#داش_فریدصلواتی دوازده سال بیش نداشتم ، تازه خرمشهر آزاد شده بود.
جلو افتادم و با تعدادی از بچه های نمایندگان مجلس برای کمک به جبهه های جنگ پول جمع کردیم.
آن دوران را خوب به یاد دارم. گویا همین دیروز بود.
پولی که جمع شد حدود هزار و دویست تومان بود .
در زمان خودش پول زیادی بود.
کمک ها را دادم به یکی از محافظین مجلس که می خواست به جبهه برود.
حتی به ذهنم هم خطور نکرد که فکر کنم شاید طرف پولها را برای خودش بردارد.
کسانی هم که به
#داش_فرید اطمینان کرده و کمک کرده بودند به ذهن خودهمچون اجازه ایی ندادند که شاید
#داش_فرید دوازده ساله پولها را بالا کشد و برود دنبال کارش.
و امروزه در اولین سالگرد زلزله سال گذشته دومین زلزله کرمانشاه آمد.
دیگر هیاهو و احساس کمکهای مردمی سال گذشته را در جامعه نمی بینیم.
هنرمندان و آدمهای مطرح جامعه اینبار آنچنان پا پیش نگذاشتند.
برخی از متولیان امر در این سالها بازی را به گونه ایی هدایت کردند که هر کسی هم که بخواهد کمک کند ،ترس دارد.
مگر بیکارم برای خود دردسر درست کنم.
هنوز
#علی_دایی و
#صادق_زیباکلام در حال تاوان دادن به خاطر کمکهای مردمی سال گذشته هستند.
گویا همچنان حسابها مسدود است.
فرزانه ایی می گفت:
هرگز نه از دزدان بترسیم
نه از آدمکشان!
آنها خطرات بیرونیند.
خطرات کوچکند.
از خودمان بترسیم!
دزدان واقعی، پیش داوری های ما هستند.
آدمکش های واقعی، نادرستی های ما هستند.
چه اهمیتی دارد آنچه سرهای ما را یا کیسه های پولمان را تهدید می کند.
نیندیشیم جز در آنچه که روحمان را تهدید می کند.
#اسکار_وایلد از کجا با زمانه ما آشنا بود که همچون حرفی را زد ؟
زندگی کردن، نایاب ترین چیز در دنیاست، بیشتر مردم فقط وجود دارند همین.
کاش کسی پیدا می شد و کمک می کرد تا فکر بیمارگونه ما را که سالهاست زلزله ذهنی آن را تخریب کرده بهبود یابد.
کانال
#داش_فریدصلواتی#روزنامه_نگارhttps://telegram.me/farid_salavati