کانال رسمی کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران

اعلام #تحصن تعدادی از زندانیان سیاسی زن زندان اوین در حمایت از اعتراضات مردم ایران

شنیدن فریاد اعتراض مردم از پشت دیوارهای بلند و سرد زندان، به خون کشیده شدن جوانان و دانشجویان سرزمین‌مان و بازداشت معترضان چون جان کندن سخت است. دل‌های مان، فریاد های مان و مشت‌های مان هر لحظه با دل‌ها و فریادهای مردم است. مشتاقانه امیدواریم که این دیوارها فرو ریزد و در صورت آزادی بی‌شک در میان موج قدرتمند و خروشان اعتراضات و شانه به شانه به پاخاستگان و ستمدیدگان خواهیم بود. برای زنان، برای جوانان، برای دانشجویان، برای دانش‌آموزان، برای کارگران، برای معلمان، برای دگراندیشان، برای اقوام، برای اقلیت‌ها، برای کشته شدگان و برای تحقق آزادی و عدالت با مردم سرزمین‌مان همراه شده‌ایم؛ اکنون در این زندان در همراهی به پاخاستگان و در اعتراض به کشتار و خشونت و بازداشت وسیع و شکنجه معترضان و حمایت از اعتصاب، تحصن و تجمعات خیابانی، امروز در تاریخ ۱۴۰۱/۷/۱۱ در بند زنان اوین و در حصار دیوارها و در پشت میله های آهنین به تحصن می‌نشینیم.

زندان اوین، بند زنان

#نرگس_محمدی
#عالیه_مطلب‌زاده
#هستی_امیری
#ژیلا_مکوندی
#سپیده_کاشانی
#سپیده_قلیان
#ملیحه_جعفری
#الناز_اسلامی
#مهناز_طراح
#نازنین_محمدنژاد
#رها_عسگری‌زاده
#گلاره_عباسی

#مهسا_امینی
 #دانشگاه_شریف 
#اعتراضات_سراسری
#علیه_وضعیت_موجود
#اعتراضات_مردمی
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#جمهوری_اسلامی_نمیخوایم_نمیخویم
#حکومت_ضدزن_نمیخوایم_نمیخوایم
#Mahsa_Amini
#IranProtests
#FreeIranPoliticalPrisoners

دست نوشته ای از #ژیلا_مکوندی در روزهای سالگرد و یادبود جان باختن #ستار_بهشتی
https://wp.me/p9yWrK-26j
اون روز صبح از خواب که پاشدم سرم بشدت درد میکرد!حساس کردم که فشار خونم بالاست.به دفتر بندمراجعه کردم و گفتم که میخوام برم بهداری،گفتند لباس بپوش ده دقیقه ی دیگه اینجا باش بریم. وقتی رسیدم یکی از مراقب ها گفت : بشین تو حیاط تاماشین بیاد..نشستم و با بچه هایی که در رفت و امد بودند.صحبت کردم و تو حیاط کوچیکمون قدم زدم . بیست دقیقه ای گذشت.سرکی به دفتر کشیدم که ماشین چی شد.گفتند.ماشین نیست برو بالا تو بند ماشین که اومد از آیفون صدات میکنیم.سرم بشدت درد میکرد،رفتم بالا بچه ها گفتند چی شد؟ نرفتی! گفتم که ماشین نبود.یکی گفت خب پیاده میرفتید.پنج دقیقه راه که بیشتر نیست.رو تخت دراز کشیدم حالم اصلن خوب نبود.ظهر شده بود و خبری از ماشین نبود. دوباره رفتم پایین تا بگم چقدررحالم بده ، با عصبانیت گقتم قراره ماشین تولید کنید ماشین های بهداری چی شدند.همون آمبولانس کثیف همیشگی رو بفرستید.اصلن منو پیاده ببرید.حالم خیلی بده‌ سرم داره از درد میترکه کلی با مسئول اونجاجر و بحث کردم ودر آخر با عصبانیت گفتم که دیگه نمیخوام برم درمانگاه!
برای همه سوال بود که چه اتفاقی افتاده که یک ماشین توی درمانگاه در دسترس نیست.هر جوری بود ناهارمو خوردم، سردردم بیشتر شده بود،احساس میکردم مویرگهای سرم داره پاره میشه، غروب بود که اومدن دنبالم که بیا بریم دکتر ! گفتم: درمانگاه نمیام
وقتی دیدند تصمیمم جدی است گفتند که باید بنویسی که با میل خودت درمانگاه نمیری با اصرار دوستان راهی درمانگاه شدم وقتی رسیدم خیلی شلوغ بود.بچه های سیصد و پنجاه هم بودند.جو اونجا خیلی ملتهب بود..یواشکی پرسیدم چی شده همه تون اینجایید؟
اونجا بود که فهمیدم ستار بهشتی کشته شده،
فشارم خونم نوزده شده بود بهم ریخته وعصبی بودم با دکتر شیفت شب دعوام شده بود.گقتم میخواهید منو هم بکشید از ساعت ۹ صبح تا ۷ بعد از ظهر منتظر نگه داشتید اگه مویرگهای سرم از فشار خون پاره میشد چی ....
بعد از تزریق آمپول و داروهایی که دادند
برگشتم تو بند خیلی داغون بودم بچه ها پرسیدند چی شده بود.واقعا ماشین نداشتن؟ که شما رو درمانگاه نمیبردند؟
گفتم نه !
واسه این بودکه یه کارگر جوان وبلاگ نویس به نام #ستار_بهشتی رو زیر شکنجه کشتن .....
#ژیلا_مکوندی
#ستار_بهشتی
#زندان_اوین