کانال رسمی کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران

💥#ضرورت دارد برای سلامت جامعه، مقابل مجازات اعدام بایستیم و هر یک به نوبه خود، به کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام بپیوندیم.

✍عاتکه رجبی

▪️در پنجمین هفته همراهی‌ام با این کارزار، تصمیم دارم مطالبی در خصوص "سیاست اقتدارگرا و اعدام" و "اعدام دسته‌جمعی زندانیان سال ۶۷" را بازنشر کنم.

"حکم اعدام، شنیع‌ترین شکل شکنجه است و شکنجه، شنیع‌ترین شکل حکم اعدام. هر دو هدف یکسانی دارند و ترکیبی هستند از رنج و مرگ."
رامیرز

▪️ سیاست اقتدارگرا و اعدام:
وجود حکم اعدام، هم‌سو با نظر طرفداران حکومتی است که قدرتی مطلق و انحصاری از جمله حق گرفتن زندگی شهروندان را دارد. به این ترتیب قربانی حکم اعدام، بزرگ‌تر از قاتل و مقتول و خانواده‌هایشان، یعنی کل جامعه است. در چنین شرایطی و در حالیکه حق شهروندان برای زندگی، مقدم بر حق دولت برای کشتن است، کدام قدرتمندتر و کدام مسلط‌ترند؟ این حقی که افرادی جان هم نوع خود را می‌گیرند، از کجا نشات می‌گیرد؟ قانون نماینده اراده عامه است که از مجموع اراده افراد پدید آمده، از این رو باید پرسید: چه کسی به افراد دیگر حق داده که حیات کسی را از وی باز گیرند؟ آیا نظامی با مجوز کشتن، نظامی خطرناک نیست؟ آیا شهروندان چنین نظامی، ممکن نیست قربانیان این نظام شوند؟ چه کسی از بقا و تداوم حکم اعدام سود می‌برد؟

ممکن است مجرمان برخی جرائم فجیع، با توجه به ضرورت تناسب وزن جرم و مجازات، شایسته مرگ باشند، اما آیا ما اجازه داریم آن‌ها را بکشیم؟ مجرمانی که خود در شرایط این نظام، پرورش یافتە و اعمال خشونت و جرم آنان نتیجەی سیاست‌های غلط و ناعادلانەی سیستم در مقابل خود جامعە است. بسیاری از کشتارها اشتباه‌اند و نظام‌های مجازات‌کننده مرگ نیز خطاکار و بالقوه خطرناک‌اند. نظام‌های حامی کشتار، اغلب خشن، محاسبه‌گر و برنامه‌ریزی شده هستند.

واکنش وحشیانه در برابر عمل وحشیانه، تداوم چرخۀ خشونت و سهیم شدن در استمرار فرهنگ خشونت است. محکومان ممکن است سزاوار سلب حیات باشند، اما ما نباید آنها را بکشیم، زیرا بهتر از آنها هستیم. این حقیقت که او یک قاتل است نباید به همان میزان از ما یک قاتل بسازد. مجازات باید خاستگاه حیات باشد و نه خاتمه حیات، بلکه باید در راستای تصحیح حیات باشد و بیشتر امری جبرانی باشد تا امری همچون کشتن حیات. بی‌اعتنایی نظام سیاسی به حیات شهروندان، بر آنان بازتاب منفی دارد. پیام صدور مجوز کشتن در هر نظامی این است که "کشتار همیشه خطا نیست" درحالیکه اعدام یا کشتن، قدرت تسلط بر زندگی افراد توسط حاکمیت را نشان می‌دهد که نه اثر مثبت دارد، نه اثر بازدارنده و نه اصلاح کننده است.

همچنین به این مهم باید اشاره داشت که یکی از سیاست‌های حکومت‌های اقتدارگرا جهت ایجاد رعب و پدید آوردن حالت متابعت و یکنواختی عقیدتی سیاسی در بین توده مردم، اعدام است.

▪️ اعدام زندانیان عقیدتی-سیاسی در تابستان ۱۳۶۷

در ماه‌های مرداد و شهریور ۱۳۶۷ چند هزار نفر زندانی سیاسی-عقیدتی به صورت مخفیانه، اعدام شدند.

بسیاری جوانانی در دهه دوم زندگی خود بودند که عمدتا به دلیل «داشتن اعلامیه و نه فعالیت مسلحانه» بازداشت شده بودند و در حال گذراندن محکومیت یا حتی محکومیتشان تمام شده بود. برخی تحت این عنوان که به خدا، جهان بعد از مرگ و روز رستاخیز اعتقادی ندارند به دار آویخته شدند.

در نخستین ساعات روز جمعه ۲۸ تیر ۱۳۶۷، حصارهای آهنینی بر گِرد زندانهای اصلی، در سرتاسر ایران کشیده شد. دروازه‌ها بسته و تلفن‌ها قطع شد. تلویزیون‌ها را از برق کشیدند و از توزیع نامه‌ها، روزنامه‌ها و بسته‌های دارویی در زندانها خودداری ورزیدند. ساعات ملاقات منحل و بستگان زندانیان را از حول و حوش زندانها پراکنده ساختند. به زندانیان دستور داده شد که در سلولهای خود باقی بمانند و از صحبت با نگهبانان خودداری کنند. رفت‌و‌آمد به مکانهای عمومی مانند درمانگاهها، کارگاهها، قرائت‌خانه‌ها، تالارهای تدریس و حياتها ممنوع شد.
طی فرمانی، به کمیسیونی ویژه اختیار داده شد اعضای سازمان مجاهدین خلق را بعنوان "محارب" و افراد وابسته به سازمانهای چپ را بعنوان "مرتد" اعدام کنند. ابتدا به آنها اطمینان دادند که محاکمه‌ای در کار نیست بلکه جریانی است به منظور اعلام عفو عمومی و جدا کردن مسلمانان از غیر مسلمانان. پس از این جلب اطمینان از افراد خواسته شد نام سازمانی را که قبلا به آن وابسته بودند و اعتقاد به دین اسلام را اعلام دارند.

کسانیکه پاسخ نامساعد میدادند بیدرنگ به اتاق ویژه‌ای هدایت میشدند. در آنجا انگشترها و عینکهایشان ضبط و به آنها گفته می‌شد وصیتنامه خود را بنویسید. سپس آنها را به سوی چوبه‌های دار پنهانی می‌بردند و در گروه‌های۶نفری به دار می‌آویختند. اعدام شدگان بدون اطلاع به خانواده‌ها، در گورهای دسته‌جمعی به خاک سپرده می‌شدند. بیشتر خانواده‌ها پس از چند ماه خبردار شدند که فرزندانشان اعدام شده‌اند.

*به سه شنبه های طوفانی در شبکه ایکس(توییتر) بپیوندید!*

گسترش اعدام ها ، انتقام سخت حکومت از #انقلاب_زن_زندگی_آزادی  است.
در دو هفته اخیر در هر ۵ ساعت یک انسان را به قتل حکومتی اعدام سپرده اند.
چهار زن مبارز #شریفه_محمدی #پخشان_عزیزی #وریشه_مرادی و #نسیم_غلامی_سیمیاری توسط بیدادگاههای حکومت اسلامی به حکم شنیع" بغی" متهم شده‌اند.
شریفه محمدی و پخشان عزیزی در طول سه هفته گذشته در دادگاه بدوی به اعدام محکوم شدند. وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری نیز سال قبل به همین حکم متهم شدند و این خطر وجود دارد که آنها نیز به اعدام محکوم شوند.
صدها جوان در زندانهای حکومت با حکم اعدام ، لحظه های زندگی را می شمارند.

زندانیان سیاسی، از پشت میله های زندان با تحصن و  اعتصاب غذا در #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام ، بر علیه  قتل حکومتی مبارزه می کنند.

خشم ما #دادخواهان و همه مردمی که سالهاست زخم کشتار و اعدام و قتل خیابانی عزیرانمان را بر تن داریم از قدرت حاکمان فاسد و جنایتکار بزرگتر است.
در روزهایی که سی و ششمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی  #تابستان_خونین۶۷ که به بزرگترین جنایت علیه بشریت بعد از جنگ جهانی دوم لقب گرفته است ، همراه با زندانیان سیاسی،  به کارزار سه شنبه های علیه اعدام بپیوندیم .

هر سه شنبه  با طوفان توییتری (شبکه ایکس) #نه_به_اعدام را به پرچم جهان انسانیت بدل کنیم.
در هر تجمع و گردهمایی علیه اعدام ها ، این چماق سرکوب و ارعاب، فریاد بزنیم و بر همه دیوارهای شهر ، نه به اعدام را بنویسیم.

کارزار #نه_به_اعدام امر مشترک همه ما مردم است که برای زندگی مبارزه می کنیم.
دادخواهان
۶ مرداد ۱۴۰۳
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

#زن_زندگی_آزادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی_ادامه_دارد
#ایستاده‌ایم_تا_پایان

💥سه‌شنبه های ضد اعدام در زندانها‎

‎ کاریکاتور از مانا نیستانی◾

#سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام 


https://linktr.ee/cfppi

💥 بیست‌و‌سومین هفته پیاپی از اعتصاب کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام" در زندانهای ایران؛
پیوستن زندان تبریز به کارزار نه به اعدام

درحالیکه تحریم گسترده نمایش انتخابات جمهوری اسلامی توسط مردم ایران توجه افکار عمومی در داخل و خارج از کشور را به خود جلب کرده است، زندانیان سیاسی در چندین زندان کشور سه‌شنبه ۱۲ تیرماه ۱۴۰۳ برای ییست‌سومین هفته پیاپی علیه صدور و اجرای حکم غیر انسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.

زندانیان اعتصابی کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در زندان اوین (بندزنان، بند ۸، بند ۶ و بند ۴)، زندان قزلحصار(واحد۳ و واحد ۴)، زندان تبریز (بند‌زنان)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم آباد، زندان خوی، زندان نقده ، زندان سقز و زندان مشهد در بیست‌وسومین هفته اعتصاب غذای خود شاهد پیوستن شماری از زندانیان سیاسی در زندان تبریز به این کارزار علیه اعدام بود.

#اعتصاب_غذا
#زندان_تبریز
#نابود_باد_جمهوری_اسلامی_ایران



https://linktr.ee/cfppi

💥پیوستن #آرمیتا_پاویر و #مریم_بایرامیان به کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

«آرمیتا پاویر» و «مریم بایرامیان» دو زندانی سیاسی به این کارزار پیوسته‌اند که در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام در زندان‌های ایران وارد «بیست‌ودومین هفته» شده است.


#رای_ما_سرنگونی
#رای_بی_رای
#سیرک_انتخابات

https://linktr.ee/cfppi

💥تداوم کارزار "سه‌شنبه‌های‌ سیاه نه‌‌ به اعدام" در بیست‌ودومین هفته؛ مشارکت زندانیان دوازده بند در کارزار نه به اعدام

زندانیان امروز سه‌شنبه پنجم تیر ماه در دوازده بند مختلف در هفت زندان کشور برای بیست‌دومین هفته برای مقابله به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند. تدوام کارزار "سه‌شنبه‌های سیاه نه به اعدام" در حالی است که شمار زندانیان مشارکت کننده در این کارزار هفته گذشته و با پیوستن ۹ زندانی عقیدتی واحد سه زندان قزلحصار افزایش یافت. بنا بر اطلاع منابع موثق امروز در زندان‌های اوین (بندزنان، بند۴، بند ۶ و بند ۸)، زندان قزلحصار ( واحد۳ و واحد ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم آباد، خوی، نقده، سقز و مشهد زندانیان برای بیست‌دومین هفته پیاپی علیه اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.

زندانیان اعتصابی #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
۵تیر۱۴۰۳

#بیانبه #نه_به_اعدام

💥پانزدهمین هفته متوالی اعتصاب غذا زندانیان در #سه‌شنبه‌های_نه‌_به_اعدام

از اول اردیبهشت تاکنون حداقل ۸۰ زندانی محکوم به اعدام در زندان‌های سراسر کشور اعدام شده‌اند؛ هفته گذشته زندانی سیاسی عقیدتی #انور_خضری پس از ۱۵ سال زندان و شکنجه در سکوت خبری اعدام شد.

در همین راستا زندانیان اعتصابی کارزار #سه‌شنبه‌های_نه‌_به_اعدام در زندان‌های اوین، قزلحصار، خرم آباد، خوی، نقده و ... در پانزدهمین هفته متوالی در روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

آنان ضمن اعتراض به اعدام‌ها از جمله اعدام انور خضری، نسبت به اعدام قریب‌الوقوع زندانی سیاسی عقیدتی #خسرو_بشارت که در #زندان_قزلحصار جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌است، هشدار داده و خواهان همبستگی جهت توقف این حکم شده‌اند.

این زندانیان همچنان تاکید کرده‌اند صدور حکم اعدام برای زندانیان گمنام و زندانیان سیاسی مانند #محمود_مهرابی نشان دهنده عزم حاکمیت برای سرکوب و ایجاد ارعاب در جامعه است و مجددا بر اتحاد جمعی برای توقف ماشین اعدام تاکید نموده‌اند.

@cfppi3