بووکە بارانە

‍ ‍ ‍ ‍ "یک داستان کودک زیبا و گیرای زیست محیطی"

شهرام اقبال زادە
نویسندە، مترجم، ویراستار و منتقد ادبی

یکی از انشاهای تکراری و کلیشه‌ای کودکی ما "علم بهتر است یا ثروت؟" بود. پاسخ دلخواه معلم‌های آن‌زمان، البته "علم" بود؛ فارغ از این‌که کدام علم و چگونگی کسب ثروت.

مگر یکی از رهاوردهای علم انواع تکنولوژی، تکنولوژی تسلیحاتی نیست؟ مگر بمب اتمی نبوده، که هیروشیما و ناکازاکی را به خاک و خون کشید؟ مگر بمب شیمیایی که کودکان و غیرنظامیان را، در حلبچه، نابود کرد، محصول کارخانه‌های گاز خردل آلمان نبود؟ مگر کارخانه‌هایی امثال لاکهید مارتین از طریق تولید انواع سلاح‌های کشتار جمعی، کرور کرور به بازار اسلحه- جبهه‌های جنگ و تقویت میلیتاریسم و کارگزاران سیاسی‌شان، دلار بر دلار‌ نمی‌گذارد؟ مگر پیامد این جنگ‌ها، گذشته از کشتار هزاران هزار کودک و غیر‌نظامیان، آلودگی زیست‌محیطی و گرمایش زمین نیست؟

یکی از پیامد‌های انواع صنایع آلاینده، آب شدن برف و یخ موجود در قطب نیست؟
آیا می‌توان با شعر و داستان‌های کودک، به چنین مسائل خطیری پرداخت؟ مگر برخی از دوستان ادبیات کودک، نمی‌گویند "کار ادبیات فقط سرگرمی و لذت‌بخشی و خلق زیبایی است، نه آموزش" ؟!
آیا ایجاد چنین دوگانه‌ای به ظاهر متضادی درست است؟

به نظر می‌رسد این دوگانه‌سازی‌ها، ناشی از تفکر ایستا و منطق ارسطویی "یا این یا آن" از یک‌سو، و آموزش عقیدتی واپسگرای حاکم بر آموزش و پرورش باشد، وگرنه نقش ادبیات کودک، سرگرمی و لذت‌بخشی و خلق زیبایی توامان است، که در عین‌حال معرفت بخش است و هم از طریق برانگیختن عاطفه و به‌سامان کردن آن بە پالایش روان و گسترش تخیل و تفکر کودک منجر خواهد شد، یعنی نوعی آموزش ضمنی و غیرمستقیم و غیر آمرانه و غیرتحمیلی.
در واقع ادبیات کودک روایتی است انتقادی و تفکر برانگیز و زیبا و گیرا.

اکنون جبار شافعی زاده نویسنده و شاعر و منتقد و پژوهشگر ادبی و کنشگر فرهنگی فعال و فیلم‌ساز کرد و بانی جایزه‌ی ادبیات کودک "شوناس" در کامیاران، گذشته از آثار فارسی و کردی پیشین، داستان جدیدی درباره‌ی یک توله‌خرس قطبی، خلق کرده، که خواندن آن را به همه‌ی کودکان، پیشنهاد می‌کنم.

این داستان را انتشارات میچکا، در مجموعه داستان‌های "صلح با طبیعت" منتشرکرده است.

#شهرام_اقبال_زاده
#جبار_شافعی_زاده
#چە‌کسی‌می‌تواند_بە‌یک‌خرس‌قطبی_کمک‌می‌کند
#انتشارات_میچکا
#ادبیات_کودک
👇👇👇
@Bookabarana

🟢بسیاری از چالش‌ها، اشتباهات و حتی سردرگمی در انتخاب هایمان در زندگی ناشی از این است که شناخت کافی ازنقاط قوت و ضعف،ارزش ها،انگیزه ها و ویژگی‌های خود نداریم.حتی یک زمانی خواسته ها و نیازهای درونی خودمون را سرکوب می کنیم و دنباله رواهدافی هستیم که نمی دانیم چرا باید انتخابشان کنیم.

وقتی به شناخت خوبی از خودمان برسیم ، پیش از قرار گرفتن در یک موقعیت، از انتخاب رشته و شغل گرفته تا ورود به یک رابطه عاطفی می توانیم بدون اینکه خودمان را قضاوت یا سرزنش کنیم کم‌وبیش حدس بزنیم که کجاها ممکن است کم بیاوریم اشتباه کنیم یا کنترل خود را از دست بدهیم.این شناخت می‌تواند نقش پیشگیری‌کننده داشته باشد.حتی به فرض این‌که نتوانیم از وقوع یک اتفاق ناخوشایند پیشگیری کنیم، همچنان خودشناسی می‌تواند به ما کمک کند تا از چنین شرایطی راحت‌تر عبور کنیم. در اینصورت شما به مشاهده‌گر خودتان تبدیل شوید. همچنین هرچقدر در شناخت خودمان قوی‌تر شویم، تفاوت‌های فردی را هم بهتر درک می‌کنیم و مهارت ارتباطی و همدلی ما نسبت به فرزندمان ، شاگردان و دیگران قوی تر می شود.
از آنجا که ویژگی های شخصیتی ما بر روی فرزندپروریمان تاثیر می گذارد و انتخاب های فرزندانمان را جهت می دهد ضروری است که در ابتدا ما خودمان شناختی نسبت به خودمان داشته باشیم.
اگر به دنبال راهی برای رهایی از سردرگمی در انتخابات خود در زندگی شخصی،تحصیلی و حرفه ای هستید سمینار شناخت خود در مسیر توسعه فردی را به شما پیشنهاد می کنم تا با آگاهی از منابع شناخت خود به عنوان یک استراتژی مسیر زندگی خود را معنادار و هدفمند بسازید.

.
📍لطفا جهت ثبت نام و شرکت در وبینار دایرکت اینستاگرام پیام دهید.
.
#میچکا #توسعه_فردی #انتشارات_میچکا