بووکە بارانە

‍ ‍ ‍ ‍ "یک داستان کودک زیبا و گیرای زیست محیطی"

شهرام اقبال زادە
نویسندە، مترجم، ویراستار و منتقد ادبی

یکی از انشاهای تکراری و کلیشه‌ای کودکی ما "علم بهتر است یا ثروت؟" بود. پاسخ دلخواه معلم‌های آن‌زمان، البته "علم" بود؛ فارغ از این‌که کدام علم و چگونگی کسب ثروت.

مگر یکی از رهاوردهای علم انواع تکنولوژی، تکنولوژی تسلیحاتی نیست؟ مگر بمب اتمی نبوده، که هیروشیما و ناکازاکی را به خاک و خون کشید؟ مگر بمب شیمیایی که کودکان و غیرنظامیان را، در حلبچه، نابود کرد، محصول کارخانه‌های گاز خردل آلمان نبود؟ مگر کارخانه‌هایی امثال لاکهید مارتین از طریق تولید انواع سلاح‌های کشتار جمعی، کرور کرور به بازار اسلحه- جبهه‌های جنگ و تقویت میلیتاریسم و کارگزاران سیاسی‌شان، دلار بر دلار‌ نمی‌گذارد؟ مگر پیامد این جنگ‌ها، گذشته از کشتار هزاران هزار کودک و غیر‌نظامیان، آلودگی زیست‌محیطی و گرمایش زمین نیست؟

یکی از پیامد‌های انواع صنایع آلاینده، آب شدن برف و یخ موجود در قطب نیست؟
آیا می‌توان با شعر و داستان‌های کودک، به چنین مسائل خطیری پرداخت؟ مگر برخی از دوستان ادبیات کودک، نمی‌گویند "کار ادبیات فقط سرگرمی و لذت‌بخشی و خلق زیبایی است، نه آموزش" ؟!
آیا ایجاد چنین دوگانه‌ای به ظاهر متضادی درست است؟

به نظر می‌رسد این دوگانه‌سازی‌ها، ناشی از تفکر ایستا و منطق ارسطویی "یا این یا آن" از یک‌سو، و آموزش عقیدتی واپسگرای حاکم بر آموزش و پرورش باشد، وگرنه نقش ادبیات کودک، سرگرمی و لذت‌بخشی و خلق زیبایی توامان است، که در عین‌حال معرفت بخش است و هم از طریق برانگیختن عاطفه و به‌سامان کردن آن بە پالایش روان و گسترش تخیل و تفکر کودک منجر خواهد شد، یعنی نوعی آموزش ضمنی و غیرمستقیم و غیر آمرانه و غیرتحمیلی.
در واقع ادبیات کودک روایتی است انتقادی و تفکر برانگیز و زیبا و گیرا.

اکنون جبار شافعی زاده نویسنده و شاعر و منتقد و پژوهشگر ادبی و کنشگر فرهنگی فعال و فیلم‌ساز کرد و بانی جایزه‌ی ادبیات کودک "شوناس" در کامیاران، گذشته از آثار فارسی و کردی پیشین، داستان جدیدی درباره‌ی یک توله‌خرس قطبی، خلق کرده، که خواندن آن را به همه‌ی کودکان، پیشنهاد می‌کنم.

این داستان را انتشارات میچکا، در مجموعه داستان‌های "صلح با طبیعت" منتشرکرده است.

#شهرام_اقبال_زاده
#جبار_شافعی_زاده
#چە‌کسی‌می‌تواند_بە‌یک‌خرس‌قطبی_کمک‌می‌کند
#انتشارات_میچکا
#ادبیات_کودک
👇👇👇
@Bookabarana

"طولانی‌ترین شب"

نویسنده: ماریون دین باور
تصویرگر: تد لوین
مترجم: پانته‌آ اقبال زاده
ناشر: میچکا تهران ۱۴۰۱
بلندخوانی:شقایق مهرابی
آماده‌سازی:دبیرخانه‌ی مهرواره‌ی کشوری ادبیات کودک شوناس


#پانته_آ_اقبال_زاده
#شهرام_اقبال_زاده
#ادبیات_کودک_شوناس
#کردستان_کامیاران_تیرماه

👇👇👇
@ShonasStoryKurdistan

"طولانی‌ترین شب"

نویسنده: ماریون دین باور
تصویرگر: تد لوین
مترجم: پانته‌آ اقبال زاده
ناشر: میچکا تهران ۱۴۰۱
بلندخوانی:شقایق مهرابی
آماده‌سازی:دبیرخانه‌ی مهرواره‌ی کشوری ادبیات کودک شوناس


#پانته_آ_اقبال_زاده
#شهرام_اقبال_زاده
#ادبیات_کودک_شوناس
#کردستان_کامیاران_تیرماه

👇👇👇
@ShonasStoryKurdistan

🔶درباره‌ی ادبیات کودک

🖊 نویسنده: شهرام اقبال‌زاده مشاور ادبیات کودک میچکا

هر پدیده‌ای تاریخ خاص خود را دارد. «ادبیات کودک» نیز از این اصل فراگیر پیروی می‌کند. امروز «ادبیات کودک» را در گسترده‌ترین مفهوم آن می‌توان کلیه‌ی متن‌هایی به شمار آورد که کودکان و نوجوانان می‌خوانند و عواطف، تخیل و تفکر آن‌ها را برمی‌انگیزد و می‌پروراند.
«ادبیات کودک» مراحل مختلفی را از سر گذرانده است اما نباید از نظر دور داشت که این مفهوم ترکیبی، به معنی دقیق آن «پدیده‌ای» مدرن است. برخی از پژوهشگران از جمله «مونرو چادویک» و «کرشا چادویک» معتقدند «هیچ یک از انواع ادبیاتی که به نظر ما رسیده است، نشان نمی‌دهد که اصل و سرچشمه‌ای متأخر داشته باشد. کمتر تردیدی وجود دارد که ادبیات جهان متمدن دست کم تاریخی چند هزار ساله دارد.» و بر آنند که «هنوز اقوامی در جهان هستند که ادبیاتی بس پرورده و تکامل‌یافته دارند، ولی تا روزگار اخیر از نوشتن برای مقاصد ادبی استفاده نکرده‌اند، هر چند با فن خطابت و خط هزاران سال است که آشنایی دارند»؛ «بیشتر انواع ادبیاتی که ما با آن‌ها آشناییم، در میان مردمانی یافت می شود که نوشتن به طور کلی برای آن‌ها مجهول و ناشناخته است، یا تا دیروز مجهول و ناشناخته بوده است»؛ «نوعی ادبیات - ظاهراً مشابه و متناظر با ادبیات و انواع موجود - پیش از این زمان وجود داشته است»؛ «کسانی که توجه‌شان بر تاریخ یک ادبیات خاص متمرکز است، تمایل دارند بر این واقعیت تأکید کنند که چنین روایاتی با روایاتی که به طور دقیق به مرحله‌ی نوشتاری متعلق است، نکات مشترک بسیار دارند»؛ «این محققان معمولاً شباهت‌ها و همانندی‌هایی میان روایت شفاهی [و نوشتاری] می‌بینند».
در ایران نیز پژوهشگرانی چون «محمدهادی محمدی» و «زهره قایینی» در سلسله آثار «تاریخ ادبیات کودکان ایران» با چنین اعتقادی به ریشه‌یابی و پیکاوی تاریخ ادبیات کودکان ایران پرداخته‌اند؛ هر چند بین «تاریخ ادبیات نوین کودکان» با پیشینه‌ی دیرپای آن تفاوت قائلند.
در ایران نیز پژوهشگرانی چون «محمدهادی محمدی» و «زهره قایینی» در سلسله آثار «تاریخ ادبیات کودکان ایران» با چنین اعتقادی به ریشه‌یابی و پیکاوی تاریخ ادبیات کودکان ایران پرداخته‌اند؛ هر چند بین «تاریخ ادبیات نوین کودکان» با پیشینه‌ی دیرپای آن تفاوت قائلند.
برخی از پژوهشگران هم‌چون توران میرهادی اعتقاد دارند «ادبیات کودک» تا مرحله‌ی پیدایش آن به عنوان رشته‌ای مستقل چهار مرحله را از سر گذرانده است: مرحله‌ی آفرینش و انتقال آثار ادبی به صورت شفاهی، مرحله‌ی گردآوری و نوشتن آثار ادبی شفاهی، مرحله‌ی آفرینش ادبی با الهام گرفتن از آثار ادبی شفاهی و مرحله‌ی آفرینش ادبی ویژه‌ی کودکان و نوجوانان»؛ «پیدایش این چهار مرحله در بعضی از سرزمین‌ها و کشورها چند هزار سال و در بعضی دیگر چند صد سال یا کمتر از آن به طول انجامیده است»؛ «اما در این سیر تحول آغاز یک مرحله همواره با پایان مرحله‌ی قبل هم‌زمان نبوده است و امروزه معمولاً هر چهار مرحله با هم وجود دارد».

برای خواندن ادامه مطلب روی لینک زیر کلیک کنید:👇👇
🌐🌐https://b2n.ir/801259
#میچکا #شهرام_اقبال_زاده

وتووێژ لەگەڵ:
شەهرام ئێقباڵ زادە
نووسەر، وەرگێڕ و ڕەخنەگری ئەدەبی

#ادبیات اقلیت
#آینده مطالعات کودکی
#ترجمه در ادبیات کودک
#سیاست و ادبیات کودک
#فولکلور در جهان معاصر
#جهانی شدن، کودک و ادبیات کودک
#مفهوم کودک کلاسیک، مدرن و پسامدرن
#جایگاه زبان مادری در ادبیات کودک
#شهرام اقبال زاده
#جبار شافعی زاده
#گفتگوی ادبی
#کانال تلگرام بووکه‌بارانه

👇👇👇
telegram | instagram