کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گرد

🟥 نامه سرگشاده آبتین بهرنگ (محمد غلامزاده) از زندان فشافویه، خطاب به دانشجویان سراسر کشور



دوستان عزیز دانشجو
یاران دبستانی؛ این نامه را در حالی می‌خوانید که بیش از ۸۰ روز از شروع اعتراضات سراسری مردم ایران برای احقاق حقوق مدنی و دموکراتیک خود می‌گذرد.
فاجعه‌ی مرگ مرحوم مهسا امینی، جرقه‌ای شد برای شعله‌ور شدن خرمن انباشته خشم مردم، خشمی بر‌امده از سال‌ها تبعیض و سرکوب سیستماتیک، نقض حقوق مدنی و آزادی‌های سیاسی ملت که علی‌رقم بیان صریح و مسالمت‌آمیز این خواست‌ها، هرگز پاسخی جز سرکوب و اختناق بیشتر نگرفته است.
یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های این حرکت اعتراضی، حضور جدی و اثر گذار جنبش دانشجویی در کنار ملت در این اعتراضات بوده است. این حضور بار دیگر دانشگاه را مانند ۸۰ سال گذشته، در جایگاه شایسته‌اش در پیگیری مطالبات ملی قرار داده است.

دوستان عزیز
هزینه‌های سنگینی که در هفته‌های گذشته بر پیکره جنبش دانشجویی تحمیل شده است گواه تاثیرگذاری ژرف دانشگاه و جنبش دانشجویی در این حرکت شکوهمند اعتراضی است.
بازداشت‌های گسترده، بازجویی‌های تحت فشار و شکنجه، ورود نهاد های امنیتی با تمام قدرت برای ضربه زدن به حرکت دانشجویان و درنهایت صدور احکام فله‌ای در دادگاه‌های چند دقیقه‌ای تنها گوشه ای از تعرض نهاد قدرت به حریم دانشگاه بوده است.

اینک بار دیگر فرزندان ملت ایران در دانشگاها در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و مطالباتی را فریاد می‌زنند که در تمام دهه‌های گذشته همواره در کانون خواست‌ها و تلاش‌های جنبش دانشجویی بوده است. امروز خیابان‌های تمام ایران به راه‌روهای دانشگاه پیوند خورده است  و بندهای زندان‌ها می‌توانند هر کدام یک کلاس دانشگاه باشند.

همکلاسی‌ها و هم‌قطاران عزیز،
من نیز مانند بسیاری از دانشجویانی که در هفته‌های گذشته قربانی سرکوب سیستماتیک و احکام سنگین قضایی شده‌ام، در روز دانشجو بر پایبندی خود به آرمان‌های ملت ایران و جنبش دانشجویی تاکید می‌کنم و به صراحت می‌گویم که این هزینه ها هیچ تاثیری در پایبندی من به آرمان‌ها و مطالبات ملت‌ ایران نداشته و نخواهد داشت. به عنوان کوچک‌ترین عضو جنبش اصیل دانشجویی از شما تقاضا می‌کنم که مشعل جنبش دانشجویی را در صفوف برهم فشرده‌ی مردم فروزان نگاه‌ دارید.

دانشگاه تنها در همراهی با مردم زنده خواهد ماند و تجربه تاریخی به ما آموخته است عقب نشینی در برابر خودکامگی هیچ دستاورد کوتاه مدت یا بلند مدتی ندارد. هماهنگی گسترده‌تر در میان دانشگاه‌های مختلف و تداوم نقش آفرینی در حرکت اعتراضی مردم ایران است که میتواند راهگشا روزهای روشن‌تر فردا باشد. سپیده ای که سرانجام از پس راه پر خون، بر بام ایران ما خواهد دمید.

آبتین بهرنگ شانزدهم آذر ۱۴۰۱


آبتین بهرنگ (#محمد_غلامزاده) دانشجوی دکتری علوم‌سیاسی دانشگاه تهران که در سوم مهر ۱۴۰۱ بازداشت شده و در ۲۳ آبان ۱۴۰۱ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، توسط قاضی صلواتی به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و ... محکوم شده است.


#شانزده_آذر
#دانشگاه_تهران

۱۴۰۱/۹/۱۶

دانشکده فنی

#شانزده_آذر_روز_دانشجو #دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد

🔴ویدئویی دیگر از تجمع دانشجویان دانشکده ادبیات علامه با شعارهای:

"پیش بسوی زندگی، زنانگی تنانگی"
"نافرمانی کنش‌گری، پیکار تا برابری"

#شانزده_آذر
#دانشگاه_علامه
#اعتراضات_دانشجویی
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر

🔴🔴دانشجویان بازداشتی دانشگاه اصفهان

#یونس_مشایخی
#فاطمه_نائبیان
#اسما_گنجی‌زاده
#احسان_بابامیر
#امیرحسین_قادری‌چاشمی
#علی_مومنی
#محسن_ابولی‌نسب
#فهیمه_سلطانی
#ابوالفضل_نوروزی
#محمدمهدی_خسروی
#احسان_کریمی
#ضحی_عبدی
#رضا_رشیدی
#زینب_نصیری


#شانزده_آذر
#دانشگاه_اصفهان
#من_از_یادت_نمی‌کاهم

https://t.me/behnima/33709

🟥بیانیه‌ی مشترک دانشگاه‌های تهران در آستانه‌ی ۱۶ آذر ۱۴۰۱


«بگذارید این وطن دوباره وطن شود

بگذارید دوباره همان رویایی شود که بود.

بگذارید پیشاهنگ دشت شود

و در آن جا که آزاد است منزلگاهی بجوید.

این وطن هرگز برای من وطن نبود.»


فریادمان بیش از هشتاد روز است که در تمام کشور شنیده شده. آواز «زن زندگی آزادی» امید آینده‌ای دیگر را در دل‌های‌مان زنده کرده است و حال که ۱۶ آذر فرا می‌رسد، باری دگر گرد هم می‌آییم تا نشان دهیم مقاومت جاری است. ستم‌هایی که در این مدت بر دانشگاه‌ها و تمام مردم این کشور رخ داده بر هیچ‌کس پوشیده نیست. کشتارها و سرکوب‌ها از یادمان نرفته است. احکامی که در بیدادگاه‌ها صادر شده تا عزیزان‌مان را از ما بربایند، فراموش نشده‌اند. شهیدان‌مان را زنده می‌داریم! اما مگر اعتراض ما تنها به این مدت خلاصه می‌شود؟

یادمان نرفته است که چطور سفره‌های پدران و مادران‌مان را خالی کردید و هرگونه اعتراض آن‌ها را با باتوم‌های‌تان پاسخ دادید. یادمان نرفته که چگونه هرجا علیه سیاست‌های اقتصادی رذیلانه‌تان اعتراضی شد با وحشی‌گری به آن‌ها حمله بردید. آیا زمانی که کارگران را در بند کشیدید و یا معلمان را که برای حقوق بدیهی خود اعتراض کردند ربودید و سرکوب کردید را از یاد برده‌اید؟ امکان زیستن را از بین بردید و آن هنگام که برای رهایی تلاشی شد، سرکوب را بر ما نواختید. ما همچنان تاکید داریم که «فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم» بوی خون‌های ریخته‌شده در آبان ۹۸ همچنان می‌آید. ما از یاد نمی‌بریم. 

برای آب اعتراض کردیم کشتید! برای نان اعتراض کردیم کشتید! ما فراموش نکرده‌ایم. دلاوری‌های عزیزان کرد و بلوچ‌مان را نمی‌توانید پاک کنید و ما متحدان آنانیم و هم‌صدا با آنان فریاد می‌زنیم: «کرد و بلوچ و آذری(ترک)، آزادی و برابری.» ما دانشجویان، متحد تمام آنانی هستیم که در طی این سال‌ها علیه زنجیرهای سلطه‌ی شما مبارزه کردند. ما از تبار آنانی هستیم که ظلم و جور شما را نپذیرفتند. اشتباه نکنید که امسال تنها دلیل آمدن‌مان در روز ۱۶ آذر، ۸۰ روز اخیر است. ما برای تمام آن سال‌هایی می‌آییم که دانشجویان، کارگران، معلمان و مردم‌مان را سرکوب کردید.

با هم کلاسی‌های‌مان سخنی داریم: ۱۶ آذر روزی‌ست که نماد عدالت‌طلبی و آزادگی دانشجویان است. البته که تاریخ جنبش دانشجویی روزهای بی‌شماری دارد که تبلور آزادی‌خواهی و برابری طلبی‌مان است؛ هم‌چون اتفاقات کوی دانشگاه در سال ۷۸.  اما ۱۶ آذر سال‌هاست که روزی نه برای دانشجویان که برای تمام کسانی است که علیه سلطه‌ ایستادگی می‌کنند. برای تمام آنان که برابری و آزادی را برای آینده‌ ‌می‌خواهند. عزیزان، این روز را از آن خود کنید نه چون برای دیگرانی می‌آیید، نه چون دوستان‌مان در بندند. خیر! برای خودتان بیاید! این زندگی شماست که هر روز سلب می‌شود. این آینده‌ی خودتان است که تیره می‌شود. این خانه‌ی شماست که ویران می‌شود. این خود شما هستید که به زنجیر کشیده شده‌اید. برای خودتان به میدان بیاید. تنها با پیوستن به یکدیگر می‌توانیم این زنجیرها را تماما بشکنیم.
از اساتیدمان نیز می‌خواهیم که ما را در این روز تنها نگذارند. شما نیز زمانی دانشجو بودید. باردیگر در کلاس درس آزادی و برابری دانشجو شوید.

ما دانشجویان در اتحاد با دیگر اقشار جامعه و تمامی مردم، در این روز به دانشگاه‌ها می‌آییم و خانه‌‌ی‌مان را از دشمنان‌مان پس می‌گیریم.
«دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»

◾️دانشگاه‌های امضاکننده‌ی این بیانیه:
دانشگاه تهران
دانشگاه علامه‌ طباطبایی
دانشگاه تربیت مدرس
دانشگاه بهشتی
دانشگاه الزهرا
دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات


#شانزده_آذر
#اعتراضات_دانشجویی
#یازدهمین_هفته_اعتراضات_دانشجویی

‍ ‍ گرامیباد #شانزده_آذر روز دانشجو
دانشگاه سنگر آزادیخواهی و برابری طلبی است.

امروز شانزده آذر روز دانشجو است و نسل جدید باید بداند که شانزده اذر چه مناسبتی است و در سال ۱۳۳۲ بعد از کودتای جنایتکارانه ی امریکا و انگلیسی علیه ملت ما چه اتفاقاتی افتاد!؟ در شانزده آذر جنبشی در دانشگاه تهران در اعتراض به سفر نیکسون به ایران شکل گرفت که با حمله کماندوهای شاه و کشتن سه نفر از فرزندان کشورمان #قندچی، #بزرگ_نیا و #شریعت_رضوی و زخمی کردن تعداد زیادی از دانشجویان به ویژه از دانشجویان دانشگاه فنی روبرو شد. در واقع شاه این دانشجویان را پیش پای نیکسون در سفرش به ایران قربانی کرد. بعد از این جنایت هولناک شانزده آذر به عنوان روز دانشجو؛ در واقع روز آزادیخواهی و برابری طلبی دانشجویان در تاریخ ثبت و ماندگار شد.
سالها بعد در هجده تیر ۷۸ عده ای در تلاش بودند یک روز دانشجوی دیگری را رقم بزنند؛ که همه میدانیم چه برسرش رفت و میدانیم پشت قضایای دانشجویان؛ اصلاح طلبها بودند و خوب میدانیم که برخورد خود خاتمی و هم روحانی در آن زمان در سرکوب دانشگاه چه بود. میدانیم که رهبری آن نیز دست چه ادمهایی افتاده بود از جمله کسانی چون علی افشاری ها، اکبر عطری ها، احمد باطبی ها، مریم معمار صادقی ها و پشت سر آنها امیر عباس فخراور ها و مجتبی واحدی ها و امثالهم قرار داشتند. اینها همانهایی بودند که در دامان اصلاح طلب ها تربیت شدند و بلافاصله به خارج کشور رفتند و به دامان دستگاههای امنیتی امریکا پناه بردند و از آن موقع مشغول زد و بند هایشان هستند. اما همه ماجرا این است که در تیر ماه ٧٨ دانشگاهها در اعتراض به بسته شدن روزنامه سلام سربلند کرد، اما موضوع به این ختم نشد چرا که این جنبش سرنگونی بود که بوسیله ی مردم قد برافراشت و ده روز اعتراض و مبارزه مردم ادامه داشت و نگذاشتند که اصلاح طلبان حکومتی اوضاع را تماما رقم بزنند و بدینگونه جنبش آزادیخواهی هجده تیر ٧٨ نیز نتوانست جای شانزده اذر را بگیرد و شانزده آذر به عنوان روز دانشجو برجای ماند.
مخلص کلام اینکه؛ با چنین سابقه ای از اعتراض و مبارزه در دانشگاهها این سنگر آزادی شانزده آذر شکل گرفته و هر ساله آنرا گرامی داشته ایم و همچنان باید گرامی بداریم و بکوشیم تا این روز را به روز اعتراض سراسری در تمام دانشگاهها تبدیل کنیم. دانشجویان در سال گذشته با وجود فضای پلیسی، خفقان و اختناق در شانزده اذر در دانشگاها و خیابان ها به خیابان آمدند و اعتراض خود را نسبت به قتل و عام آبان ماه نشان دادند و از خواست و مطالبات کارگران اعتراضی و به ستوه آمده در سطح کشور خصوصا از کارگران نیشکر هفت تپه حمایت کردند و شعار دادند: فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم...این همبستگی طبقاتی را نیز امسال باید در بیانیه مشترک دانشجویان با بخش های مختلف طبقه کارگر به نمایش گذاشت و در این راستا امسال دانشجویان از دانشگاههای مختلف؛ همراه با کارگران، فعالین اجتماعی دیگر و تشکلهای کارگری به مناسبت شانزده آذر بیانیه داده و بر ادامه آبان تاکید کرده اند و این صف ٩٩ درصدی های جامعه است که روز دانشجو را گرامی میدارد. همراه با این صف روز دانشجو را بعنوان روز آزادیخواهی در سطحی سراسری گرامی بداریم.

زنده باد روز دانشجو

#دانشجو_کارگر_معلم_اتحاد_اتحاد
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و حقوق کودکان
۱۶ آذر ۹۹
@behnima

‍ بیانیه پایانی روز دانشجو
اکنون ما در نقطه ای از تاریخ سرزمینمان ایستاده ایم که فواصل دی ماه ها و آبان ماه های تقویممان نزدیک و نزدیکتر می شود و این نشان از تنگ و تنگتر شدن حلقه ی داری دارد که برگردن معیشت طبقات فرودست و زحمتکش جامعه ی ما است. طبقاتی که اقتصاد را بر بازوان رنج کشیده شان به پیش می برند اما امان از ساختار سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشور، ساختاری بنیان نهاده بر مبنای سرمایه که هر روز بوی گندی از سر بده بستان های قدرت و ثروت در آن شنیده می شود؛ صد اما و اگر هایی که اگر چه می دانیم، صرفا بیان و توصیفشان از هیچ یک از دردهای جان به لب رسیدگان کم نخواهد کرد.
دانشگاه خود زخم خورده ی این ساختار سیاسی اقتصادی است؛ آنگاه که سیاست های کلان کشور بر سر خصوصی سازی و پولی سازی آموزش، مدارس و دانشگاه ها را در نوردیده و حق تحصیل را برای فرزندان فرودستان ناممکن می کند و آموزش را کالایی پر زرق و برق در بازاری که نقاب دانشگاه بر چهره دارد جلوه گر می سازد. ما دانشجویان فراسوی زندگی دانشجویی به نقطه ی تاریک بیکاری و یا بیگاری می رسیم؛ وقتی به دنبال علل این تاریکی ها می گردیم باز به همان حلقه داری می رسیم که بر گردن طبقات فرودست اویخته شده و به واسطه تصمیم گیری های سرمایه محور حاکمیت در تمام اشکال و مظاهرش به وجود آمده است؛
در این دوران سخت و تنگناهای طاقت فرسا وظیفه ما دانشجویان است تا سکوت نکنیم و صدای جامعه ای باشیم که درد کشیده است و کارد به استخوانش رسیده!
وظیفه ماست که ستم ها را فریاد بزنیم و با صدایی رسا اعلام کنیم سرکوب افشار مختلف مردم و دانشجویان را بر نمی‌تابیم و هجوم همه جانبه تمامیت خواهان را به جان و مال مردم محکوم می‌کنیم.
ما معترضیم، ما با به وضع موجود با تمام وجود معترضیم، ما به بازداشت و سرکوب دانشجویان معترضیم، ما به چپاول حقوق ملت معترضیم
ما چاره راه را در دموکراسی و آزادی در این کشور میدانیم و هشدار می‌دهیم سرکوب و بازداشت دیگر اثر ندارد.

#شانزده_آذر
#سکوت_نخواهیم_کرد
#
اعتراض اعتصاب عمومی.
#شناسایی جنایتکاران ومزدوران.
#تخریب دوربین های میادین.
#دانشگاه دانشجو.

@behnima

توئیت رسیده👇👇

ما دانشجویان هم فرزند کسانی هستیم. فرزند کارگران، معلمان و همه آنانکه علیه وضع نابرابر موجود با همه توانشان ایستاده‌اند.
ما برای اعتراض به وضع موجود، علیه فساد و ستم و تبعیض، علیه گرانی و سرکوب آزادی فردا، روز دانشجو ساعت ۱۲ روبروی سلف همراه با دست نوشته‌هایمان گرد هم می آییم تا خفقان را فریاد کنیم.
ما سکوت نخواهیم کرد و بار شرم و ننگ را به دوش نخواهیم کشید.

#شانزده_آذر

دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد

دانشجوی تربیت مدرس