.
خیش میکشد
- شب بر کوهان خویش!
...و ماه که ستاره میکارد
تا چه طلوع
- از دهانِ تاریکی.....
از لابلای نردهی ایوان
چشمی تر میکند از تازههای انتظار
ناشتا صبحی
که سربی و بارانیست...
...و پرندهای که از دهان آفتابگردان ِسرگردان میچیند...
مثل نگاه شاعر
که از افق ِلاجورد
زخمیترین واژهها را
تا شعریبرای تو
که در کبودای غروب به سرانگشتان هجا
بنشانی....
شب کرت میبندد
باد بر شیار خشکی خاک میرقصد
...و پاگیر کوره راه
- من ، که تشنه از گلوی زخمی کوچ میخوانم :
چقدر شروه کند
شکستههای چراغ را
ماه مویهگر.....
#گویا_فیروزکوهی#شبتان دلارام ❣️