* هومن جوکار، سپیده (حمیده) کاشانی دوست، نیلوفر بیانی و طاهر قدیریان، چهار کنشگر و کارشناس محیط زیستی زندانی از اوین به رئیس قوه قضائیه نامهای نوشتند و در آن خواستار «اجرای قانون» در پرونده خود شدند.اما با اینکه شش سال از بازداشت کارشناسان
محیط زیست در پرونده «
محیط زیستیها» میگذرد، پاسخ منفی بود. آنها مشمول «آزادی مشروط» نشدند. به گفته وکیل این زندانیان با توجه به موارد قانونی که برای تمام محکومان در نظر گرفته میشود، حق آنها آزادی بود. از این رو آنها با ارسال نامهای به رئیس قوه قضاییه خواستار اجرای قانون شده بودند. این چهار زندانی
زیستمحیطی در نامه خود که نسخهای از آن به دست زمانه رسیده است خطاب به رئیس قوه قضاییه نوشتند: ما امضا کنندگان این نامه، چهار نفر از فعالین
محیط زیست هستیم که ۶ سال پیش دستگیر و تا امروز با احکام ۶،۸ و۱۰ سال همچنان در حبس بهسر میبریم. در حالیکه ۶ ماه پیش آقای مراد طاهباز، تنها فرد «دوتابعیتی» و نفر اول پرونده که به ۱۰ سال حبس محکوم شده بود، به گفته مسئولان کشور در اقدامی «انسان دوستانه» و با برخورداری از «ارفاقات قانونی» خوشبختانه آزاد شد. با آزاد شدن نفر اول پرونده، باقیمانده محکومان و خانوادههای ایشان که در انتظار برخورداری از کمترین تخفیفات قانونی ۶ سال چشم به راه مانده بودند، امیدی تازه یافتند. اما با گذشت زمان و در نبود کوچکترین نشانهای از تخفیف، رنج مضاعفی بر ما وارد شده که سوالات سختی را با خود آورده است. سوالاتی از جنس تردید در هویت، موجودیت و عدالت. آنها در ادامه نامه خود پرسیدند که آیا اصل برابری در مقابل قانون که ریشه در قانون اساسی (اصول ۱۹ و۲۰ ) و آئین دادرسی کیفری (ماده ۲)دارد موضوعیت خود را از دست داده است؟ آنها همچنین پرسیدند که آیا عبارت انسان دوستانه بسته به نوع تابعیت تفسیر میشود و انسان در صورت دوتابعیتی بودن لایق حقوق بیشتری است؟ این چهار کارشناس
محیط زیست زندانی پس از بیان چند پرسش دیگر در پایان نامه تقاضا کرده بودند که قانون برای آنها نیز
اجرا شوند، همانطور که برای مراد طاهباز اجرا شد.
#فعالان_محیط_زیست#آزادشان_کنید#جای_فعالان_محیط_زیست_زندان_نیستhttps://t.me/behnima/50294