لم داده بودم به صندلی
داشتم شعر می نوشتم و به یادت چای
می نوشیدم که دوباره عاشقت شدم ..
چقدر گلهایِ نرگسِ روی میزم
شبیه چشمهایِ تو
و چقدر عطرش شبیه عطر تو بود.!
باور کن تقصیر من نبود
نمیدانم
کدامین قاصدکهایِ گمشده ی آرزوهایم را
در چشمانِ خودت جا داده ایی
که اینچنین تا عمیقترین نقطه ی
قلبم به تو مبتلا گشته ام.
#مینو_پناهپور#عصرتون بخیر دوستان❣