فرمود این میگویند که در نَفسِ آدمی شرّی هست که در
#حیوانات و سباع نیست، نه از آن روست که
#آدمی از ایشان بدتر است، از آن روست که آن خویِ بد و شرِ
#نَفس و شومیهایی که در آدمی است برحسبِ
#گوهرِ خفی است که در اوست، که این
#اخلاق و شومیها و شرّ، حجاب آن
#گوهر شدهاند، چندانکه گوهر نفیستر و عظیمتر و شریفتر،
#حجابِ او بیشتر، پس شومی و شرّ و اخلاقِ بدِ آدمی سببِ حجابِ آن گوهر بوده است و رفعِ این حجب ممکن نشود الّا به مجاهداتِ بسیار، و مجاهدهها به انواع است و اعظمِ مجاهدات، آمیختن است با یارانی که روی به حق آوردهاند و از این عالم اِعراض کردهاند، هیچ مجاهدهای از این سختتر نیست که با یارانِ صالحِ نشیند که دیدنِ ایشان گدازش و اِفنای آن
#نفس است و از این است که میگویند چون
#مار چهل سال آدمی نبیند
#اژدها شود، یعنی که کسی را نمیبیند که سببِ گدازشِ شرّ و شومی او شود، هرجا که
#قفلِ بزرگ نهند، دالّ بر آن است که آنجا چیزی نفیس و ثمین هست و اینک هرجا حجابِ بزرگ، گوهر بهتر، چنانکه
مار بر سرِ
#گنج است، تو زشتیِ
مار را مبین، نفایسِ گنج را ببین.
#فیه_ما_فیه #مولانا