خواب را باید از موهای تو آغاز میکردم از آنجا که فرق نمیکرد کدام طرف به چشمهایت نزدیکتر است
من باید خواب میدیدم خوابی که ساقههایش را دخترها هر سال گره میزنند که ریشه در عطرستان دارد که اگر به جاهای بلندش هم میرسیدم باز ردِ دستهای خودم را دخش(دشت) میکردم
من باید خواب میدیدم بلند نرمسار که از هرجایش میپریدم تو از گندمزار بر میگشتی که: نپر! نپر! این همان خوابیست که اگر نبینی سپید خواهد شد