گاهی از خود می‌پرسم طی سی‌سال، چه چیزها که آموخته‌ام و چه بسیار آموزه‌هایی که می‌توانست به جای تجربه شدن، به من آموخته می‌شد و نشد و در این صورت می‌توانستم کارآمدتر عمل کنم.
در یک نگاه، وقتی به نظام آموزشی چه در مدرسه و چه دانشگاه نگاه می کنم، وجودم سراسر خشم و حسرت می شود.
چه ساعت‌ها که صرف یادگیری و حل مساله‌های "ک.م.م" و "ب.م.م" یا محاسبه‌ی تانژانت و کُتانژانت کردم و فرمول بَنزَن و اسیدسیتریک را در ذهن ذخیره ساختم اما برای یک ساعت هم کسی درباره‌ی مسایلی همچون
#هدف گذاری،
#برنامه_ریزی در زندگی،
#ارتباطات،
#انتخاب_شغل، "بایدها و نبایدهای زندگی" و ... صحبت نکرد و آموزشی داده نشد.
.
یکی از مربیان اسب، به من می‌گوید: "ما برای
تربیت اسب‌هایی که از اروپا می‌آید تنها باید یک کار کنیم و آن این که چیزی به این اسب‌ها
#آموزش ندهیم تا خراب نشوند!"
.
اینک حکایت نظام آموزشی کشور و هنر پدر و مادرهاست که گاه با آموزش خود، چه ها بر سر کودکان می‌آورند و نتیجه‌اش می‌تواند حسرت و حرمان باشد و دست کم من به آن دچارم و بر این باورم می‌توانستم به مراتب بهتر باشم.
#عمر #حسرت #آموزش #نظام_آموزشی #تربیت✍️احمدرضانخجوانی، مدیرعامل شاتل
📷 @a_nakhjavani 🌱🌼🌱@i20TA30
Иран
