Hong Kong Tips&Tricks
#نوزاد
Канал
Гонконг
270
подписчиков
8
фото
55
ссылок
The authors and admins of this channel do not bear or take any legal or ethical responsibility or liability regarding the information priovided herein.
You are the sole responsible for your decisions.
@vahidasgharee
#درمان
#نوزاد
بعد از به دنیا آمدن نوزاد:
بعد از به دنیا اومدن نوزاد یک قرار ملاقات دیگه در طی دو سه روز بعد از مرخصی بهتون میدن که زردی نوزاد اندازه گیری بشه و یک تست دیگه گرفته بشه. یک برگه هم بهتون میدن که بتونید از MCHC وقت رزرو کنید و بچه تون رو برای واکسن و بقیه چک آپ های روتین به اونجا ببرید. در ماه اول، حتی اگر نوزاد ویزا نداشته باشه، تمام چک آپها رایگان صورت خواهد گرفت. ولی از ماه دوم، اگر ویزا نداشته باشید باید پول (قابل توجهی) بدید. برای گرفتن ویزا هم باید پاسپورت بگیرید که متاسفانه پروسه گرفتن پاسپورت ایرانی برای کودکان طولانیه. اگر در ماه دوم پاسپورت نتونستید بگیرید، حتما فرمی که همراه birth certificate داده شده رو همراه خودتون به MCHC ببرید (اسم فرم یادم نیست، ولی در این فرم تاریخ ویزای پدر و مادر نوزاد ذکر شده و این خودش مثل ویزای بچه است). متاسفانه در مورد ما ویزای ما یک ماه بعد از به دنیا اومدن بچه منقضی شده بود و فرم تاریخ ویزای منقضی رو داشت. و این باعث شد که چک آپ ها و واکسن های ماه دوم به تاخیر بیوفته. پس اگر شرایطتون مثل ما بود، تمام تلاشتون رو بکنید که سریعتر پاسپورت بچه تون رو تهیه کنید.
بیمارستانهای خصوصی:
من تجربه بیمارستان خصوصی رو ندارم، فقط چیزهایی رو ذکر میکنم که از دوستانم شنیدم.
هزینه چک آپهای بارداری و زایمان در بیمارستان خصوصی حدود 200 هزار دلار هنگ کنگ میشه. بعضی از دوستان چک آپهای بارداری رو در بیمارستان دولتی انجام میدن و زایمان رو در بیمارستان خصوصی. فقط هزینه زایمان حدود 80 تا 90 هزار دلار هنگ کنگ میشه (بعضی از بیمه ها گویا پوشش میدن این هزینه رو). از بیمارستانهای محبوب در بین دوستان اینترنشنال Matilde و Union هست. بعضی بیمارستان خصوصی رو انتخاب میکنن چونکه میتونن انتخاب کنن که زایمان سزارین داشته باشن. طبق شنیده ها تفاوت اصلی بیمارستان خصوصی با دولتی در نحوه مدیریت زمان با هم بودن مادر و نوزاد هست. در بیمارستان دولتی نوزاد در 90% زمانها در کنار مادر هست و تاکید بر شیر مادر هست. ولی در بیمارستان خصوصی نوزاد از مادر جدا میشه و در اتاق دیگری قرار میگیره (البته مادر هر چقدر دلش بخواد میتونه با بچه اش زمان بگذرونه) و تاکید بر استراحت مادر هست و شیر خشک به راحتی در اختیارنوزاد قرار میگیره. اگر زایمان با ریسک بالا در بیمارستان خصوصی پیش بیاد، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه چونکه پزشکان با تجربه تری در سیستم دولتی حضور دارن.
#نوزاد
بعد از به دنیا آمدن نوزاد:
بعد از به دنیا اومدن نوزاد یک قرار ملاقات دیگه در طی دو سه روز بعد از مرخصی بهتون میدن که زردی نوزاد اندازه گیری بشه و یک تست دیگه گرفته بشه. یک برگه هم بهتون میدن که بتونید از MCHC وقت رزرو کنید و بچه تون رو برای واکسن و بقیه چک آپ های روتین به اونجا ببرید. در ماه اول، حتی اگر نوزاد ویزا نداشته باشه، تمام چک آپها رایگان صورت خواهد گرفت. ولی از ماه دوم، اگر ویزا نداشته باشید باید پول (قابل توجهی) بدید. برای گرفتن ویزا هم باید پاسپورت بگیرید که متاسفانه پروسه گرفتن پاسپورت ایرانی برای کودکان طولانیه. اگر در ماه دوم پاسپورت نتونستید بگیرید، حتما فرمی که همراه birth certificate داده شده رو همراه خودتون به MCHC ببرید (اسم فرم یادم نیست، ولی در این فرم تاریخ ویزای پدر و مادر نوزاد ذکر شده و این خودش مثل ویزای بچه است). متاسفانه در مورد ما ویزای ما یک ماه بعد از به دنیا اومدن بچه منقضی شده بود و فرم تاریخ ویزای منقضی رو داشت. و این باعث شد که چک آپ ها و واکسن های ماه دوم به تاخیر بیوفته. پس اگر شرایطتون مثل ما بود، تمام تلاشتون رو بکنید که سریعتر پاسپورت بچه تون رو تهیه کنید.
بیمارستانهای خصوصی:
من تجربه بیمارستان خصوصی رو ندارم، فقط چیزهایی رو ذکر میکنم که از دوستانم شنیدم.
هزینه چک آپهای بارداری و زایمان در بیمارستان خصوصی حدود 200 هزار دلار هنگ کنگ میشه. بعضی از دوستان چک آپهای بارداری رو در بیمارستان دولتی انجام میدن و زایمان رو در بیمارستان خصوصی. فقط هزینه زایمان حدود 80 تا 90 هزار دلار هنگ کنگ میشه (بعضی از بیمه ها گویا پوشش میدن این هزینه رو). از بیمارستانهای محبوب در بین دوستان اینترنشنال Matilde و Union هست. بعضی بیمارستان خصوصی رو انتخاب میکنن چونکه میتونن انتخاب کنن که زایمان سزارین داشته باشن. طبق شنیده ها تفاوت اصلی بیمارستان خصوصی با دولتی در نحوه مدیریت زمان با هم بودن مادر و نوزاد هست. در بیمارستان دولتی نوزاد در 90% زمانها در کنار مادر هست و تاکید بر شیر مادر هست. ولی در بیمارستان خصوصی نوزاد از مادر جدا میشه و در اتاق دیگری قرار میگیره (البته مادر هر چقدر دلش بخواد میتونه با بچه اش زمان بگذرونه) و تاکید بر استراحت مادر هست و شیر خشک به راحتی در اختیارنوزاد قرار میگیره. اگر زایمان با ریسک بالا در بیمارستان خصوصی پیش بیاد، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه چونکه پزشکان با تجربه تری در سیستم دولتی حضور دارن.
#درمان
#نوزاد
زایمان:
در هنگ کنگ توصیه میشه که با اولین درد به بیمارستان رجوع کنید (هنگ کنگ آیدی و مدارک درمانی ای که بیمارستان بهتون داده رو به همراه داشته باشید، بهتره که این مدارک در ماه هشتم همیشه در کیفتون باشه). بعد از پذیرش در بیمارستان شما رو به Labour Ward میبرن. در این قسمت همسرتون نمیتونه همراهتون باشه. بعد از اینکه active labor شروع شد، شما رو به اتاق زایمان خواهند برد و همسرتون رو به اتاق زایمان خواهند آورد.
اتاقهای زایمان بیمارستانهای دولتی، تک نفره هست و کلید زنگی داره که میتونید در صورت نیاز فشار بدید. پرستارها و ماماها پیوسته بهتون سر میزنن، و اگر کمکی خواستید میتونید از کلید زنگ استفاده کنید، به علاوه که همسرتون هم کنارتون هست. روشهای مختلف کنترل درد بهتون ارایه میشه. من شنیده بودم که اپیدورال در بیمارستان های دولتی برای زایمان به سختی تجویز میشه، ولی به من به راحتی ارایه شد. تقریبا تمام روشهای کنترل درد (اپیدورال، گاز، موزیک، و غیره) در اختیارتون قرار خواهد گرفت. و پرستارها پیوسته ازتون خواهند پرسید که درجه درد چقدر هست. میتونید birth plan داشته باشید و به پرستار نشون بدید، به خواسته های شما توجه میشه. و اگر خلاف خواسته شما بخوان عمل کنن، حتما ازتون اجازه میگیرن. مثلا من درخواست پزشک زن کردم، ولی پزشک اپیدورال مرد بود، و قبل از حضور پزشک، این موضوع بهم یاداوری شد. من شنیدم که دو بیمارستان در هنگ کنگ Queen Mary Hospital و یک بیمارستان دیگه شاید دانشجو مرد در حین زایمان حضور داشته باشه، میتونید درخواست کنید که دانشجو مرد در اتاق زایمان حضور نداشته باشه. پروسه زایمان هم توسط یک تیم پنج شش نفره ماما انجام میشه، که دو سه نفرشون ماما با تجربه هستن و بقیه ماما جوان. اگر مساله خاصی در پروسه وجود داشته باشه، پزشک هم وارد پروسه خواهد شد. همسرتون در تمام این مدت میتونه کنارتون باشه.
بعد از زایمان به بخش دیگری ارجاع خواهید شد، اگر زایمان طبیعی بوده باشه دوشب و سه روز بستری خواهید شد و اگر سزارین بوده باشه تعداد روزهای بیشتری لازم به بستری هست. پرستارها، ماماها، lactation consultant ها پیوسته بهتون سر میزنن، از نوزاد مراقبت میکنن (حتی پوشک نوزاد رو عوض میکنن)، آموزشهای شیردادن، عوض کردن پوشک، نحوه بغل کردن و بلند کردن نوزاد رو بهتون میدن. کلید زنگی هم کنار تخت وجود داره که اگر کمک خواستید و پرستاری نزدیکتون نبود میتونید فشار بدید و بلافاصله به کمکتون خواهند اومد.
زمان ملاقات در این بخش محدود خواهد بود. تنها دو ساعت در شبانه روز زمان ملاقات هست و تنها دو نفر همزمان ملاقات میتونید داشته باشید. اعضای خانواده میتونن براتون غذا بیارن، غذای بیمارستان تعریفی نداره، و اگر درخواست کنید، غذای گیاهی بهتون ارایه میشه که مطابق محدودیت های اسلامی باشه. تنها دو نکته منفی ای که در بیمارستان های دولتی دیدم: یکی این بود که شش تخت در یک اتاق برای مادرها و نوزادان وجود داره (البته تمام تختها پر نیست، در مورد من فقط چهار تخت پر بود). و این قضیه خواب رو در دو شب داخل بیمارستان سخت میکنه. و نکته منفی دیگه مربوط به زایمان سزارین هست، چون مادر بعد از سزارین به کمک بیشتری نیاز داره و ساعت ملاقات دو ساعت هست، یکم شرایط بر مادر سخت میشه. اولویت اصلی هم بر شیر مادر هست. وقتی در بیمارستان هستید، نوزاد رو با اجازه خودتون حمام میبرن، و نوزاد توسط پزشک اطفال معاینه میشه. مادر هم توسط پزشک زنان معاینه میشه. قبل از مرخصی هم مدارک لازم برای ثبت نام در MCHC نزدیک خونه تون و گرفتن گواهی تولد بهتون داده میشه. میتونید درخواست ویزیت lactation consultant هم در طی روزهای آتی هم داشته باشید، که بهتون یک قرار ملاقات رایگان داده خواهد شد. قبل از مرخص شدن قرص مسکن، و مولتی ویتامین هم بهتون داده خواهد شد. در ازای تمام سرویس های ارایه شده در حین بارداری و بعد زایمان، ازتون حدود 500 دلار گرفته خواهد شد. فیش پرداختی رو در حین مرخص شدن بهتون میدن و متیونید اون روز (اگر روز تعطیل نباشه) یا روزهای بعدش پرداخت کنید.
کیف بیمارستان:
میتونید کیف بیمارستان تهیه کنید و با خودتون به اتاق زایمان و بعد از اون به بخش بعد زایمان ببرید. تو اینترنت لیستهای مختلفی نوشته شده ولی طبق تجربه شخصی من فقط چند مورد ضروریه: پوشک بچه (اگر نداشته باشید همسرتون رو میفرستن که از مغازه بیمارستان تهیه کن)، maternity loop pads، تنقلات با انرژی مثل خرما و خشکبار، یک دست لباس بچه برای زمانی که میخواهید مرخص بشید، شارژر موبایل. تو اینترنت حتی آب هم نوشته شده، ولی هم در اتاق زایمان و هم بعد از اون آب بهتون داده میشه، کتاب هم توصیه میشه ولی در این پروسه بعید میدونم کسی فرصت مطالعه بهش داده بشه.
#نوزاد
زایمان:
در هنگ کنگ توصیه میشه که با اولین درد به بیمارستان رجوع کنید (هنگ کنگ آیدی و مدارک درمانی ای که بیمارستان بهتون داده رو به همراه داشته باشید، بهتره که این مدارک در ماه هشتم همیشه در کیفتون باشه). بعد از پذیرش در بیمارستان شما رو به Labour Ward میبرن. در این قسمت همسرتون نمیتونه همراهتون باشه. بعد از اینکه active labor شروع شد، شما رو به اتاق زایمان خواهند برد و همسرتون رو به اتاق زایمان خواهند آورد.
اتاقهای زایمان بیمارستانهای دولتی، تک نفره هست و کلید زنگی داره که میتونید در صورت نیاز فشار بدید. پرستارها و ماماها پیوسته بهتون سر میزنن، و اگر کمکی خواستید میتونید از کلید زنگ استفاده کنید، به علاوه که همسرتون هم کنارتون هست. روشهای مختلف کنترل درد بهتون ارایه میشه. من شنیده بودم که اپیدورال در بیمارستان های دولتی برای زایمان به سختی تجویز میشه، ولی به من به راحتی ارایه شد. تقریبا تمام روشهای کنترل درد (اپیدورال، گاز، موزیک، و غیره) در اختیارتون قرار خواهد گرفت. و پرستارها پیوسته ازتون خواهند پرسید که درجه درد چقدر هست. میتونید birth plan داشته باشید و به پرستار نشون بدید، به خواسته های شما توجه میشه. و اگر خلاف خواسته شما بخوان عمل کنن، حتما ازتون اجازه میگیرن. مثلا من درخواست پزشک زن کردم، ولی پزشک اپیدورال مرد بود، و قبل از حضور پزشک، این موضوع بهم یاداوری شد. من شنیدم که دو بیمارستان در هنگ کنگ Queen Mary Hospital و یک بیمارستان دیگه شاید دانشجو مرد در حین زایمان حضور داشته باشه، میتونید درخواست کنید که دانشجو مرد در اتاق زایمان حضور نداشته باشه. پروسه زایمان هم توسط یک تیم پنج شش نفره ماما انجام میشه، که دو سه نفرشون ماما با تجربه هستن و بقیه ماما جوان. اگر مساله خاصی در پروسه وجود داشته باشه، پزشک هم وارد پروسه خواهد شد. همسرتون در تمام این مدت میتونه کنارتون باشه.
بعد از زایمان به بخش دیگری ارجاع خواهید شد، اگر زایمان طبیعی بوده باشه دوشب و سه روز بستری خواهید شد و اگر سزارین بوده باشه تعداد روزهای بیشتری لازم به بستری هست. پرستارها، ماماها، lactation consultant ها پیوسته بهتون سر میزنن، از نوزاد مراقبت میکنن (حتی پوشک نوزاد رو عوض میکنن)، آموزشهای شیردادن، عوض کردن پوشک، نحوه بغل کردن و بلند کردن نوزاد رو بهتون میدن. کلید زنگی هم کنار تخت وجود داره که اگر کمک خواستید و پرستاری نزدیکتون نبود میتونید فشار بدید و بلافاصله به کمکتون خواهند اومد.
زمان ملاقات در این بخش محدود خواهد بود. تنها دو ساعت در شبانه روز زمان ملاقات هست و تنها دو نفر همزمان ملاقات میتونید داشته باشید. اعضای خانواده میتونن براتون غذا بیارن، غذای بیمارستان تعریفی نداره، و اگر درخواست کنید، غذای گیاهی بهتون ارایه میشه که مطابق محدودیت های اسلامی باشه. تنها دو نکته منفی ای که در بیمارستان های دولتی دیدم: یکی این بود که شش تخت در یک اتاق برای مادرها و نوزادان وجود داره (البته تمام تختها پر نیست، در مورد من فقط چهار تخت پر بود). و این قضیه خواب رو در دو شب داخل بیمارستان سخت میکنه. و نکته منفی دیگه مربوط به زایمان سزارین هست، چون مادر بعد از سزارین به کمک بیشتری نیاز داره و ساعت ملاقات دو ساعت هست، یکم شرایط بر مادر سخت میشه. اولویت اصلی هم بر شیر مادر هست. وقتی در بیمارستان هستید، نوزاد رو با اجازه خودتون حمام میبرن، و نوزاد توسط پزشک اطفال معاینه میشه. مادر هم توسط پزشک زنان معاینه میشه. قبل از مرخصی هم مدارک لازم برای ثبت نام در MCHC نزدیک خونه تون و گرفتن گواهی تولد بهتون داده میشه. میتونید درخواست ویزیت lactation consultant هم در طی روزهای آتی هم داشته باشید، که بهتون یک قرار ملاقات رایگان داده خواهد شد. قبل از مرخص شدن قرص مسکن، و مولتی ویتامین هم بهتون داده خواهد شد. در ازای تمام سرویس های ارایه شده در حین بارداری و بعد زایمان، ازتون حدود 500 دلار گرفته خواهد شد. فیش پرداختی رو در حین مرخص شدن بهتون میدن و متیونید اون روز (اگر روز تعطیل نباشه) یا روزهای بعدش پرداخت کنید.
کیف بیمارستان:
میتونید کیف بیمارستان تهیه کنید و با خودتون به اتاق زایمان و بعد از اون به بخش بعد زایمان ببرید. تو اینترنت لیستهای مختلفی نوشته شده ولی طبق تجربه شخصی من فقط چند مورد ضروریه: پوشک بچه (اگر نداشته باشید همسرتون رو میفرستن که از مغازه بیمارستان تهیه کن)، maternity loop pads، تنقلات با انرژی مثل خرما و خشکبار، یک دست لباس بچه برای زمانی که میخواهید مرخص بشید، شارژر موبایل. تو اینترنت حتی آب هم نوشته شده، ولی هم در اتاق زایمان و هم بعد از اون آب بهتون داده میشه، کتاب هم توصیه میشه ولی در این پروسه بعید میدونم کسی فرصت مطالعه بهش داده بشه.
#درمان
#نوزاد
بارداری و زایمان در هنگ کنگ در بیمارستانهای دولتی
اول از هر چیزی لازم به ذکر هست که تمام چک آپ های بارداری و بعد از بارداری در بیمارستانهای دولتی رایگان هست.
بارداری:
اول باید تاییدیه بارداری از یک پزشک، ماما، یا family planning association گرفته بشه. بعد با داشتن این تاییدیه، هنگ کنگ آیدی خودتون و همسرتون، و پروف آدرس منزل (مثلا اعلامیه بانکی که به اسم شما یا همسرتون به منزلتون فرستاده میشه) به بخش زنان نزدیکترین بیمارستان دولتی نزدیک خونه مراجعه کنید. بیمارستانهای دولتی طبق مناطق جغرافیایی هنگ کنگ تقسیم شده اند. مثلا اگر در TKO زندگی میکنید، بیمارستان United Christian Hospital شما رو پذیرش خواهد کرد و نه بیمارستان Queen Mary Hospital.
به طور متوسط ماهی یک بار برای چک آپ باید به بیمارستان یا MCHC (Maternal and Child Health Center) رجوع کنید، بعد از اولین ثبت نام ملاقاتهای بعدی در بیمارستان و یا MCHC بهتون داده میشه. در این ملاقاتها توسط ماماها و یا دکتر زنان ویزیت خواهید شد. اگر مساله ای داشته باشید و یا سوالی داشته باشید، میتونید درخواست کنید که علاوه بر ماما، با پزشک هم ملاقات کنید. تمام کارکنان بخش زنان بیمارستان، و MCHC خانم هستن. تنها تعداد محدودی پزشک مرد وجود داره، اگر با پزشک مرد برخورد داشتید، درخواست پزشک زن کنید، بدون مساله شما رو به پزشک خانم ارجاع خواهند داد.
در بیمارستان های دولتی یک سونوگرافی انجام خواهد شد (در هفته 12 ام). سونوگرافی دوم که جنسیت جنین مشخص میشه، فقط برای مادران با ریسک بالا انجام خواهد شد. به این دلیل معمولا پزشک بیمارستان ازتون درخواست میکنه که به یک کلینیک خصوصی برای سونوگرافی دوم مراجعه کنید (نرخ قیمت این سونوگرافی که بهش Structural screening هم میگن از 2500 دلار به بالا هست). تمام جلسات رو میتونید با همسرتون تشریف ببرید، به خصوص در ویزیت 12 هفته ای که سونوگرافی انجام میشه.
به دلیل اینکه بیمارستان دولتی رایگان هست، شاید این شبهه به وجود بیاد که سرویس بی کیفیتی ارایه میشه. ولی تجربه شخصی من و تعداد زیادی از دوستان اینترنشنالمون خلاف این رو ثابت میکنه. به دقت به مسایل مورد نظر رسیدگی میشه و کاری انجام نخواهد شد که سلامت جنین یا مادر به خطر بیوفته (حتی موردی رو میشناسم که امکان زایمان در انگلیس و اسپانیا رو داشت، ولی بیمارستان دولتی هنگ کنگ رو انتخاب کرد). قابل ذکر هست که اگر بارداری ای با ضریب خطر بالا در بیمارستان خصوصی وجود داشته باشه، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه، به دلیل اینکه پزشکان بیمارستان دولتی با تجربه تر و بهتر هست.
چند تا نکته:
بهتره که وقتی بهتون وقت ملاقات میدن، زمان اول صبح رو انتخاب کنید، اگر بهتون بعد از ظهر دادن، ازشون بخواهید که تغییر بدن. چونکه قراره ملاقاتهای بعد از ظهر زمان انتظار بیشتری داره (به دلیل اینکه قرار ملاقاتهای صبح بیشتر طول کشیده). در بیمارستان صندلی به اندازه کافی وجود داره و اگر مجبور به انتظار شدید، نباید مساله ای وجود داشته باشه.
اولیت بیمارستانهای دولتی زایمان طبیعیه. در صورتی عمل سزارین صورت میگیره که زایمانهای قبلی سزارین باشه، یا اینکه خطری برای مادر و فرزند وجود داشته باشه.
اولویت بیمارستانهای دولتی شیر مادر هست، اموزشهای لازم قبل از زایمان، و بعد از زایمان داده میشه.
بین دوستان اینترنشنال Queen Mary Hospital خیلی معروف هست. حتی زوجهایی میشناسیم که به مدت کوتاه در جزیره خونه اجاره کردن که بتونن در این بیمارستان زایمان داشته باشن. و از بین بیمارستانهای دولتی United Christian Hospital بدنامترین هست. من در بیمارستان United Christian Hospital پذیرش شدم و هیچ نکته منفی ای ندیدم. دلیل عدم محبوب بودن این بیمارستان این هست که منطقه بزرگی تحت پذیرش این بیمارستان هست، و بعضی ها اعتقاد دارن که تعداد پزشک به بیمارش خیلی کمه. تجربه شخصی من در این بیمارستان بسیار مثبت بود و به چشمم نیومد که تعداد پرستارها و دکترها کم هست.
#نوزاد
بارداری و زایمان در هنگ کنگ در بیمارستانهای دولتی
اول از هر چیزی لازم به ذکر هست که تمام چک آپ های بارداری و بعد از بارداری در بیمارستانهای دولتی رایگان هست.
بارداری:
اول باید تاییدیه بارداری از یک پزشک، ماما، یا family planning association گرفته بشه. بعد با داشتن این تاییدیه، هنگ کنگ آیدی خودتون و همسرتون، و پروف آدرس منزل (مثلا اعلامیه بانکی که به اسم شما یا همسرتون به منزلتون فرستاده میشه) به بخش زنان نزدیکترین بیمارستان دولتی نزدیک خونه مراجعه کنید. بیمارستانهای دولتی طبق مناطق جغرافیایی هنگ کنگ تقسیم شده اند. مثلا اگر در TKO زندگی میکنید، بیمارستان United Christian Hospital شما رو پذیرش خواهد کرد و نه بیمارستان Queen Mary Hospital.
به طور متوسط ماهی یک بار برای چک آپ باید به بیمارستان یا MCHC (Maternal and Child Health Center) رجوع کنید، بعد از اولین ثبت نام ملاقاتهای بعدی در بیمارستان و یا MCHC بهتون داده میشه. در این ملاقاتها توسط ماماها و یا دکتر زنان ویزیت خواهید شد. اگر مساله ای داشته باشید و یا سوالی داشته باشید، میتونید درخواست کنید که علاوه بر ماما، با پزشک هم ملاقات کنید. تمام کارکنان بخش زنان بیمارستان، و MCHC خانم هستن. تنها تعداد محدودی پزشک مرد وجود داره، اگر با پزشک مرد برخورد داشتید، درخواست پزشک زن کنید، بدون مساله شما رو به پزشک خانم ارجاع خواهند داد.
در بیمارستان های دولتی یک سونوگرافی انجام خواهد شد (در هفته 12 ام). سونوگرافی دوم که جنسیت جنین مشخص میشه، فقط برای مادران با ریسک بالا انجام خواهد شد. به این دلیل معمولا پزشک بیمارستان ازتون درخواست میکنه که به یک کلینیک خصوصی برای سونوگرافی دوم مراجعه کنید (نرخ قیمت این سونوگرافی که بهش Structural screening هم میگن از 2500 دلار به بالا هست). تمام جلسات رو میتونید با همسرتون تشریف ببرید، به خصوص در ویزیت 12 هفته ای که سونوگرافی انجام میشه.
به دلیل اینکه بیمارستان دولتی رایگان هست، شاید این شبهه به وجود بیاد که سرویس بی کیفیتی ارایه میشه. ولی تجربه شخصی من و تعداد زیادی از دوستان اینترنشنالمون خلاف این رو ثابت میکنه. به دقت به مسایل مورد نظر رسیدگی میشه و کاری انجام نخواهد شد که سلامت جنین یا مادر به خطر بیوفته (حتی موردی رو میشناسم که امکان زایمان در انگلیس و اسپانیا رو داشت، ولی بیمارستان دولتی هنگ کنگ رو انتخاب کرد). قابل ذکر هست که اگر بارداری ای با ضریب خطر بالا در بیمارستان خصوصی وجود داشته باشه، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه، به دلیل اینکه پزشکان بیمارستان دولتی با تجربه تر و بهتر هست.
چند تا نکته:
بهتره که وقتی بهتون وقت ملاقات میدن، زمان اول صبح رو انتخاب کنید، اگر بهتون بعد از ظهر دادن، ازشون بخواهید که تغییر بدن. چونکه قراره ملاقاتهای بعد از ظهر زمان انتظار بیشتری داره (به دلیل اینکه قرار ملاقاتهای صبح بیشتر طول کشیده). در بیمارستان صندلی به اندازه کافی وجود داره و اگر مجبور به انتظار شدید، نباید مساله ای وجود داشته باشه.
اولیت بیمارستانهای دولتی زایمان طبیعیه. در صورتی عمل سزارین صورت میگیره که زایمانهای قبلی سزارین باشه، یا اینکه خطری برای مادر و فرزند وجود داشته باشه.
اولویت بیمارستانهای دولتی شیر مادر هست، اموزشهای لازم قبل از زایمان، و بعد از زایمان داده میشه.
بین دوستان اینترنشنال Queen Mary Hospital خیلی معروف هست. حتی زوجهایی میشناسیم که به مدت کوتاه در جزیره خونه اجاره کردن که بتونن در این بیمارستان زایمان داشته باشن. و از بین بیمارستانهای دولتی United Christian Hospital بدنامترین هست. من در بیمارستان United Christian Hospital پذیرش شدم و هیچ نکته منفی ای ندیدم. دلیل عدم محبوب بودن این بیمارستان این هست که منطقه بزرگی تحت پذیرش این بیمارستان هست، و بعضی ها اعتقاد دارن که تعداد پزشک به بیمارش خیلی کمه. تجربه شخصی من در این بیمارستان بسیار مثبت بود و به چشمم نیومد که تعداد پرستارها و دکترها کم هست.
#نوزاد
گرفتن شناسنامه، پاسپورت، و ویزا برای نوزاد
دو راه برای گرفتن شناسنامه توی هنگ کنگ وجود داره که جزییات این ۲ راه رو براتون توی این پست مینویسم. ولی قبلش باید Birth certificate تهیه بکنید.
بعد از تولد بچه، بیمارستان بهتون مرکزی که گواهی تولد قراره صادر بکنه و بر اساس موقعیت بیمارستان هست رو میگه. یه سری کاغذ و اینا هم میدن که آنلاین نوبت میگیرید، بعدش راس ساعت میرید و ۳۰ دقیقه طول میکشه تا گواهی تولد صادر بشه. هر گواهی تولد ۱۴۰ دلار هست و پیشنهاد میدم ۲ یا ۳ تا بگیرید. بعد از گواهی تولد، یه کاغذ دیگه هم میدن که روش ویزای نوزاد هست تا آخرین مهلتی که خودتون توی هنگ کنگ میتونید بمونید. این نوع ویزا یک بار صادر میشه فقط، سری بعدی باید پاسپورت نوزاد حتما وجود داشته باشه.
حالا راه های گرفتن شناسنامه
راه اول: گرفتن شناسنامه توی دفتر کنسولگری ایران
وارد سامانه میخک میشید و مدارک مورد نیاز رو ثبت میکنید. بعد با دفتر کنسولگری ارتباط میگیرید و بهتون میگن که چه زمانی برید و شناسنامه رو بگیرید. زیر یک هفته انجام میشه. تا اینجاش اوکی هست. بعد از این مرحله باید شناسنامه داخل ایران توی سیستم ثبت احوال ثبت بشه تا بتونید پاسپورت بگیرید. مورد میشناسم هشت ماااااااااه منتظر بود که این موضوع براشون رخ بده.
راه حل دوم: گرفتن شناسنامه از وزارت خارجه
این راه توسط پدر بزرگ پدری، جد پدری و یا وکیل قانونی قابل انجام هست، نیاز نیست خود آدم رجوع بکنه. اول باید مدرک گواهی تولد توسط دفتر کنسولگری ترجمه و تایید بشه. بعد از اینکه ترجمه و تایید شد، شناسنامه پدر، مادر، و اصل و ترجمه گواهی تولد باید پست بشه ایران. با همین پست معمولی هنگ کنگ هم قابل انجام هست. بعد از اینکه رسید، تشریف میبرید وزارت خارجه و اونجا راهنمایی میکنن که چیکار باید کرد. توی مورد ما یک روز طول کشید گواهی تولد ترجمه بشه، بعد از پیگیری های هرروزه، دو هفته طول کشید تا مدرک گواهی تولدی که اینجا توسط کنسول ترجمه شده، توی سامانه هم مورد تایید قرار بگیره. خلاصه مثل بقیه کارهای اداری کشور عزیزمون باید پیگیری مداوم و هر روزه کرده تا بالاخره کار راه بیفته.
ضمنا، خود کاغذی که کنسول تحت عنوان ترجمه گواهی تولد میده برای وزارت خارجه قابل قبول نیست. باید حتما سیستمی ثبت بشه.
بعد که دیگه سیستمی ثبت شد، توی همون ثبت احوال وزارت خارجه یکی دو ساعته کار رو راه میندازن و شناسنامه میدن. کشور محل تولد میشه چین و شهر محل تولد میشه هنگ کنگ. این برای ما هم عجیب بود ولی خب تو سامانه وزارت خارجه برای شناسنامه هنگ کنگ به عنوان شهری از چین شناخته میشه.
شناسنامه که صادر شد، دوباره پست میکنید بیاد هنگ کنگ و طبق روال عادی کنسولگری برای پاسپورت درخواست میدید.
بعد از گرفتن پاسپورت، باید برای ویزای Dependent اقدام کرد. جزییات این مثل بقیه ویزای های همراه هست. توی سایت اداره مهاجرت. اگر تشریف ببرید اداره مهاجرت و توضیح بدید که به خاطر مسائل پزشکی نیاز به ویزا دارید، ظرف دو سه روز ویزا رو میدن.
عمده بخش های زمان بر پست به و از ایران و همینطور تایید سیستمی توی کنسولگری هست. بقیه بخش ها خیلی سریع و بدون مساله حل میشه.
گرفتن شناسنامه، پاسپورت، و ویزا برای نوزاد
دو راه برای گرفتن شناسنامه توی هنگ کنگ وجود داره که جزییات این ۲ راه رو براتون توی این پست مینویسم. ولی قبلش باید Birth certificate تهیه بکنید.
بعد از تولد بچه، بیمارستان بهتون مرکزی که گواهی تولد قراره صادر بکنه و بر اساس موقعیت بیمارستان هست رو میگه. یه سری کاغذ و اینا هم میدن که آنلاین نوبت میگیرید، بعدش راس ساعت میرید و ۳۰ دقیقه طول میکشه تا گواهی تولد صادر بشه. هر گواهی تولد ۱۴۰ دلار هست و پیشنهاد میدم ۲ یا ۳ تا بگیرید. بعد از گواهی تولد، یه کاغذ دیگه هم میدن که روش ویزای نوزاد هست تا آخرین مهلتی که خودتون توی هنگ کنگ میتونید بمونید. این نوع ویزا یک بار صادر میشه فقط، سری بعدی باید پاسپورت نوزاد حتما وجود داشته باشه.
حالا راه های گرفتن شناسنامه
راه اول: گرفتن شناسنامه توی دفتر کنسولگری ایران
وارد سامانه میخک میشید و مدارک مورد نیاز رو ثبت میکنید. بعد با دفتر کنسولگری ارتباط میگیرید و بهتون میگن که چه زمانی برید و شناسنامه رو بگیرید. زیر یک هفته انجام میشه. تا اینجاش اوکی هست. بعد از این مرحله باید شناسنامه داخل ایران توی سیستم ثبت احوال ثبت بشه تا بتونید پاسپورت بگیرید. مورد میشناسم هشت ماااااااااه منتظر بود که این موضوع براشون رخ بده.
راه حل دوم: گرفتن شناسنامه از وزارت خارجه
این راه توسط پدر بزرگ پدری، جد پدری و یا وکیل قانونی قابل انجام هست، نیاز نیست خود آدم رجوع بکنه. اول باید مدرک گواهی تولد توسط دفتر کنسولگری ترجمه و تایید بشه. بعد از اینکه ترجمه و تایید شد، شناسنامه پدر، مادر، و اصل و ترجمه گواهی تولد باید پست بشه ایران. با همین پست معمولی هنگ کنگ هم قابل انجام هست. بعد از اینکه رسید، تشریف میبرید وزارت خارجه و اونجا راهنمایی میکنن که چیکار باید کرد. توی مورد ما یک روز طول کشید گواهی تولد ترجمه بشه، بعد از پیگیری های هرروزه، دو هفته طول کشید تا مدرک گواهی تولدی که اینجا توسط کنسول ترجمه شده، توی سامانه هم مورد تایید قرار بگیره. خلاصه مثل بقیه کارهای اداری کشور عزیزمون باید پیگیری مداوم و هر روزه کرده تا بالاخره کار راه بیفته.
ضمنا، خود کاغذی که کنسول تحت عنوان ترجمه گواهی تولد میده برای وزارت خارجه قابل قبول نیست. باید حتما سیستمی ثبت بشه.
بعد که دیگه سیستمی ثبت شد، توی همون ثبت احوال وزارت خارجه یکی دو ساعته کار رو راه میندازن و شناسنامه میدن. کشور محل تولد میشه چین و شهر محل تولد میشه هنگ کنگ. این برای ما هم عجیب بود ولی خب تو سامانه وزارت خارجه برای شناسنامه هنگ کنگ به عنوان شهری از چین شناخته میشه.
شناسنامه که صادر شد، دوباره پست میکنید بیاد هنگ کنگ و طبق روال عادی کنسولگری برای پاسپورت درخواست میدید.
بعد از گرفتن پاسپورت، باید برای ویزای Dependent اقدام کرد. جزییات این مثل بقیه ویزای های همراه هست. توی سایت اداره مهاجرت. اگر تشریف ببرید اداره مهاجرت و توضیح بدید که به خاطر مسائل پزشکی نیاز به ویزا دارید، ظرف دو سه روز ویزا رو میدن.
عمده بخش های زمان بر پست به و از ایران و همینطور تایید سیستمی توی کنسولگری هست. بقیه بخش ها خیلی سریع و بدون مساله حل میشه.