■ در توضیح عکس ضمیمه:
البته مشخصه که وسع و تمکن هر کسی نمیرسه که بره اینجا
مقایسه همین مورد با چهار گوشه محروم و فقیر کشور کافیه برای انتقاد از عدالتی که نیست...
بعد چیزی از کامو به یادم میآید و گوگل میکنم:
● اگر نتوان آزادی و عدالت را يک جا داشت و من مجبور باشم ميان اين دو يکی را انتخاب کنم آزادی را انتخاب میکنم تا بتوانم به بیعدالتی اعتراض کنم.
#آلبر_کامو● اگر مرا به انتخاب بین عدالت و آزادی مخیر کنند من آزادی را انتخاب میکنم. چرا که در یک جامعه آزادِ غیرعادلانه، من آزادیِ دفاع از عدالت را دارم ولی در یک جامعه، که به نام عدالت؛ آزادی مرا گرفته باشند، اگر عدالت محقق نشود من آزادی اعتراض را هم ندارم!
#کارل_پوپر● آزادی مطلق، عدالت را به سُخره می گیرد.. عدالت مطلق، آزادی را انکار می کند. برای اینکه بتوان به نتیجه رسید، این هر دو، باید محدودیت های خود را در بطن دیگری بیابند.
آلبر کامو
● «اگر کسی آزادی شما را برباید، مطمئن باشید که نان شما نیز در معرض تهدید است»
کامو
بعد دوباره به فکر فرو میروم: اگر آزاد بودم که اعتراض کنم؛ حتا تا سرحد کنار زدن پردهها، و کسی نشنید چه؟!
شاید ما پس از مدتها شنیدن و لال بودن، اکنون گویا و ناشنوا هستیم در آلودگی صوتی دنیای اینترنت و نجواهای نا آشنا به گوشمان. انگار که هر کدام از ما از کهف خویش پس از ۳۰۰ بار چرخیدن به دور خورشید بیدار و پرت شدهایم به جهان مدرن...
بعد باز یادم میآید:
هیهات منالذله...
تازه میفهمم که این هیهات از جنس فریاد درد و یأسی است که "حلاج سربه دار تنها قطرهای از اقیانوسش بوده... ما که باشیم پس..؟!
#عباس_بیک_پور #قلندر🆔 @Bookzichttp://seeiran.ir/جزیره-کوشک/