سیزدهم تیرماه مزدایی برابر با دهم تیرماه خورشیدی،
جشن تیرگان خجسته باد.
🔥 @Nationalism_IRANY 🔥تیر در گویش اوستایی، تیشتریَه و در پهلوی تِشتَر نام دارد. در ادبیات اوستایی و استورههای ایرانی، تشتر یا تیر نام ایزدی است که به باریدن باران کمک میکند، همچنین در باور ایرانیان، نام ستارهای است که هرگاه در آسمان پدیدار شود، مژده باریدن باران را میدهد.
سیزدهمین روز هر ماه در گاهشماری سنتی زرتشتیان آریایی، تیر یا تشتر نام دارد. هر سال و در ماه تیر، هنگامی که روز تیر فرا میرسد، آن روز را به نام تیرگان،
جشن میگیرند. سبب پیدایش
جشن تیرگان نیز مانند بسیاری از آداب و رسوم دیگر در فرهنگ باستانی ایران، با رویدادهای سرنوشت ساز از تاریخ زندگی ایرانیان باستان هماهنگی یا پیوند یافته است.
گروهی این
جشن را یادگار پیروزی ایرانیان بر تورانیان میدانند، بدین روایت که در زمان منوچهر، پس از اشغال بخشهای زیادی از سرزمین ایران توسط سپاه افراسیاب تورانی، پیمان آشتی بر این گذاشته شد. که از سوی سپاه ایران از سرزمین تبرستان، تیری رها گردد و در هر جا بر زمین فرود آید، مرز ایران و توران باشد. بنابراین آرش، پهلوان دلیر ایرانی، جان بر کف و با تمام توان تیری را از کمان رها ساخت. این تیر در باور استورهای ایرانی توسط ایزد باد همراهی شد و در کنار رودخانه جیحون بر درختی نشست و در مرز ایران و توران را گستردهتر کرد.
در پی روایتی دیگر، در زمان ساسانیان و پادشاهی فیروز، هفت سال در ایران خشکسالی روی داد. مردم ناگزیر به دشت و صحرا روی آوردند و با نیایش های خود از پروردگار اهورامزدا درخواست باران کردند. پس از چندی بارش باران شروع شد و ایران از خشکسالی رهایی یافت. از آن سال به بعد، ایرانیان در چنین روزی به یکدیگر آب میپاشیدند و شادی میکنند. اکنون نیز زرتشتیان به باور سنتی خود،
جشن تیرگان را باشکوه و شادمانی ویژهای بر پا میدارند.
جشن تيرگان به همراه نوروز و مهرگان و سده از جمله مهمترين
جشنهای ايرانيان است که در گذشته برای ايرانيان اهميت زیادی داشت.
#جشن_تیرگان را پاس بداریم.
سننهای ملی خود را دوباره زندگی کنیم.
🔥 @Nationalism_IRANY 🔥