آسمان يواش يواش رو به روشني و فرار از سردي و تاريكي شب ميرود . گويي مجعمه اي طلايي رنگ آرام آرام از پشت تپه های ماسه ای نمايان ميشود مجعمه اي دلنواز و وسوسه انگيز... بيداردلانيكه موقع طلوع صبح در كوير بيدار باشند و نظاره گر قدرت نمايي خورشيد ، آنچنان مست ميشوند كه فراموش ميكنند تا دقايقي قبل تاريكي و ظلمت بر زمين و آسمان حكمفرما بود و سوسوي ستارگان و روشني ملموس ماه آنها را از خورشيد غافل كرده بود اما با پديدارشدن اولين اشعه هاي طلايي خورشيد از خواب غفلت بيدار ميشوند و اين دقايق را بهترين دقايق زندگي خود ميدانند و با نور و گرماي خورشيد به ادامه زندگي دلگرم ميشوند وبا روحيه اي وصف ناپذير به استقبال هيجان و سكوت و آرامش و دلهره و اتفاقات پرمخاطره كوير ميروند...