهیم دید) این صرفا یک مثال ملموس برای درک بهتر چرایی تسخیر مکانهایی است که جمهوری اعدامی اسلامی از آنجا دستورات خود را صادر میکند.
ادامه دارد...
* ص ۱ کتاب دستورالعمل تجمع و در نهایت تسخیر مکانهای مهم سیاسی
🔺 درود هم میهنان و مبارزین فداکار راه آزادی. بارها این کلیپ را نگاه کردم چرا ما نباید مثل مردم ونزوئلا به این همبستگی برسیم؟ تنها اهریمن ما جمهوری اسلامیست. دلیل آن فقط اتاق فکر خودِ ج ا است که میبینید مارا از هم جدا کرده که با پرداخت هزینه های هنگفت با ارسال اشخاصی(سایبری) در گروه ها و کشورهای مختلف ما را مشغول تخریب یکدیگر کرده، چون فقط و فقط از همین همبستگی میترسد.هیچ جنگی برای ما آزادی و دموکراسی و آرامش نمی آورد.منتظر جنگ نباشیم و برخیزیم ولی اینبار با آگاهی کامل و تجربه از تظاهرات های باشکوه .آگاهی و آموزش لازمه پیروزی است. به همین دلیل با همکاری چند کانال تصمیم گرفتیم از امروز مطالب آموزشی بیشتری در کانال منتشر کنم. خواهش میکنم شما هم از ما حمایت کنید تا تعداد بیشتری از مبارزین از ضروریات مبارزه آگاه شوند و در حد ممکن هزینه آزادی برای فرزندان ایران کمتر و کمتر شود. ما به پیروزی باور داریم.تنها هدفمان کم کردن هزینه ها بویژه هزینه جانی است، تا بتوانیم با همدلی و اتحاد جمهوری اسلامی را برای همیشه دفن کنیم. پاینده ایران و ایرانی