کاش یکی دست به کارشه و تو ارتفاعِ پونصد متریِ زمین یه اتاقکِ شیشهای بسازه،یه اتاقکِ شیشهای با یه صندلیِ چوبی،یه آهنگِ ملایم و قلم و کاغذ.
یه اتاقکِ شیشهای باشه،یه چای واسه خودت بریزی و بشینی از اون بالا مردمو نگاه کنی،تو روزایِ آفتابی قدَم زدنشونو،تو روزایِ برفی سُر خوردناشونو،تو روزایِ بارونی عشق بازیاشونو.
یه آهنگ بزاری و واسه خودت برقصی و فکر کنی همه یِ اونایی که اون پایینن میبیننت و تشویقت میکنن.
یه ویولون برداری و با عشق ملایم ترین آهنگی که بَلَدی رو بنوازی و فکر کنی که کلِ شهر دارن به هنرِ دستایِ تو گوش میدن.
یه کوله پُشتی خنده و شادی جمع کنی و با خودت ببری تو اتاقکِ شیشهای و از اون بالا خالیش کنی رو سرِ مردم.
بیایید با هم یه اتاقکِ شیشهای تو ارتفاعِ پونصد متری بسازیم که توش پر از عشق وشادی ومهربانی وصفا وانسانیت باشه.
#دلآرام_گنجیاجراکنندگان:
#علی_عبدالهی#مریم_بهنام#پیمان_محمدی#صفیه#علی_اسلامیمدیر تهیه و میکس
#حسین_آزادگانhttp://www.instagram.com/greenshadow_64@Greenshadows6گروه هنری سایه های سبز