°• شـــــعر خـــــوب

‌
📖 #شعر_بلند

‏━━━━━━━━━━━
شادم که در شرار تو می‌سوزم
شادم که در خیال تو می‌گریم
شادم که بعد وصل تو، باز این‌سان
در عشق بی‌زوال تو می‌گریم

پنداشتی که چون ز تو بُگسستم
دیگر مرا خیال تو در سر نیست؟
امّا چه گویمت که جز این آتش
بر جان من، شراره‌ی دیگر نیست

شب‌ها چو در کناره‌ی نخلستان
کارون ز رنج خود به خروش آید،
فریادهای خسته‌ی من گوئی
از موج‌های خسته به گوش آید

شب لحظه‌ای به ساحل او بنْشین
تا رنج آشکار مرا بینی
شب لحظه‌ای به سایه‌ی خود بنگر
تا روح بی‌قرار مرا بینی

من با لبان سردِ نسیم صبح
سر می‌کنم ترانه برای تو
من، آن ستاره‌ام که درخشانم
هر شب در آسمانِ سرای تو

غم نیست گر کشیده حصاری سخت
بین من و تو، پیکر صحراها
من، آن کبوترم که به تنهایی
پر می‌کشم به پهنه‌ی دریاها

در دل چگونه یاد تو می‌میرد؟
یاد تو، یاد عشق نخستین است
یاد تو، آن خزان دل‌انگیزی‌ست
کو را هزار جلوه‌ی رنگین است...

● #فروغ_فرخزاد
‏━━━━━━━━━━━

‏💎 ‌@Best_Poems
‌

‌
📖 #شعر_بلند

‏━━━━━━━━━━━
آدمی را حبّ و بغض چیزی از هر جنس و نوعی
جای گیرد در دل اوّل، یا به خصلت یا به عادت

وآنگه از این‌سو و آن‌سو گرد هم آرَد فراهم
هر کجا بیند بیانی از کسی بر وفق حاجت

گر به دینش می‌کِشد دل، خیزد از فرط تعلّق
تا مدد گیرد ز عقل و نقل و استنباط و حجّت

ور به کُفرش خاطر آساید، پی اثبات دعوی
صدسخن گوید به حجّت، صددلیل آرَد به صحّت

در نهانگاه ضمیر خویشتن چندان که کاود
درنیابد علّت آن را، که پنهان است علّت

وآن عوارض کز ریا یا طبع در هر فرقه بینی
نیست الّا اُنس‌وعادت، چیست غیر از رسم‌وسنّت

گر کسی گوید که علم و تربیت را چیست حاصل
گویم آن را در طبایع مختلف آمد اصابت

نفْس را اوّل شمار، آنگاه علم و تربیت را
هیچ اوّل را نبینی تابع آخر به رُتبت

نفْس را بیم از لگام تربیت یا علم نبْود
هم مگر فضل خدایش بازدارد از ضلالت

کم بُود آن‌کس که یابد اعتقادی سخت و مانَد
خالی از حبّ و عداوت، پُر ز انصاف و عدالت

آدمی را هرچه نیکوتر به چشم عقل بینی
بازنشناسی، که خود را بازنشناسی به‌غایت...

● #امیری_فیروزکوهی
‏━━━━━━━━━━━

‏💎 ‌@Best_Poems
‌