✳️🌿✳️🌿✳️🌿✳️🌿✳️🌿✳️🌿✳️🌿🍀سبک_زندگی را ازنهج_البلاغه بیاموزیم (۶۲)
🍀❇️حکمت ۱۴۷ نهج البلاغه (۳)
💠بخش پنجم
ادامه حاملان علم چند گروهند
حضرت درباره گروه سوم مى فرمايد:
«يا كسى كه اسير لذت است و در چنگال شهوات گرفتار آمده (و به همين دليل دين و ايمانش را در پاى لذات و شهواتش قربانى مى كند)»;
(أَوْ مَنْهُوماً بِاللَّذَّةِ سَلِسَ الْقِيَادِ لِلشَّهْوَةِ).
«منهوم» به معناى شكم پرست و حريص است.
«سَلِسَ الْقِياد» به كسى گفته مى شود كه به آسانى در برابر چيزى تسليم مى شود.
آن گاه به چهارمين گروه اشاره كرده مى فرمايد:
«يا كسى كه حريص به جمع مال و اندوختن آن است اين دو (اين گروه و گروه قبل) به هيچ وجه از دين داران نيستند و شبيه ترين موجودات به چهارپايانى هستند كه براى چَرا رها شده اند»;
(أَوْ مُغْرَماً بِالْجَمْعِ وَ الاِدِّخَارِ، لَيْسَا مِنْ رُعَاةِ الدِّينِ فِي شَيْء، أَقْرَبُ شَيْء شَبَهاً بِهِمَا الاَْنْعَامُ السَّائِمَةُ).
«مُغْرِم» كسى است كه عاشق و دلباخته چيزى باشد.
«سائِمَة» حيوانى است كه در چراگاه رها شود.
مى دانيم چهارپايان جز خور و خواب و شهوت چيزى را درك نمى كنند و بيچاره انسان، اشرف مخلوقات، آن قدر تنزل كند كه همسوى با آن ها باشد يا دنبال عيش و نوش و شهوت است و يا مشغول جمع مال و ثروت.
امام(عليه السلام) در پايان اين سخن مى فرمايد:
«اين گونه علم با مرگ حاملانش مى ميرد»;
(كَذَلِكَ يَمُوتُ الْعِلْمُ بِمَوْتِ حَامِلِيهِ).
زيرا هيچ يك از اين گروه چهارگانه شايسته آن نيستند كه حامل علوم الهى باشند.
به همين دليل عالمان واقعى از قرار دادن علوم در اختيارشان خوددارى مى كنند
و ناچار علمشان را با خودشان به گور مى برند
و با مرگ آن ها علم هم مى ميرد.
عالمانى كه حجت خدا در زمينند.
ادامه دارد...
#برمدارنهج_البلاغه🌹🍃@hami121❣🌸✳️🌿✳️🌿✳️🌿✳️🌿✳برمدار️
🌿✳️❄️✳️❄️