Hong Kong Tips&Tricks
#تصمیم
Канал
Гонконг
270
подписчиков
8
фото
55
ссылок
The authors and admins of this channel do not bear or take any legal or ethical responsibility or liability regarding the information priovided herein.
You are the sole responsible for your decisions.
@vahidasgharee
#تصمیم
#مالی
یکی از سوال های رایج این هست که فاند دانشگاه آیا کفاف زندگی رو میده توی هنگ کنگ یا نه؟ این سوال مخصوصا برای افراد متاهل و همینطور خانواده های بچه دار بیشتر پیش میاد
حقیقت ماجرا اینه که دانشجو در چرخه اقتصاد هیچی تولید نمیکنه و داشتن زندگی مرفه توی دوران دانشجویی اون هم در جایی مثل هنگ کنگ به عنوان یکی از گرون ترین نقاط دنیا شاید دست نیافتنی باشه.
اما بخوام خلاصه اش رو بگم اینطوریه که هم زوج ها و هم خانواده های سه نفری اینجا با فاند دانشجویی زندگی کردند و میکنند. درسته خیلی سخته، ولی شدنی هست. حداقل عزیزانی هستند که قبلا اینکار کار رو انجام دادند.
اینجا یک سری تخمین مالی دست پایین میزنم که برای رسیدن به اون ها باید از خیلی از چیزها گذشت و بر خیلی از مسائل زندگی چشم پوشید.
فاند دانشجویی به تاریخ مارچ ۲۰۲۲ حدود ۱۸ هزار دلار هنگ کنگ هست. از این مقدار ۳۵۰۰ تا برای شهریه دانشگاه کم میشه و بنابر این خالص ماجرا میمونه ۱۴۵۰۰
عمده خرج بعدی مسکن هست. به نظرم در نظر گرفتن هفت هزار و پونصد تا برای کرایه شاید تخمین مناسبی باشه.
با ۷۵۰۰ تا داخل شهر میشه یه اتاق کوچک زیر ۲۰ متر کرایه کرد که توش حموم و دستشویی مینیاتوری هم داره. اگر تو ایران زندگی رو به راهی قبلا داشتید و الان قراره بیاید توی این فضا خیلی اذیت میشید، ولی اگر تو ایران خیلی اذیت بوده باشید مثل ما، همین اتاق میشه محلی برای خاطرات طلایی زندگی. در پایین ترین حالت ممکن یه سوییت ۹ متری میشه با ۵۵۰۰ تا پیدا کرد.
البته بسته به دانشگاه و جایی که خونه میگیرید، میشه خونه های بزرگتری هم توی اطراف شهر با این هزینه ها پیدا کرد که به جاش مجبور خواهید بود هزینه زمانی و مالی رفت و آمد رو متقبل بشید.
تا اینجا و با فرض کرایه ۷۵۰۰ و ۵۰۰ تا آب و برق ماهانه، میمونه ۶۵۰۰ دلار
اگر توی هنگ کنگ از تمامی هزینه های جانبی و هرزه زده بشه و هیچ خرید غیر ضروری نشه، هزینه روزمره زندگی به حداقل ۳۵۰۰ دلار در ماه برای دو نفر میتونه برسه. این با فرض اینه که تمام وعده رو آدم خودش غذا بپزه، هرز خوری نکنه، حواسش به قیمت ها باشه و دنبال هوس کردن و اینطور چیزها هم نباشه.
از این کمتر امکان نداره یا حداقل من بلد نیستم.
یک سری هزینه های غیر متقربه هم هستند که بعضا پیش میان، مثل خرید لباس، لوازم الکترونیک، موارد پزشکی که بسته به سبک زندگی متغیر هست. ولی طبق آماری که از چند تن از دوستان گرفتم این مورد هم حدودا ماهی ۲۵۰۰ تا آب میخوره برای آدم به شکل میانگین.
با این اوصاف، یک خانواده دو نفری اگر خیلی دست و پا بسته حرکت بکنند و درست و حساب شده خرید بکنند، میتونن اندک مقداری هم حتی پس انداز بکنند.
برای خانواده هایی که یک بچه دارن به نظرم کمی بیشتر باید دست و پا بسته حرکت کرد و احتمالا پس اندازی هم نمونه.
من خودم بچه ندارم و نمیدونم هزینه ها چطور هست، اگر عزیزی که بچه دار و در شرایط دانشجویی باشه بتونه راهنمایی بکنه سبب خیر شده.
#مالی
یکی از سوال های رایج این هست که فاند دانشگاه آیا کفاف زندگی رو میده توی هنگ کنگ یا نه؟ این سوال مخصوصا برای افراد متاهل و همینطور خانواده های بچه دار بیشتر پیش میاد
حقیقت ماجرا اینه که دانشجو در چرخه اقتصاد هیچی تولید نمیکنه و داشتن زندگی مرفه توی دوران دانشجویی اون هم در جایی مثل هنگ کنگ به عنوان یکی از گرون ترین نقاط دنیا شاید دست نیافتنی باشه.
اما بخوام خلاصه اش رو بگم اینطوریه که هم زوج ها و هم خانواده های سه نفری اینجا با فاند دانشجویی زندگی کردند و میکنند. درسته خیلی سخته، ولی شدنی هست. حداقل عزیزانی هستند که قبلا اینکار کار رو انجام دادند.
اینجا یک سری تخمین مالی دست پایین میزنم که برای رسیدن به اون ها باید از خیلی از چیزها گذشت و بر خیلی از مسائل زندگی چشم پوشید.
فاند دانشجویی به تاریخ مارچ ۲۰۲۲ حدود ۱۸ هزار دلار هنگ کنگ هست. از این مقدار ۳۵۰۰ تا برای شهریه دانشگاه کم میشه و بنابر این خالص ماجرا میمونه ۱۴۵۰۰
عمده خرج بعدی مسکن هست. به نظرم در نظر گرفتن هفت هزار و پونصد تا برای کرایه شاید تخمین مناسبی باشه.
با ۷۵۰۰ تا داخل شهر میشه یه اتاق کوچک زیر ۲۰ متر کرایه کرد که توش حموم و دستشویی مینیاتوری هم داره. اگر تو ایران زندگی رو به راهی قبلا داشتید و الان قراره بیاید توی این فضا خیلی اذیت میشید، ولی اگر تو ایران خیلی اذیت بوده باشید مثل ما، همین اتاق میشه محلی برای خاطرات طلایی زندگی. در پایین ترین حالت ممکن یه سوییت ۹ متری میشه با ۵۵۰۰ تا پیدا کرد.
البته بسته به دانشگاه و جایی که خونه میگیرید، میشه خونه های بزرگتری هم توی اطراف شهر با این هزینه ها پیدا کرد که به جاش مجبور خواهید بود هزینه زمانی و مالی رفت و آمد رو متقبل بشید.
تا اینجا و با فرض کرایه ۷۵۰۰ و ۵۰۰ تا آب و برق ماهانه، میمونه ۶۵۰۰ دلار
اگر توی هنگ کنگ از تمامی هزینه های جانبی و هرزه زده بشه و هیچ خرید غیر ضروری نشه، هزینه روزمره زندگی به حداقل ۳۵۰۰ دلار در ماه برای دو نفر میتونه برسه. این با فرض اینه که تمام وعده رو آدم خودش غذا بپزه، هرز خوری نکنه، حواسش به قیمت ها باشه و دنبال هوس کردن و اینطور چیزها هم نباشه.
از این کمتر امکان نداره یا حداقل من بلد نیستم.
یک سری هزینه های غیر متقربه هم هستند که بعضا پیش میان، مثل خرید لباس، لوازم الکترونیک، موارد پزشکی که بسته به سبک زندگی متغیر هست. ولی طبق آماری که از چند تن از دوستان گرفتم این مورد هم حدودا ماهی ۲۵۰۰ تا آب میخوره برای آدم به شکل میانگین.
با این اوصاف، یک خانواده دو نفری اگر خیلی دست و پا بسته حرکت بکنند و درست و حساب شده خرید بکنند، میتونن اندک مقداری هم حتی پس انداز بکنند.
برای خانواده هایی که یک بچه دارن به نظرم کمی بیشتر باید دست و پا بسته حرکت کرد و احتمالا پس اندازی هم نمونه.
من خودم بچه ندارم و نمیدونم هزینه ها چطور هست، اگر عزیزی که بچه دار و در شرایط دانشجویی باشه بتونه راهنمایی بکنه سبب خیر شده.
#تصمیم
این پیام را برای آیندگان و افرادی که جدید اضافه شدند و در شرف تصمیم گیری هستند مینویسم
سلام به تو دوست خوبم
دوستی که قرار است در مورد آمدن یا نیامدن به هنگ کنگ #تصمیم بگیری یا در شرف آمدن هستی
در یک گروه اینترنشنال های هنگ کنگ عضو هستم و شاید باورش سخت باشد که در آن گروه افراد از کشور های مختلف هم درگیر همین مسائل ما یا مشابهش هستند. از آشپز حرفه ای با مدرک ارشد حسابداری مالی و مسلط به 6 زبان در حد تدریس با پاسپورت اروپای غربی ولی بیکار و ماه ها جویای کار گرفته، تا مسائل بانکی و غذای متفاوت. تفاوت آن گروه با گروه ما در این است که نگاه عمده آن ها نگاه سازنده به همراه پذیرش قوانین هست، در گروه ما فرض بر تبعیض و سخت گیری. مطالب مفید و دقیق همه دوستان در مورد همه جوانب زندگی در هنگ کنگ را که خواندی، اطمینان داشته باش برای هر مساله ای راه حلی موجود هست و کارت لنگ نخواهد ماند. آن هایی هم که حل نشوند، ضربه آنچنانی به زندگی ات نخواهند زد.
تنها مساله ای که حل نمی شود و نخواهد شد، اخلاق سوپروایز است. این موضوع به ایران و هنگ کنگ و کانادا و آمریکا هم مربوط نیست. در هر نقطه دنیا که قصد ادامه تحصیل داشته باشی و سوپروایزر خوبی نداشته باشی، دوران تحصیلت بسیار بسیار سخت خواهد بود. بنابراین توصیه ام به تو قبل از آمدن به هنگ کنگ تحقیق جامع در مورد اخلاق سوپروایزر از طریق پیگیری از دانشجو های فعلی و گذشته اش است. قطعا هم به یک دانشجو کفایت نکن چرا که دنیا از نگاه هر کسی یک رنگ هست. مطالب بعدی که مینویسم با فرض داشتن سوپروایزر خوب خواهد بود. بدون داشتن سوپروایزر خوب هیچکدام از مطالب پایینی صدق نمیکند.
برای تویی که در حال تصمیم گیری ادامه مسیر زندگی در هنگ کنگ هستی، زندگی در هنگ کنگ بسیار سخت خواهد بود، اگر:
- در سودای سبک زندگی آمریکایی و اروپایی باشی. اینجا خبری از ساعت کاری 9 صبح تا 5 عصر و آخر هفته های پر از تفریح و عشق و حال نیست. حتی با داشتن سوپروایزر خوب، سال های تحصیلت همراه با سختی مضاعف نسبت به میانگین دانشجوهای دکترا در نقاط مختلف دنیا خواهد بود. اساتید در حال جنگیدن با همدیگر برای گرفتن ارتقا و تثبیت موقعیت شغلی هستند و تو سرباز پیاده نظام استاد خواهی بود. اساتیدی که 13 ساعت در کلاس های دبیرستان و 6 روز هفته شرکت میکردند، چقدر انتظار خواهند داشت از دانشجویان دکترایشان؟ راه حل و قانون سر انگشتی: از استاد پیر چینی الاصل حذر کن. اساتید جوان، تایوانی و هنگ کنگی غالبا بهتر از اساتید پیر چینی هستند.
- مدیریت زمانی و مهارت های برنامه ریزی ضعیف داشته باشی. مدیریت زمانی قوی میتواند تولید و خروجی تو را افزایش بدهد. این موضوع میتواند باعث بشود که ساعات کاری کمتری ولی با تولید بیشتری داشته باشی. استاد راضی خواهد بود و به بخش های دیگر زندگی هم خواهی رسید. بگذریم. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. راه حل: در مورد افزایش پروداکتیویتی و مدیریت زمان مطالعه داشته باشی.
- دانش و توانایی هایت در سطح دانشگاه های زیر 50 دنیا نباشد ولی قصد گرفتن دکترا در چنین دانشگاه هایی را داشته باشی. هرچقدر هم کیفیت مقاله هایشان پایین، اما تولیدشان به نسبت بالا و خواسته هایشان هم زیاد. اگر دانش، اطلاعات و مهارت های تو مناسب این بازی سخت نباشد، در این بازی دچار سختی های فراوان خواهی شد. راه حلش هم مشخص است. افزایش مهارت و دانش متناسب با بازی یی که قرار است انجام بشود.
- در ایران در پر قو بزرگ شده باشی و با سختی های زندگی آشنایی نداشته باشی. مهاجرت به شکل کلی سخت است، مهاجرت به هنگ کنگ سخت تر. اگر زندگی ات در ایران همواره در خوشی و زیر پر خانواده باشد، استقلال کافی نداشته باشی، در رتق و فتق امور زندگی ات مهارت کافی نداشته باشی، فرقی نمیکند که به کجا مهاجرت کنی، اذیت خواهی شد. در هنگ کنگ کمی بیشتر. راه حلش را نمیدانم.
- روابط اجتماعی ضعیف داشته باشی. چینی ها، ایرانی ها، غربی ها سه دسته عمده افراد هستند که میتوانی دوست بین شان پیدا کنی. فرهنگ چینی ها با ما بسیار متفاوت است. در نظر نگرفتن چنین موضوعی در روابط اجتماعی بسیار تاثیر گذار خواهد بود و همواره فکر خواهی کرد که با تو مشکلی دارند. ایرانی های هنگ کنگ هم کم هستند. افراد مشغول به بیزینس درگیر زندگی خود و دانشجو ها هم درگیر زندگی خود. تعداد ایرانی های موجود در هنگ کنگ نسبت به کشورهای غربی کمتر است و پیدا کردن دوستی که سازش با تو هم ساز باشد کمی سخت. از طرفی فضا برای پیدا کردن دوستان اینترنشنال بسیار باز و راحت است. اگر چه پیدا کردن دوست بین غربی ها آسان ولی روش های خودش را دارد. خلاصه کلام اینکه اگر مهارت های ارتباطی ضعیفی داشته باشی، دوستان کمی خواهی داشت و وابسته به شخصیت ات، این موضوع میتواند به سختی های زندگی در هنگ کنگ اضافه بکند. راه حل: مطالعه و تمرین.
این پیام را برای آیندگان و افرادی که جدید اضافه شدند و در شرف تصمیم گیری هستند مینویسم
سلام به تو دوست خوبم
دوستی که قرار است در مورد آمدن یا نیامدن به هنگ کنگ #تصمیم بگیری یا در شرف آمدن هستی
در یک گروه اینترنشنال های هنگ کنگ عضو هستم و شاید باورش سخت باشد که در آن گروه افراد از کشور های مختلف هم درگیر همین مسائل ما یا مشابهش هستند. از آشپز حرفه ای با مدرک ارشد حسابداری مالی و مسلط به 6 زبان در حد تدریس با پاسپورت اروپای غربی ولی بیکار و ماه ها جویای کار گرفته، تا مسائل بانکی و غذای متفاوت. تفاوت آن گروه با گروه ما در این است که نگاه عمده آن ها نگاه سازنده به همراه پذیرش قوانین هست، در گروه ما فرض بر تبعیض و سخت گیری. مطالب مفید و دقیق همه دوستان در مورد همه جوانب زندگی در هنگ کنگ را که خواندی، اطمینان داشته باش برای هر مساله ای راه حلی موجود هست و کارت لنگ نخواهد ماند. آن هایی هم که حل نشوند، ضربه آنچنانی به زندگی ات نخواهند زد.
تنها مساله ای که حل نمی شود و نخواهد شد، اخلاق سوپروایز است. این موضوع به ایران و هنگ کنگ و کانادا و آمریکا هم مربوط نیست. در هر نقطه دنیا که قصد ادامه تحصیل داشته باشی و سوپروایزر خوبی نداشته باشی، دوران تحصیلت بسیار بسیار سخت خواهد بود. بنابراین توصیه ام به تو قبل از آمدن به هنگ کنگ تحقیق جامع در مورد اخلاق سوپروایزر از طریق پیگیری از دانشجو های فعلی و گذشته اش است. قطعا هم به یک دانشجو کفایت نکن چرا که دنیا از نگاه هر کسی یک رنگ هست. مطالب بعدی که مینویسم با فرض داشتن سوپروایزر خوب خواهد بود. بدون داشتن سوپروایزر خوب هیچکدام از مطالب پایینی صدق نمیکند.
برای تویی که در حال تصمیم گیری ادامه مسیر زندگی در هنگ کنگ هستی، زندگی در هنگ کنگ بسیار سخت خواهد بود، اگر:
- در سودای سبک زندگی آمریکایی و اروپایی باشی. اینجا خبری از ساعت کاری 9 صبح تا 5 عصر و آخر هفته های پر از تفریح و عشق و حال نیست. حتی با داشتن سوپروایزر خوب، سال های تحصیلت همراه با سختی مضاعف نسبت به میانگین دانشجوهای دکترا در نقاط مختلف دنیا خواهد بود. اساتید در حال جنگیدن با همدیگر برای گرفتن ارتقا و تثبیت موقعیت شغلی هستند و تو سرباز پیاده نظام استاد خواهی بود. اساتیدی که 13 ساعت در کلاس های دبیرستان و 6 روز هفته شرکت میکردند، چقدر انتظار خواهند داشت از دانشجویان دکترایشان؟ راه حل و قانون سر انگشتی: از استاد پیر چینی الاصل حذر کن. اساتید جوان، تایوانی و هنگ کنگی غالبا بهتر از اساتید پیر چینی هستند.
- مدیریت زمانی و مهارت های برنامه ریزی ضعیف داشته باشی. مدیریت زمانی قوی میتواند تولید و خروجی تو را افزایش بدهد. این موضوع میتواند باعث بشود که ساعات کاری کمتری ولی با تولید بیشتری داشته باشی. استاد راضی خواهد بود و به بخش های دیگر زندگی هم خواهی رسید. بگذریم. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. راه حل: در مورد افزایش پروداکتیویتی و مدیریت زمان مطالعه داشته باشی.
- دانش و توانایی هایت در سطح دانشگاه های زیر 50 دنیا نباشد ولی قصد گرفتن دکترا در چنین دانشگاه هایی را داشته باشی. هرچقدر هم کیفیت مقاله هایشان پایین، اما تولیدشان به نسبت بالا و خواسته هایشان هم زیاد. اگر دانش، اطلاعات و مهارت های تو مناسب این بازی سخت نباشد، در این بازی دچار سختی های فراوان خواهی شد. راه حلش هم مشخص است. افزایش مهارت و دانش متناسب با بازی یی که قرار است انجام بشود.
- در ایران در پر قو بزرگ شده باشی و با سختی های زندگی آشنایی نداشته باشی. مهاجرت به شکل کلی سخت است، مهاجرت به هنگ کنگ سخت تر. اگر زندگی ات در ایران همواره در خوشی و زیر پر خانواده باشد، استقلال کافی نداشته باشی، در رتق و فتق امور زندگی ات مهارت کافی نداشته باشی، فرقی نمیکند که به کجا مهاجرت کنی، اذیت خواهی شد. در هنگ کنگ کمی بیشتر. راه حلش را نمیدانم.
- روابط اجتماعی ضعیف داشته باشی. چینی ها، ایرانی ها، غربی ها سه دسته عمده افراد هستند که میتوانی دوست بین شان پیدا کنی. فرهنگ چینی ها با ما بسیار متفاوت است. در نظر نگرفتن چنین موضوعی در روابط اجتماعی بسیار تاثیر گذار خواهد بود و همواره فکر خواهی کرد که با تو مشکلی دارند. ایرانی های هنگ کنگ هم کم هستند. افراد مشغول به بیزینس درگیر زندگی خود و دانشجو ها هم درگیر زندگی خود. تعداد ایرانی های موجود در هنگ کنگ نسبت به کشورهای غربی کمتر است و پیدا کردن دوستی که سازش با تو هم ساز باشد کمی سخت. از طرفی فضا برای پیدا کردن دوستان اینترنشنال بسیار باز و راحت است. اگر چه پیدا کردن دوست بین غربی ها آسان ولی روش های خودش را دارد. خلاصه کلام اینکه اگر مهارت های ارتباطی ضعیفی داشته باشی، دوستان کمی خواهی داشت و وابسته به شخصیت ات، این موضوع میتواند به سختی های زندگی در هنگ کنگ اضافه بکند. راه حل: مطالعه و تمرین.