#داش_فریدصلواتیاگر خواستی هنر و هنرمند واقعی را بشناسی . به کارهای زیادش توجه نکن.
بلکه به کارهای تاثیر گذارش بنگر.
#داش_فرید فیلمسازی را می شناسد که روزگاری حدود شصت فیلم کارگردانی کرد.
پانزده فیلمنامه نوشت ،پانزده فیلم تهیه کننده بود .
سی و سه فیلم تدوین کرد . و در سه فیلم به ایفای نقش پرداخت ،
با این همه کارهایی که ایشان از خود به یادگارگذاشته است، بعید می دانم در این دوران حتی فیلمسازان کشور هم او را بشناسند چه برسد به مردم عامی
علتش این است که ایشان کار تاثیر گذاری از خود نساخته .
#بهرام_بیضایی دوازده فیلم و
#جعفر_پناهی هشت فیلم ساخته اند و همواره نامشان در دنیای هنر مطرح است ، حتی مردم عامی هم انها می شناسند ؟
مثلا کسی نیست که اثر ماندگار
#بیژن_مفید را با نام
#شهر_قصه نشناسد. با اینکه تاتری بسیار ساده بود ولی آنچنان تاثیر گذار که بعد از سالها که از ساختش می گذرد همچنان بسیاری از دیالوگهایش ورد زبان مردم است .
این است قدرت یک کار مردمی و اثر گذار.
سیاسیون و قدرت طلبان معمولا چشم دیدن اینگونه هنرمندان را در جامعه ندارند
زیرا می دانند پشت هر کدام از اثار این بزرگان چه اندیشه های پرباری نهفته است و انسان را به فکر وا می دارد .
دیدگاه یک هنرمند واقعی با مردم عادی جامعه اش متفاوت است .
مگر جراحان قلب کارشان سخت تر نیست ، مگر مهندسین معمار زحمات بسیاری نمی کشند که عمارتی را بسازند ؟
علت چیست که مردم وقتی هنرمندی را می بینند سر و دست می شکنند تا از او امضاء بگیرند ؟
علتش این است که هنرمندانان ذهن ها را به خود مشغول می کنند .
البته مردم ، از برخی هنربندهای زیر ابرو برداشته و فوتبالیستها هم امضا می گیرند ولی هیچگاه ماندگار نیست .
یکی از آن هنرمندان واقعی کشورمان که در عرصه موسیقی راک فعال بود و هر کدام از کارهایش حرفها برای گفتن داشت
#فرهاد_مهراد است .
آنچه که او را از دیگر خوانندگان هم نسلش متمایز میکند، خواندن ترانههای اجتماعی است که در آثار موسیقی او متبلور شدهاست. این عنصر در مضامین تمامی ترانههای او کاملاً به چشم میخورد
همچنین او را به عنوان یکی از اولین خوانندگان سیاسی ایران نیز میشناسند.وی در اوایل دهه ۱۳۵۰ ترانههایی با مضامین سیاسی، انتقادی میخواند ، و در زمستان ۱۳۵۷ ترانه انقلابی"وحدت"را با آهنگسازی
#اسفندیار_منفردزاده خواند،اما پس از انقلاب تا سال ۱۳۷۲ از ادامه کار منع شد.
هیچگاه کسی علت ممنوع الکار بودن او را نفهمید .
از معروفترین آهنگهای او میتوان به «مرد تنها»، «جمعه»، «آیینهها»، «خسته»، «اسیر شب»، «هفته خاکستری»، «شبانه۱و۲»، «گنجشکک اشی مشی»، «کودکانه»، «سقف»، «آوار»، «وحدت»، «نجواها»، «کوچ بنفشهها»، «برف»، «مرغ سحر»، «گل یخ»، «شب تیره» و... اشاره کرد.
دکتر
#حسین_الهی_قمشهای چقدر به جا دربارهٔ این هنرمند میگوید:
"ایشان را میتوان یکی از اعضای مکتب داوود دانست، به این دلیل که هیچ دریچهای را به روی خویش نبست. کسی که با سوت خاطرات رومانی و بیست سال پیش را زنده میکند و در عین حال با ما به هفتصد سال پیش میرود و در مولانا سیر میکند، همچنین داستان دقوقی را هم دوست دارد و اشعار گوته را نیز میخواند، گسترش سطح ادراک و احساس او را نشان میدهد و اینکه آن فریادی که میکشید از تمامی وجود او برمیخواست. همچنین باید گفت کارهایی که او ارائه میداد همگی منحصر به فرد بودند"
در کاری
فرهاد جایگاه شعر و ترانه بسیار حائز اهمیت بود وی به درک و فهم شعر بسیار معتقد بود. حس شعر و مفهوم آن را به خوبی در مییافت و به ترانهای که انتخاب میکرد اعتقاد داشت. درک حس واژگان و ضرباهنگ آنها و نحوه ادای آکسانها و ویبراسیونها جهت تبلور حس کلمات و مفهوم ترانه در آثار به جای مانده از او قابل تأمل است.
امروز بیست و نهم دی ماه زادوروز اوست . چقدر جایگاه خالیش احساس می شود.
روحش شاد ویادش گرامی باد .
کانال
#داش_فریدصلواتیروزنامه نگار. هنرمند
https://telegram.me/farid_salavati